شفقنا افغانستان- سفره های افطار که زمانی تنها با نان، پنیر، سبزی مقداری زولبیا و بامیه و شاید هم آش یا شله زرد ده ها مهمان را سیر می کرد، این روزها تشریفات و مهمانی ها که عنوان افطار را یدک می کشند با رنگ و لعاب متفاوت و تجملاتی که دارند ابزاری برای پاسخ به حس چشم و هم چشمی میزبان و مهمان تبدیل شده است در حالی که فضیلت ماه رمضان که همدری و کمک به مستضعفان است باید در سفره های افطار نیز حفظ شود و افرادی که سفره‌های پر هزینه افطاری را برپا می‌کنند می‌توانند با کمترین هزینه و با برگزاری هرچه ساده‌تر مهمانی‌های خود، درد یک نیازمند، بیمار و یا سفره خالی یک خانواده را پر کنند.
حجت الاسلام صادق قنبری در گفت و گو با خبرنگار شفقنا زندگی؛ با تاکید بر اینکه افطاری دادن در ماه رمضان فضیلت نیک این ماه را چندین برابر افزایش می دهد اظهار کرد: افطاری دادن از سنت ها و رفتارهای بسیار پسندیده در ماه رمضان است که ثواب روزه را افزایش و موجب نزدیکی، عطوفت و همدلی دلهای اعضای خانواد، دوستان و آشنایان خواهد شد. در دین اسلام توصیه شده افراد در حد توان این فضیلت را بجا بیاورند. بطوریکه پیامر(ص) در این خصوص می فرماید: “هر کس از شما در این ماه مومن روزه داری را افطار دهد برای او نزد خداوند پاداش آزاد کردن یک برده و آمرزش همه گناهان گذشته منظور خواهد شد”.
جایگاه محرومان در سفره های افطار
وی در ادامه با بیان اینکه در مهمانی های افطاری خود دعوت از محرومان را فراموش نکنیم تصریح کرد: افطاری دادن نوعی عبادت و گذشت است، اولین شرط پذیرفته شدن هر عبادتی نیز داشتن قصد قربت به خداوند است نه به بنده‌های خدا. بنابراین ثواب افطاری دادن به ویژه به نیازمندان و فقرا از بسیاری عبادات ماه رمضان بیشتر است اگر فردی در این ماه روزه بگیرد قرآن و نماز بخواند، یک عبادت فردی انجام داده است. اما اگر مسلمانی در این ماه به دیگران افطاری بدهد، نه تنها ثواب یک عبادت فردی، بلکه در ثواب روزه داری تک تک میهمانان نیز شریک شده است.
فلسفه ضیافت رمضان
به گفته موسویان سفره های افطار خود را تنها به ثروتمندان اختصاص ندهیم چرا که فلسفه روزه داری دستگیری و کمک به محرومان و فقرا است بنابراین افطاری ها هم باید بر همین مبنا تعریف شوند. پیامبر(ص) در همین زمینه می فرمایند: “محبوبترین غذا و سفره، سفره ای است که شرکت کنندگان بیشتری خصوصاً از ضعفا و فقرا بر سر آن حاضر باشند” البته اسلام با حذف ثروتمندان از مهمانی های افطاری مخالف است و توصیه می کند بر سر سفره افطار اغنیا و فقرا با هم بنشینند و از هم تفکیک نشوند.
وقتی تجمل گرایی معنویت سفره های افطار را نشانه می گیرد
این پژوهشگر دین با بیان اینکه تجمل گرایی فضای معنوی سفره های افطار را از بین می برد گفت: متاسفانه سفره های افطار بسیاری از خانواده ها و حتی مسئولان با تجملات، ریخت و پاش های بیهوده آمیخته شده است و این نگرش و تفکر موجب شده فضای معنوی این مهمانی و سنت نیکو تحت تاثیر قرار بگیرد و این نوع رفتارهای مغایر با ارزش‌های دینی در ماه رمضان و اعیاد مذهبی نیز که باید اساسش ساده زیستی و اسراف باشد بسیار رایج شده است.
تغییر جایگاه برخی ارزش ها در جامعه
وی ادامه داد: امروزه در کشور ما جایگاه برخی ارزش ها تغییر کرده و ارزش ذاتی اموری مانند افطاری دادن جایش را به تجمل گرایی داده است افطاری ها و ضیافت های ماه مبارک رمضان به جای این که رفتار دینی را تداعی کند، رفتار تجمل گرایانه را تداعی می کند که این مسئله البته ناشی از زندگی مدرن و مصرف گرایی است که اهداف معنوی را به فراموشی سپرده است.
حجت الاسلام قنبری در پایان خاطر نشان کرد: در واقع برخی افراد از سر ناآگاهی تصور می‌کنند اسلام با تأکید بر ساده‌زیستی، مروج فقر است، درحالی‌که ساده‌زیستی در نگاه اسلام به معنای توصیه به پذیرفتن فقر و استضعاف نیست. اسلام حقیقی به دنبال فقرزدایی است، نه فقرزایی، بنابراین افرادی که در مراسم‌ها و میهمانی‌ها به ویژه در مراسم‌های مذهبی دنبال تجملات و اشرافی گر هستند، هیچ درکی از مبانی دین اسلام ندارند و هدف آن‌ها از برگزاری این مراسم‌ها چشم و هم چشمی و دنبال اهدافی جز کسب ثواب و اجر اخروی هستند.
انتهای پیام
