شفقناافغانستان- معاون پژوهش بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) با بیان اینکه مردم در زمان امام حسن(ع) از اخلاق نبوی فاصله گرفته بودند اظهار کرد: امام حسن مجتبی(ع) زمانی به امامت رسید که مردم بعد از شهادت امام علی (ع) به لحاظ فکری و سیاسی مشتت و پراکنده شده بودند و مرجعیت علمی اهل بیت(ع) رو به تعطیلی بود؛ بنابراین می بینیم که مردم در زمان امام حسن مجتبی(ع) از اخلاق نبوی فاصله گرفتد اما حضرت با یک کرامت خاصی با آنها برخورد می کرد تا آنها را به جریان اسلام بازگرداند.
حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا فؤادیان در گفت و گو با خبرنگار شفقنا اظهار کرد: امام حسن مجتبی(ع) زمانی به امامت رسید که مردم بعد از شهادت امام علی (ع) به لحاظ فکری و سیاسی مشتت و پراکنده شده بودند و مرجعیت علمی اهل بیت(ع) رو به تعطیلی بود. مردم خیلی از امام حسن(ع) حمایت نمی کردند حتی زمانی که معاویه به سمت امام حسن(ع) لشکر کشید و امام خطبه خواند و آنها را دعوت به جهاد کرد افراد در بدو امر حاضر نشدند او را یاری کنند و سپاهی هم که به یاری امام جمع شده بود کوچک بود. عده ای که مشکلات جهان اسلام را زیر سایه معاویه می دانستند حاضر به همراهی امام شدند یا عده ای به خاطر رودرواسی با اینکه رییس قبیله آنها آماده جنگ شده بود حاضر به یاری حضرت شدند.
او ادامه داد: امام وقتی مردم را به قیام دعوت می کرد آنها فریاد می زدند “البقیه البقیه” “بست است ما همراه با پدرت در جنگ نهروان، صفین و جمل شمشیر زدیم بچه های ما یتیم شدند و زن ها بیوه و بسیاری کشته شدند ما دیگر حاضر به یاری نیستیم” حتی بعد از صلح هم عده ای به امام حسن(ع) جسارت کردند که چرا مبارزه نکردی یا حتی معاویه افرادی به داخل شهر می فرستاد تا بگویند امام حاضر نیست دین خدا را یاری کند. بنابراین می بینیم که مردم در زمان امام حسن مجتبی(ع) از اخلاق نبوی فاصله گرفتند. اما حضرت با یک کرامت خاصی با آنها برخورد می کرد تا به جریان اسلام بازگردند و خطاب به آنها می گفت «چرا اینگونه برخورد می کنید آیا تشنه و گرسنه هستید مرکب و همسر می خواهید یا غریب هستید»؟
فؤادیان تصریح کرد: پیامبر حدیثی دارد که می فرماید« الحسن و الحسین امامان، قاما او قعدا» امام حسن و حسین هر دو امامند چه قیام کنند چه سکوت کنند” امام حسن اول قیام کرد بعد صلح نمود امام حسین اول صلح کرد بعد جنگید در واقع امام حسین (ع) سال پنجاه بعد از شهادت امام حسن به امامت رسید درحالی که محرم در سال شصت رخ داد یعنی ده سال امام حسین در صلح بود. یعنی اگر این دو امام در زمان دیگری بودند قطعا همان کار را می کردند که آن حضرت انجام داده بود. من خوانندگان را به خواندن کتاب انسان ۲۵۰ ساله که تالیف مقام رهبری است ارجاع می دهم. عنصر مبارزه در حیات فکری سیاسی اهل بیت(ع) همه واحد است و آنها نور واحد هستند. اگر شرایط جغرافیایی و حاکمیت زمان را در نظر بگیریم می بینیم امام حسن با معاویه و امام حسین با یزید می جنگند فرق بین یزید و معاویه زیاد است اگر چه هر دو ناپاک هستند ولی معاویه با نقابی از دین به جنگ دین رفته یعنی نماز جمعه می رود خود را متدین نشان می دهد پس هر یک از این طاغوت های زمان ائمه سبب شده که امامان حرکت متفاوت داشته باشند.
معاون پژوهش بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) در پایان با بیان اینکه رفتار ما باعث مهجوریت سیره و زندگی اهل بیت شده است خاطر نشان کرد: متاسفانه ما خومان شناخت دقیقی از زندگی اهل بیت(ع) و سیره آنها نداریم البته الان مردم کمی به بلوغ فکری رسیده اند و نسبت به آنها دانش هایی دارند ولی باز هم ائمه غریب هستند. به خاطر همین مظلومیت است که عده ای حاضر می شوند به آنها جسارت کنند و مردم و شیعیان عاشقانه و عارفانه در این راه نمی کوشند. اما یکی کارهایی که ما را به بلوغ فکری در مورد اهل بیت(ع) نزدیک می کند همین کتاب انسان ۲۵۰ ساله است که امامان را به یک نگاه جامع در یک سطح به عنوان مبارز اول در جهان اسلام معرفی کرده است. بنابراین ما برای شناخت اهل بیت کم اقدام کردیم که این عدم شناخت ناشی از اندیشه کوتاه ماست یا اگر قدمی در این راه برداشتیم بیشتر برای توسل و گرفتن حاجت بوده است.
انتهای پیام
