شفقنا افغانستان- خبرگزاری رصد در گزارشی از علاقه جوانان افغانستان به بازی بیلیارد می نویسد: اولین باری که وارد کلپ‌های بیلیارد و سنوکر میشوید، تنها چیزی را که در اول توجه شما را به خوب جلب می‌کند، سرگرمی تمامی بازیکنان است. می‌توان یک تمرکز خاص را در وجود هر بازیکن دید و توپ‌های رنگارنگ را روی تخته بیلیارد مشاهده کرد. چراغ‌های بزرگ بالای سقفِ این کلپ‌ها روشن است و عکس‌هایی از طبیعت و ورزشکاران جهانی بیلیارد و سنوکر روی دیوارهای آن نیز نصب است. این‌جا، تخته‌های بیلیارد به‌طور منظم یک طرف چیده شده‌اند و تخته‌های سنوکر در طرف دیگر زیر زمینی. بازیکنان، در حول تخته‌ها سرگرم بازی بیلیارد و سنوکر هستند.
یکی از بازی‌هایی که نزد جوانان در شهر کابل طرفدار دارد، بازی بیلیارد است. وقتی‌که عصرها نزدیک ساعت چهار از پهلوی کلپ‌های ورزشی بیلیارد و سنوکر عبور کنید، جوانانی را می‌بینید که با تمام شوق وارد این کلپ‌ها می‌شوند.
کلپ‌های سنوکر و بیلیارد در شهر کابل، اکثراً در زیرزمینی‌ها موقعیت دارند؛ اما هم‌چنان می‌توان این کلپ‌ها را در طبقه‌های بالای فروشگاه‌ها و مارکت‌ها یافت. جوانان بعد از ساعت کاری‌شان به این زیرزمینی‌ها سر می‌زنند و تا دیر وقت شب، بیلیارد بازی می‌کنند.
ابراهیم، باشنده شهر کابل است. او علاقه‌ی شدیدی به بازی بیلیارد و سینما دارد. وی می‌گوید: «من به دو چیز زیاد علاقه دارم: بیلیارد و سینما. سینما که نداریم اما وقتی که فرصت می‌کنم، همراه دوستانم به این کلپ‌ها می‌آییم و بیلیارد می‌زنیم.»
تاریخ آمدن تخته‌های بیلیارد در افغانستان به درستی معلوم نیست، اما تقریباً ۴۰ سال قبل، یک کلپ به نام «شیرچاپ» در شهرنو کابل فعالیت می‌کرد که در آن زمان، جوانان آن‌جا می‌رفتند و بیلیارد بازی می‌کردند. این کلپ را به این خاطر شیرچاپ می‌گفتند که پایه‌های تخته بیلیارد، شکل «شیر» را داشت. در قدیم، کلپ‌های بیلیارد در شهرنو، تیمورشاهی و کارته چهار وجود داشت.
بعد از رژیم طالبان، در دوره‌ی اول حکومت موقت حامدکرزی، رییس جمهور پیشین افغانستان، کلپ‌های بیلیارد و سنوکر در مناطق مختلف شهر کابل به‌وجود آمد. اکنون در هر گوشه‌ای از شهر کابل می‌توان کلپ‌های خصوصی ورزشی سنوکر و بیلیارد را مشاهده کرد. تقریباً در سطح شهر کابل، ۱۸۰ کلپ سنوکر و بیلیارد فعالیت دارد.
«بیلیارد، روی میز مستطیل شکلی با ۱۵ توپ بازی می‌شود. یک میز بیلیارد تقریباً برابر ۱۳۷٫۱۵۵ سانتی‌متر عرض و ۲۷۴٫۲۳ سانتی‌متر طول دارد و معمولاً یک روپوش سبز رنگ مخملی از جنس پشم، روی آن را پوشانده و دارای ۶ کیسه است که ۴ تای آن‌ها در گوشه‌ها و دو تای آن‌ها در اطراف میز قرار گرفته‌اند».
وسایل بیلیارد متشکل از توپ، کیو (چوب بیلیارد یک متر و ۴۷ سانتی متر است)، میز، راک (ابزاری است که سه گوش دارد و هر بازیکن از آن به‌خاطر مرتب کردن توپ‌ها استفاده می‌کند)، گچ (چاک که بازیکن گاهی با آن نوک چوب خود را پاک می‌کند)، می‌باشد.
سنوکر شبیه بیلیارد است، اما با کمی تفاوت بازی می‌شود. در سنوکر می‌شود توپ‌های بیشتری را وارد میدان کرد و با آن‌ها بازی کرد. رنگ توپ‌ها نیز متفاوت است و در بازی سنوکر، امتیاز معیار برنده شدن است؛ در حالی‌که در بیلیارد معیار برنده شدن، داخل کردن توپ سیاه شماره ۸ در سوراخی‌ست که توپ آخری وارد آن شده است. ابعاد میز سنوکر بزرگ‌تر از میز بیلیارد است و دهانه‌ی سوراخ‌های میز سنوکر نیز از میز بیلیارد کوچک‌تر است.
بیلیارد، یک بازی شاهانه است که نخستین‌بار در کشورهای اروپای شمالی به‌خصوص در فرانسه در قرن ۱۶ میلادی رواج یافت. امروز یکی از ورزش‌های پرطرفدار بین جوانان است و مسابقات بین‌المللی میان کشورها نیز برگزار می‌شود.
در افغانستان، فدراسیون سنوکر و بیلیارد زیر نظر کمیته المپیک ملی افغانستان فعالیت دارد و در بازی‌های بین‌المللی، تیم سنوکر و بیلیارد افغانستان نیز شرکت می‌کند و از بازیکنان معروف بیلیارد در کشور می‌توان از صالح‌محمد محمدی نام برد.
کلپ‌های سنوکر و بیلیارد اکثراً کلپ‌های خصوصی‌اند. هزینه هر ساعت بازی بیلیارد در کابل، ۱۴۰ تا ۲۴۰ افغانی است. برای بازی بیلیارد شاگرد مکتب، دکاندار، مستری، کارگرساده و دانشجو به این زیر زمینی‌ها سر می‌زنند. در این کلپ‌ها روی بُرد و باخت بازی بیلیارد شرط‌بندی هم می‌کنند. هم‌چنان به شکل پنهانی قمار نیز زده می‌شود و گاهی هم پولیس، جوانانی را که در این کلپ‌ها رفت‌وآمد دارند مورد اذیت و آن‌ها را زیر پرس‌وجو قرار می‌دهد. بعضی‌ها بازی بیلیارد و سنوکر را قمار می‌دانند. اما عده دیگر آن را یک ورزش فکری تلقی می کند. در افغانستان این بازی غیر قانونی نیست.
وقتی بازیکن، با توپ سفید به توپ هدف ضربه می‌زند و توپ به دیوار میز برخورد می‌کند و داخل یکی از سوراخ‌ها (پاکت) می‌رود، رفیق بازیکن که کنارش ایستاده است با صدای بلند فریاد می‌زند: Good Shot
منبع: خبرگزاری رصد
انتهای پیام