شفقنا افغانستان- سی.ان.ان با نویسنده کتاب «عشاق» که روایتگر عشق عجیب یک زوج افغان است گفتگو کرده است.
شاید به جرات بتوان گفت که افغانستان یکی از خطرناک ترین مناطق جهان برای زنان و دختران است. آداب و رسوم سنتی در تاروپود فرهنگ قبایلی این کشور تنیده و قربانیان آن نیز عمدتا زنان و اقلیت های مذهبی و قومی هستند.
«علی» و «زکیه» – یا رومئو و ژولیت افغانستان- قهرمانان داستان «رود نوردلاند» هستند که برای رسیدن به یکدیگر مشقت های بسیاری متحمل شده اند.
علی شیعه و از قوم هزاره است و زکیه سنی مذهب و از قوم تاجیک. از قدیم، در افغانستان نگاه مثبتی به قوم هزاره وجود ندارد و این قوم یکی از قربانیان اصلی نژادپرستی در این کشور به حساب می آید به طوری که آنها را «موش خور» خطاب می کنند. حالا تصور کنید هزاره ای قصد دارد با دختری تاجیک و البته سنی ازدواج کند؛ امری که تقریبا محال است.
اما علی و زکیه نشان دادند عشق می تواند سدها را بشکند. آنها دو سال زندانی شدند و از مدرسه رفتن بازماندند. زکیه می دانست که با پاسخ مثبت به پیشنهاد ازدواج علی درحقیقت شرف خانواده خود را لکه دار می کند. دختری هم که در افغانستان چنین کاری کند، سزایش مرگ است و مجازات قاتلان خانوادگی نیز حداکثر دو سال زندانی است.
به هرحال زکیه و علی با یکدیگر ازدواج کردند و اکنون صاحب یک کودک زیبا به نام رقیه هستند اما از خانواده هایشان دوراند. آنها در بامیان و در دامنه هندوکش زندگی می کنند چرا که از سوی خانواده هایشان محکوم به مرگ شده اند.
آنها اگر بخواهند می توانند به خاطر شرایط ویژه ای که دارند به راحتی در اروپا تابعیت بگیرند اما می گویند تصاویر «آیلان کوردی» را که دیدند، دست از مهاجرت کشیدند و می خواهند اینجا در افغانستان بمیرند.
