شفقناافغانستان-حملات هواپیماهای بدون سرنشین ایالات متحده آمریکا به بهانه هدف قرار دادن عناصر تروریست در افغانستان بیش از آنکه جان تروریستها را بگیرد شهروندان بیگناه و رنج کشیده افغانستان را به کام مرگ میکشاند.
به گزارش شفقناافغانستان،آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) که مسئولیت تمامی حملات هواپیماهای بدون سرنشین این کشور در تمامی نقاط جهان را برعهده دارد یکی از بیشترین حملات پهپادهای نظامی خود را در افغانستان طرح ریزی و به انجام رسانده که در بیشتر اوقات به جای هدف قرار دادن تروریستها، غیر نظامیان افغانستان را هدف حملات خود قرار میدهد.
در این گزارش فهرستی از حملات هوایی هواپیماهای بدون سرنشین ایالات متحده آمریکا به افغانستان در سالهای مختلف میلادی عرضه میشود که تعداد حملات این پهپادهای نظامی و همچنین تعداد تلفات وارده به مردم افغانستان به صورت دقیق گردآوری شده است.
این اطلاعات بر اساس گزارش سازمانهای مستقل حقوق بشری محلی و بینالمللی و همچنین بر اساس برخی گزارشهای مربوط به ارگانها ونهادهای وابسته به سازمان ملل تهیه شده است.
حملات هواپیماهای آمریکایی اعم از جنگندهها، بمبافکنها و هواپیماهای بدون سرنشین از سال 2001 میلادی و با حمله نظامی این کشور به افغانستان به بهانه مبارزه با عناصر وابسته به سازمان تروریستی القاعده آغاز شد و تا کنون با گذشت 16 سال همچنان ادامه دارد.
در آغاز راه، با حضور نظامی آمریکا در افغانستان، مبارزه با تروریسم سازمان یافته القاعده و به تبع آن طالبان را کلید خورد و هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا بیشتر ماموریت شناسایی پناهگاههای عناصر تروریست را برعهده داشته و ماموریت نظامی با هدف نابودسازی این پایگاهها به جنگندهها و بمبافکنها محول شده بود.
ولی با محدود شدن حضور نظامی آمریکا در افغانستان این هواپیماهای جاسوسی تبدیل به «پرندگان مرگ» آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) بر سر مردم افغانستان شدند و پهپادهای شناسایی-نظامی ایالات متحده ضمن جمعآوری اطلاعات اماکن مختلف، عملیات انهدام مقر عناصر تروریستها را نیز بر عهده گرفتند.
ولی آیا این سفیران نامرئی مرگ فقط عناصر تروریست را هدف قرار میدهند؟
در ادبیات مبارزه با تروریسم آمریکایی، ارزش و جایگاهی برای شهروندان غیرنظامی تعریف نشده است و به رغم اینکه آمریکا با جمعآوری اطلاعات مدعی است که تروریستها را هدف قرار می دهد بیش از 80 درصد حملات هوایی پهپادهای نظامی آمریکا مردم عادی را هدف گرفتند.
بر اساس این گزارشها از ابتدای سال 2017 میلادی تا کنون 1319 حمله هوایی در افغانستان صورت گرفته است که در این بین 451 تا 661 نفر جان خود را از دست دادهاند. از این میان هشت نفر از قربانیان را کودکان تشکیل میدهند و چیزی بین 121 تا 162 نفر نیز زخمی شدهاند. این در حالیست که نیروی هوایی آمریکا بدون اشاره به تعداد قربانیان، شمار حملات هوایی خود از ابتدای سال جاری میلادی تاکنون را 431 مورد اعلام کرده است.
همچنین در سال 2016 میلادی 1071 مورد حمله هوایی هواپیماهای بدون سرنشین در افغانستان گزارش شده است که در پی این حملات چیزی در حدود 1600 نفر جان خود را از دست دادهاند. در حملات این سال نیز 7 نفر از قربانیان را کودکان تشکیل می دهند و 243 نفر هم زخمی شدهاند.
تفاوت آمارها میان سال 2016 میلادی و سال 2017 میلادی (که هنوز به پایان نرسیده) نشانگر این امر است که با تغییر دولت در ایالات متحده آمریکا و به قدرت رسیدن «دونالد ترامپ» خوی جنگطلبی و تروریسم دولتی ایالات متحده باز جان تازهای یافته است.
نیروی هوایی آمریکا ولی تعداد حملات هوایی پهپادهای این کشور در افغانستان را باز هم بدون ذکر تعداد قربانیان 615 مورد اعلام کرده است.
اما در سال 2015 میلادی آمار حملات چیزی در حدود یک چهارم حملات در سال 2016 میلادی بوده است. بر این اساس در این سال 236 حمله گزارش شده است که طی این حملات چیزی حدود 1434 نفر جان خود را از دست دادهاند. سهم قربانیان کودک در این بین 16 نفر بوده و 147 نفر هم مجروح شدند. البته در آمار نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا تعداد این حملات در سال 2015 بیش از 411 حمله نیست.
گفتنی است که در آمار منتشر شده از ماه آوریل سال جاری میلادی و درست زمانی که اولین زمزمههای انتقال گروه تروریستی داعش به افغانستان توسط آمریکا بر سر زبانها افتاد آمار حملات پهپادها کاهش شدیدی پیدا کرده و عملیات این هواپیماهای بدون سرنشین بر خلاف عملیاتهای سابق که به نقطه زنی دقیق میپرداختند به عملیاتهای کور و بیهدف تغییر طیف داده است.
لازم به ذکر است که عملیات این هواپیماها در محل اجتماع «ولایت خراسان» خلافت چهارم خودخوانده گروه تروریستی داعش به طرز عجیبی بیهدف دنبال میشود که یا از عدم اطلاع دقیق سرویسهای اطلاعاتی ایالات متحده آمریکا از محل حضور و تجمع عناصر داعش نشأت میگیرد که بسیار دور از ذهن بوده و یا ناشی از بیتوجهی و حتی همکاری این سرویسها در پر و بال دادن به عناصر این گروه تروریستی در افغانستان است.
همچنین در 953 حمله انجام شده توسط پهپادهای آمریکایی در سال 2014 میلادی بیش از هزار و 147 نفر در افغانستان جان خود را از دست دادند. در حملات این پرندگان مرگ در سال 2013 میلادی که عراق و افغانستان مشترکاً شاهد 500 حمله هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی بودند دستکم سه هزار و 674 نفر کشته شدند. این هواپیماها در سال 2012 میلادی 947 نفر را به کام مرگ فرستادند.
نکته عجیب در خصوص آمارهای منتشر شده در افغانستان این است که پیش از سال 2014 آمارهای مربوط به حملات هوایی به افغانستان به طرز عجیبی ضد و نقیض ارائه میشده است و این زمان درست مقارن است با روی کار آمدن دولت وحدت ملی افغانستان به ریاست «محمد اشرف غنی» و امضای قرداد امنیتی کابل- واشنگتن.
نکتهای که در اینجا باید به آن اشاره شود این است که تمامی NGOها و جریانهای فعال در حوزه حقوق بشر که به صورت تخصصی بر روی یکی از چالشهای جغرافیای آسیای میانه و جنوب آسیا، یعنی حمله پهپادهای آمریکایی فعالیت میکنند و اختصاصاً در تهیه و انتشار گزارش در مورد پاکستان و افغانستان مشغول هستند؛ هیچگونه انعکاسی نسبت به آمار دقیق و موردی از زمان ورود نظامی ایالات متحده به افغانستان ارائه نکردهاند و این روند تا اوایل سال 2014 میلادی ادامه دارد.
بر اساس شیوه و روند فعالیت ایستگاه های مرکب اطلاعاتی- نظامی آمریکا در افغانستان و همچنین آمایش سرزمینی و جغرافیایی آنها باید گفت که:
1- اغلب عملیاتهای هوایی که توسط پهپادها انجام میشود به جهت تامین امنیت این ایستگاهها و ایجاد حاشیه امن برای حفظ جان نظامیان ایالات متحده صورت میگیرد که نقشههای منتشر شده از نقاط عملیاتی گویای این موضوع است.
2- آزمایش انواع تسلیحات خصوصاً راکتهای هدایتشونده، بمبهای چند تنی و همچنین رفع اشکالات سیستمهای مخابراتی، ماهوارهای، ناوبری و اُپتیکی در دستور کار این پروژه قرار داشته و دارد که در این راستا باید به آزمایش مادر بمبها در ماههای اخیر اشاره کرد.
3- مخابره این پیام به افکار عمومی جهان که ایالات متحده پس از انعقاد قرارداد امنیتی کابل-واشنگتن با دولت وحدت ملی افغانستان، نقش موثر و مفیدی در بحث مبارزه با تروریسم ایفا کرده است.
4- نمایش قدرت و به رخ کشیدن آن توسط ایالات متحده در بحث انجام عملیاتهای نقطهزنی و دقیقزنی که علاوه بر افکار عمومی افغانستان، روسیه یکی از مخاطبان جدی آن است. به صورتی که واشنگتن قصد دارد با انجام این سلسله از عملیاتها علاوه بر نمایش قدرت نظامی؛ در فاز میدانی و سیاسی مسکو را مورد خطاب قرار دهد که حرف اول و آخر در بحث مبارزه با تروریسم از سال 2001 میلادی تاکنون را آمریکا خواهد زد.
بنابراین بر اساس آمارهای منتشر شده و همچنین نقاط عملیاتی هواپیماهای بدون سرنشین ایالات متحده و آمار تلفات غیرنظامیان این معنا استنباط میشود که عمده تلاش ایالات متحده آمریکا از به کارگیری گسترده پهپادها در خاک افغانستان و پاکستان نه تنها جنبه مبارزه با تروریسم و برجسته سازی موضوع حقوق بشر را به تصویر نمیکشد بلکه ابعاد نظامی و اطلاعاتی آن برای پررنگ کردن پرستیژ ایالات متحده مدنظر است که حداقل تا سال 2024 که نظامیان آمریکا در افغانستان حضور دارند این روند ادامه خواهد داشت اما بر اساس راهبردهای دموکراتها و جمهوریخواهان حاکم بر کاخ سفید فراز و فرودهای آن متغیر خواهد بود.