شفقناافغانستان-حجاج بن یوسف برای چند تن از علمای زمان خود به نامهای حسن بصری، عمر و بن عبید، واصل بن عطا و عامر شعبی نامه نوشت تا آراء و نظریات خود را پیرامون قضا و قدر برایش بنویسند.
حسن بصری در پاسخش نوشت: بهترین سخنی که در این باره به ما رسیده گفتار امیرالمومنین علیه السلام است که فرمود: تنها چیزی که تو را تباه می سازد اسفل و اعلای توست (کنایه از عورت و دهان) و خداوند از آن بری است.
عمر و بن عبید در پاسخش نوشت: بهترین گفتاری که درباره قضا و قدر شنیده ام سخن علی بن ابیطالب است که فرموده: اگر انجام گناه و معصیت به اختیار خود انسان نباشد پس حکم به قصاص درباره شخص جانی بی مورد خواهد بود و او در حکم قصاص مظلوم می باشد.
واصل بن عطا نوشت: زیباترین کلامی که در این باره شنیده ام، کلام امیرالمومنین علیه السلام است که فرموده: آیا ممکن است خداوند تو را به راه راست هدایت نموده و باز خودش تو را در گمراهی قرار دهد بدون اختیار خودت.
شعبی نوشت: نیکوترین بیانی که درباره قضا و قدر شنیده ام بیان علی بن ابیطالب علیه السلام است که فرموده: هر عملی که از آن به سوی خدا توبه می کنی از خودت می باشد، و هر عملی که به شکرانه انجام آن خدا را سپاس می گویی از سوی خداوند است.
و چون نامه هایشان به حجاج رسید گفت: البته این گفتار را از چشمه ای صاف و گوارا اخذ کرده اند. [۱] .
—————-
پی نوشت ها:
[۱] طرائف، علی بن طاووس، ص ۳۲۹.
انتخاب شفقنا از کتاب دانشنامه امام علی (ع)
انتهای پیام