شفقناافغانستان- آیت الله عباس قائم مقامی شعری از گوته در وصف زنان برگزیده و حضرت زهرا(س) ترجمه کرده که در ادامه می خوانید:
«ولفگانگ گوته» شاعر پرآوازه آلمان در دیوان معروف غربی – شرقی خود که باید به حق آن را پل فرهنگی غرب و شرق نامید، به عنوان یک اندیشمند غربی، نگرش خود از فرهنگ شرقی – اسلامی را به تصویر کشانده است.
در قطعه‌ای که ذیلا می‌آید “گوته” تحت تاثیر جایگاه کرامت آمیز و والای زن در تفکر و اندیشه اسلامی، مقام زنان را ستوده است و به طور خاص از چهار زن برتر تاریخ یعنی زلیخا، مریم، خدیجه و فاطمه به عنوان سمبل‌ها و الگوی زنان نام می‌برد و از میان این چهار زن بزرگوار، بیشترین ستایش را نثار حضرت فاطمه (س) می‌نماید که هم «دختری نمونه» برای پدر و هم «همسری نمونه» برای شوهر و هم «الگویی نمونه» برای تاریخ است.
Auserwählte Frauen
Frauen sollen nichts verlieren,
Reiner Treue ziemt zu hoffen;
Doch wir wissen nur von vieren,
Die alldort schon eingetroffen.
Erst Suleika, Erdensonne,
Gegen Jussuf ganz Begierde;
Nun, des Paradieses Wonne,
Glänzt sie, der Entsagung Zierde.
Dann die Allgebenedeite,
Die den Heiden Heil geboren
Und getäuscht, in bittrem Leide
Sah den Sohn am Kreuz verloren.
Mahoms Gattin auch, sie baute
Wohlfahrt ihm und Herrlichkeiten,
Und empfahl bei Lebenszeiten
Einen Gott und eine Traute.
Kommt Fatima dann, die Holde,
Tochter, Gattin sonder Fehle,
Englisch allerreinste Seele
In dem Leib von Honiggolde.
Diese finden wir alldorten;
Und wer Frauenlob gepriesen,
Der verdient an ewgen Orten
Lustzuwandeln wohl mit diesen.
زنان برگزیده
زنان را هیچ محدودیتی نباید
پیمانی پاک را برازنده است که آنان { بدان } امید بندند !
و ما اما ، فقط از چهار زن خبر داریم
که پیشتر به جهان برتر راه یافته اند
نخست زلیخا ، آفتاب زمین
شوقی تمام به یوسف
و اینک { در } بهشتی سرشار از شادی
و او زیور گذشت و شکیبایی را درخشش بخشید
و سپس { مریم } بانوی رحمت و برکت ،
مایهء نجات و رستگاری گمراهان را بزاد
و معاوضه کرد در رنجی گزنده و تلخ
پسر را دید بر صلیب ، از دست رفته !
و نیز { خدیجه } همسر محمد !
برای او آسودگی و شکوهمندی آورد
و در طول زندگی سفارش می کرد
خدا یکی ، و عشق یکی !
و آنگاه فاطمه می آید ، اسطوره ای دوست داشتنی !
دختر ، همسر ! معصوم و بی پیرایه .
فرشته گون ، روحی یکسره پاک و بی آلایش
در کالبدی زرّین عَسَلی
ما این زنان را در آن جهان خواهیم یافت
و { نیز} هرآنکس که زنان را می ستاید
جایگاهی برجسته در سرای جاودان
دوست می داریم در { آرامشِ آن سرا } آنان را همراه باشیم
انتهای پیام
