شفقنا افغانستان (خبرگزاری شیعیان افغانستان)
حامد کرزی؛ رئیس جمهور گفته است که انتخابات پیش رو دموکراسی را در افغانستان محکم‌تر خواهد کرد و همین میراث او خواهد بود.
آقای کرزی در آخرین روز سفرش به انگلیس در مرکز ‘آکسفورد یونیون’ سخنرانی کرد.
رئیس جمهور در جریان این سخنرانی گفت که امنیت یکی از چالش های افغانستان است و همچنان یک چالش باقی خواهد ماند.
آقای کرزی ضمن انتقاد از عملکرد نیروهای خارجی در افغانستان گفت که خاستگاه تروریزم در افغانستان نیست و همین موضوع همواره بین دولت او و حامیان بین‌المللی او تنش ایجاد کرده است. تنشی که به گفته آقای کرزی هنوز هم ادامه دارد.
ولی او تاکید کرد که نگرانی هایی که در بین مردم مبنی بر احتمال خراب شدن شرایط امنیتی در افغانستان بعد از ۲۰۱۴ ابراز می شود، درست نیست و افغانستان بعد از خروج نیروهای خارجی، کشور امنی خواهد بود.
رئیس جمهور برای شرکت در چهارمین دور مذاکرات سه جانبه بین افغانستان، پاکستان و انگلیس روز دوشنبه ۶ عقرب وارد لندن شد.
به نظر می رسد رییس جمهور کرزی از مقدمه ای که چیده است، نتیجه معکوس گرفته است. او از یکسو تصریح می کند که ناامنی در افغانستان همچنان یکی از مسایل اصلی است و پیش بینی می شود همچنان به عنوان یک چالش باقی بماند و از جانب دیگر، تاکید می کند که انتخابات، دموکراسی در افغانستان را مستحکم تر خواهد کرد و این امر را پرافتخارترین میراث خود برای آینده سیاست افغانستان عنوان کرده است.
رییس جمهور در ادامه به درستی اشاره کرده است که نیروهای خارجی در افغانستان، قادر به تامین امنیت نشده اند؛ زیرا آنها با تروریزمی می جنگند که اساسا ریشه و خاستگاه افغانی ندارد.
آقای کرزی همه این مسایل را به درستی تبیین کرده است؛ اما مساله ای که در این میان وجود دارد و در اظهارات آقای کرزی نیز نشانه ای از پاسخگویی به آن مشهود نیست این است که چه کسی مسئول ناامنی های جاری در کشور و آنچه در آینده از این رهگذر قرار است به وجود آید خواهد بود؟ چه کسی به خارجی ها جواز حضور بی نتیجه، پرهزینه و مرگبار در افغانستان را صادر کرده است؟ چه کسی در آینده تلاش می کند همچنان کشور را میزبان مهمانان خوانده و ناخوانده خارجی قرار دهد؟ آیا استمرار حضور این نیروها بهانه ای برای ادامه جنگ و کشتار و ناامنی و ورود تروریزم به کشور نخواهد شد؟ امضای پیمان امنیتی با امریکا چه کمکی به پایان وضعیت موجود و تغییر رویه نیروهای نظامی خارجی در قبال صلح، ثبات، امنیت، قانون گرایی و دموکراسی در افغانستان خواهد کرد؟ آیا ناامنی های جاری اجازه می دهد؛ تا کشور به دموکراسی مستحکم، ریشه دار و واقعی برآمده از یک انتخابات مردمی، گذر کند؟
آقای کرزی به هیچیک از این پرسش ها، پاسخ نمی دهد؛ زیرا او می داند که پرداختن ریشه ای به مسایل روزمره ای که در افغانستان جریان دارد، پای افراد بسیار از جمله خود او را در این ماجراها دخیل خواهد کرد.
واقعیت این است که هیچ امیدی وجود ندارد که انتخابات آینده بتواند آنچه کرزی آن را میراث خود برای آیندگان می خواند را به درستی تحقق بخشد؛ زیرا این انتخابات اول اینکه قربانی ناامنی های جاری در کشور خواهد شد و هرگز امکان اعمال اراده واقعی همه مردم افغانستان در این انتخابات نیست و ثانیا حتی اگر چنین امکانی برای یک روز فراهم شود و مردم بتوانند رای و اراده و خواست واقعی خود را اعمال کنند، تضمینی وجود ندارد که قوم گرایی به مثابه رویه ۱۲ ساله تیم حاکم، مانع از تحقق و تحکیم دموکراسی در کشور نشود.
قوم گرایی با دموکراسی نه تنها نسبتی ندارد؛ بلکه این دو دشمنان آشتی ناپذیر همدیگر اند و این همان چیزی است که مانع تحقق دموکراسی در افغانستان، حتی در صورت نادیده گرفتن معضل مهم امنیت و برگزاری یک انتخابات سراسری می شود.
رییس جمهور کرزی تنها هنگامی که در پشت تریبون یک دانشگاه معتبر انگلیسی قرار می گیرد، شاید فردی کاملا دموکرات باشد؛ اما شیوه حکومت داری او در ۱۲ سال گذشته، کمتر نشانی از باور او به چنین رویکردی دارد.
دموکراسی و انتخابات در یک سرزمین ناامن با حاکمیتی قوم گرا و انحصارطلب، ریشه نمی گیرد.
انتهای پیام