حضرت آیت الله العظمی صانعی درسخنانی به تشریح اهمیت شب نیمه شعبان و اهمیت جایگاه حضرت امام زمان(عج) پرداخته است.
به گزارش شفقنا افغانستان، متن سخنان این مرجع تقلید شیعیان بدین شرح است:
نیمه شعبان، ولادت با سعادت منجی عالم بشریت حضرت مهدی موعود(علیه السلام)
شب نیمه شعبان، چون قرار است امام زمان(عج)متولد شود، عالم خلقت غرق در نور، امید و شادی است، همه در تلاطم و جنب و جوش هستند، لذا اگر شب نیمه شعبان پیغمبر(ص) خوابش برده بود، جبرئیل آمد بیدارش کرد، گفت چرا خوابیدهای؟ امشب شب نیمه شعبان است، بلند شو نماز بخوان، بلند شو دعا بخوان، دعای معروفی که رسول الله(ص) همیشه میخواندند، اگر جبرئیل پیامبر(ص) را بیدار کرد برای این است که در سنه ۲۵۵ بناست مهدی موعود بدنیا بیاید، اگر زیارت ابی عبدالله امشب مستحب است، برای این است که مهدی موعود امشب بدنیا آمده است. بنده قبلاً نیز اشاره کردم یک تحلیل زیبایی هست که میگوید امشب، شب ولادت امام زمان(ص)است. خدا به امام حسن عسکری(ع) پسری عطا فرموده است، تولد فرزند را به چه کسی باید تبریک گفت و مژدگانی دریافت کرد. یا به پدر تبریک میگویند، یا به پدربزرگ هم احترام میگذارند و تولد فرزند را به ایشان هم تبریک میگویند. امشب زیارت امام حسن عسکری(ع) مستحب است. برای احترام به پدر بزرگ زیارت امام علی النقی هم امشب مستحب است و به محضر امام هادی(ع) باید تبریک بگوییم: «السلام علیک یا ابا الحسن، السلام علیک یا ابا محمد…»، خداوند امشب به شما فرزند پسری عطا کرده است آن هم فرزندی با آن خصوصیات و ویژگیهایی که دارد و همه به انتظار قدوم مبارکش بودند و اکنون همه عالم خلقت چشم به راهش هستند. فرزند پسری که حضرت ابراهیم(ع) گفت: خدایا! آیا فرزند من هم این مقام و موقعیت را کسب میکند. خداوند فرمود: خیر، این مقام شامل فرزند شما نمیشود. حضرت موسی از خداوند این نحوه درخواستی را میکند، خداوند نمیپذیرد. حضرت نوح از خداوند طلب میکند، قبول نمیشود. مرحوم آیت الله صدر در «المهدی» دارد که همه انبیا عرضه داشتند، خدایا! یک کسی که میآید و دنیا را از عدل و داد پر میکند، عرصه را بر ظالمان تنگ میکند، کاخ جباران را برمیچیند، انتقام خون مظلومان را میگیرد، مظلومان خواب راحتی میکنند، و این امکان پذیر نبود مگر به حاکمیت اسلام ناب محمدی. انبیا علاقه داشتند این کار بدست آنان انجام شود. خوب خیلی فضیلت است و امتیاز بزرگی محسوب میشود که فرضاً این کار بدست من انجام بگیرد، خطاب آمد، خیر، برای انجام این امور باید مهدی موعود بیاید، به طور طبیعی امشب باید به پدر بزرگ امام عصر (امام علی النقی) تبریک بگوییم، به پدر بزرگوارشان امام حسن عسکری(ع) تبریک بگوییم، اما به هیچ کدام از آنها نباید تبریک گفت، بلکه باید برویم کنار تربت پاک ابی عبدالله(ع) یا برویم بالای بام منزل یا در یک محیط خلوت رو به قبر ابی عبدالله اشاره کنیم و بگوییم: «السلام علیک یا اباعبدالله و رحمه الله و برکاته»، بگوییم «صلی الله علیک یا اباعبدالله، صلی الله علیک یا اباعبدالله، صلی الله علیک یا اباعبدالله و رحمه الله و برکاته». آمدم به تو تبریک بگویم چرا؟ یعنی ابی عبدالله! منتقم خونت آمد، آنکه هدفت را پیاده میکند، تو در روز عاشورا گفتی: «ان کان دین محمدٍ لم یستقم الا بقتله، فیاسیوف خذینی»، اگر بناست دین جدم جز با کشته شدن من پابرجا نماند، پس ای شمشیرها مرا در بر گیرید، امروز آن منجی که قرار است دنیا را از عدل و داد پر کند و عدالت را برقرار کند و انتقام خون تو را بگیرد، بدنیا میآید، اگر امشب زیارت ابی عبدالله(ع) مستحب است برای ولادت امام دوازدهم است. اگر امشب تمام انبیای الهی به اتفاق ملائکه و فرشتگان به حرم ابی عبدالله(ع)میآیند و در جوار تربت پاک ابی عبدالله، آن حضرت را زیارت میکنند، به خاطر آن است که تولد این فرزند پسر را که خداوند به امام حسن عسکری(ع) عطا فرموده را تبریک بگویند. به همین جهت است که محدث قمی میگوید: اگر امشب میخواهی با ارواح انبیای الهی مصافحه کنی، ابی عبدالله را زیارت کن، همهاش به حساب ولادت مهدی موعود(عج)است، اگر امشب هیچ دعایی نمیشود، مگر آنکه مستجاب میگردد، همه به برکت این مولود با عظمت در عالم خلقت، یعنی حضرت حجت بن الحسن عسکری مهدی موعود(عج) است. در شب ولادت با سعادت و با برکت مهدی موعود(عج) بنده مناسب دیدم روایتی را که أبی بصیر راجع به جابر ابن انصاری آورده را نقل کنم:[۱] «عن عبدالرحمن ابن سالم، عن أبی بصیر»، «عن أبی عبدالله(ع)»، «قال: قال أبی لجابر ابن عبدالله انصاری: «انَّ لی الیکَ حاجه»، ]بنده فقط به برخی از قسمتهای روایت اشاره میکنم شما بعد مطالعه کنید.[ پدرم باقر العلوم به جابر فرمود: جابر من با شما کاری دارم، یک نیازی دارم، میخواهم برای من یک کاری انجام دهید. ]ملاحظه کنید عظمت و بزرگواری حضرت باقر العلوم که خودشان شکافنده علوم است چقدر تواضع و فروتنی دارد به ساحت علم، حدیث و فقه احترام میگذارد. [«فَمَتی یَخَفُ عَلَیکَ أن اَخلوا بکَ فَأسئلُکَ عَنها»، چه موقع وقت شما اجازه میدهد من شما را ببینم و سؤالم را بپرسم؟] نمیگوید: فلان وقت بیا، میگوید: شما چه موقع راحت هستید و مشکلی ندارید؟ تقریباً امام باقر(ع) از جابر وقت میگیرد [.«فقال له جابر: ایُّ الاوقات أحبَبتَه»، هر وقت شما بخواهید من در خدمت شما هستم. «فخلا به فی بعض الایّام»، به هر حال یک روزی با هم وعده گذاشتند. ]از ذیل حدیث بر میآید جابر در منزل امام باقر (صلوات الله علیه) خدمت حضرت میرسند.[ «فقال له: یا جابر! أخبرنی عن اللوح الذی رأیته فی ید امّی فاطمه۵ بنت رسول الله(ص) و ما أخبَرتُکَ به امّی»، آن نسخهای که آنجا نوشتی و چیزهایی که مادرم در زمان حیات رسول الله(ص) به تو خبر داده، برای من بیان کن. ]همه اینها نکته دارد.[ «فقال جابر: اشهد بالله، انّی دخلت علی امّک فاطمه(س) فی حیاه رسول الله(ص) فهنّیتها بولاده الحسین»،] معلوم میشود در رابطه با میلاد أبی عبدالله این مسائل مهم مطرح میشود.[ «انَّ الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه»، «وَ رأیت فی یدیها لوحاً أخضر»، در دست او لوحی سبز دیدم، «ظَنَنتُ أنّه من زمرّد»، گمان کردم که آن از زمرّد است. ]اینجا معلوم میشود رنگ سبز خصوصیت دارد.[ «و رأیت فیه کتاباً أبیض»، نوشتهای سفید دیدم، ]نوشته که سیاه است، اینجا سفید میشود، چون اینها نور است.[ «فقال جابر: فاشهد بالله انی هکذا رأیته فی اللوح مکتوباً»،[۲] سپس جابر لوح را میخواند.] بنده آن قسمتهایی که مربوط به بقیه ائمه (ع)است را در فرصت مخصوص خودشان میخوانم، الآن فقط قسمتی که راجع به امام زمان(عج) هست را میخوانم.[ حضرت فرمود: «وَ اکمّل ذلک»، یعنی اکمّل اوصیای پیغمبر را، اولیای خداوند را، ]چون آن وقتها نام حضرت را نمیبردند، لذا با رمز اشاره میکنند[ «بابنه»: م، ح، م، د «رحمه للعالمین» آن اسمی که برای پیغمبر بوده برای امام زمان نیز هست. او برای همه جهانیان رحمت است. کمال موسی، بها و ارزش عیسی و صبر ایّوب را دارد. کمال موسی را دارد، چون موسی در تمام برخوردهایش به طور منطقی و مستدل برخورد کرده است، هیچ گاه برخورد موسی خشن و تند و همراه آزار و اذیت نبوده است. فرعون پرسید ربّ تو کیست؟ موسی گفت: «الَّذِی أَعْطَى کُلَّ شَیْء خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى»،[۳]موسای کلیم دنیایی از معارف را در این جمله گفت: «فَقُولاَ لَهُ قَوْلاً لَّیِّناً»،[۴] این کمال موسی است. امام زمان(عج)که تشریف میآورند، این طور نیست که از روش قهر و غلبه، آزار و اذیت و خشونت استفاده کنند، حرکت آن حضرت مانند موسای کلیم خواهد بود. کمال موسی یعنی اینکه اگر فرضاً کسانی با او مخالفت کنند، همانند امیرالمؤمنین(ع)رفتار میکند. طبری نقل میکند: امیرالمؤمنین(ع) در مسجد بود و با مردم صحبت میکرد، فرمود: «سَلونی قَبلَ أن تفقدونی»،[۵] هر چه میخواهید از من بپرسید. میدانید این جمله تنها از علی(ع) است و سایر ائمه به احترام ابوالائمه (پدربزرگشان) این جمله را نگفتهاند. یکی از خوارج که از دشمنان علی بود گفت: قاتله الله، ما فقّه؛ خدا تو را بکشد، چقدر فقیه و ملّا است. دیگری گفت: مرگ بر علی، چقدر ملّا است. بعضی از دوستان علی رفتند با آنها برخورد کنند. حضرت فرمود: به آنان کاری نداشته باشید، با من صحبت میکنند. تعداد جمعیت خوارج زیاد شد و دائماً میگفتند: «مرده باد علی، مرده باد علی». وقتی آنها ساکت شدند، امیرالمؤمنین(ع) فرمود: من در مورد شما چند کار انجام میدهم:
- تا دست به شمشیر نبرید کاری به شما ندارم؛
- حقوقتان را از بیت المال قطع نمیکنم؛
- مانع از ورود شما به مسجد نمیشوم، شما آن طرف نماز بخوانید، من این طرف نماز میخوانم. لذا کمال موسی(ع) در امام زمان(عج)است.
بها و زهد عیسی(ع) را دارد. کمتر از جامعه استفاده میکند و بیشترین سود را به جامعه میرساند. حضرت عیسی(ع)با یک نان خشک جوین و بدون داشتن خانه و زندگی در بیابانها بسر میبرد، اما کمال خدمت را به مردم جامعه داشت، وگرنه اگر در مقابل خدمت، انسان چیزی بخواهد، این یک نوع کاسبی محسوب میشود، زهد یعنی اینکه در قبال خدمت زیاد به مردم، کمترین حقوق را از جامعه دریافت کند. لذا حضرت زهد عیسی(ع)را دارد.صبر ایّوب، به این نحو که در مقابل همه مشکلات خودش را نمیبازد، تحمل میکند و میایستد. حرف و سخن حق را میگوید، ولو اینکه تعدادی متحجر و مقدس مآب بر خلاف آن فکر کنند و نظر بدهند. برای مثال حضرت طواف را نوبتی قرار میدهد. البته ممکن است افرادی که امام زمان(عج) را خوب نشناخته باشند بگویند این برخلاف احکام اسلامی است. در اینجا همه یکسان هستند. امام زمان(عج)طواف خانه خدا را نوبتی میکند. طواف واجب قبل از طواف مستحب به جا آورده میشود. حال اینها خلاف اسلام است؟ اینها موجب نظم و انتظامات امور جامعه است. همچنانکه در جامعه امروز برای کار و فعالیت در هر زمینهای باید به قوانین، مقرّرات و ضوابط موجود احترام گذاشت و به آنها عمل کرد، چرا که نظم و انتظام امور جامعه را به همراه دارد و اقتضا میکند همه به آن عمل کنند و تخلف از مقرّرات و قوانین حکومتی، حرام است. بنابراین امام زمان(عج) میگوید: طواف واجب اول، طواف مستحب بعد، چون میخواهد جامعه را اداره کند، قطعاً امام زمان مثل ما عمل نمیکند. پیامبر(ص)فرمود: «انتظار فرج افضل اعمال اُمتی»،[۶] انتظار فرج، بهترین اعمال در نزد امت من است. خداوند انشاءالله ما را جز منتظرین واقعی فرج مهدی موعود(عج) قرار بدهد.
برگرفته از سخنان آیت الله العظمی حضرت آیت الله صانعی
[۱] . شیخ صدوق این روایت را از شش نفر از مشایخ نقل کرده که یکی از آنها پدر خودش بوده و کلینی هم با سند نقل کرده است.
[۲] . الکافی۱: کتاب الحجه، باب ما جاء فی الاثنی عشر و النص علیهم، حدیث ۳.
[۳]. طه، آیه ۵۰.
[۴]. طه، آیه ۴۴.
[۵] . نهج البلاغه، خطبه ۱۸۹ .
[۶] . کمال دین و تمام النعمه، شیخ صدوق، ج۲، ص۳۷۷.
انتهای پیام