شفقنا افغانستان- مهاجرین افغانستانی مقیم مشهد و شهروندان ایرانی در کنار هم شبهای قدر را احیا کردند.
به گزارش خبرگزاری شفقنا افغانستان، شب قدر از راه می رسد و همه در کنار هم بی هیچ تفاوتی به دعا و توسل روی می آورند.
شبهای قدر که می شود، گلشهر حال و هوای دیگری به خود می گیرد، کوچه ها مملو از افرادی است که برای شرکت در مراسم معنوی شب قدر بسوی مسجدها روانند.
دوربین را به شانه ام گذاشتم و راهی شدم بسوی مسجد محمد رسول الله که یکی از بزرگترین مساجد منطقه مهاجرنشین گلشهر در مشهد است، نزدیک مسجد که رسیدم دیدم جمعیت زیادی از خانمها در خیابان نشسته اند و پیر و جوان و کودک در حال نیایش اند.
در این شبهاست که اگر قرار باشد کسی بخشیده شود، بخشیده می شود، این را پیرمردی به من گفت که جلوی دروازه مسجد نشسته بود. بعد گفت : درهای رحمت الهی در شبهای قدر باز است، خدا در این شبها فرشتگانش را به زمین می فرستد تا از احوال تک تک بندگانش خبر بگیرند.
داخل مسجد شدم، جمعیت زیادی کنار هم نشسته بودند و دعا می خواندند، خودم را به جلوی مسجد رساندم و عکس گرفتم.
یک نفر پرسید برای چه عکس می گیری؟ گفتم برای اطلاعرسانی، برای اینکه مردم دنیا ببینند که در گلشهر هم مردم مراسم های بزرگی مثل این مراسم می گیرند و شبهای قدر را احیا می کنند. خیلیها هستند که در کشورهای خارجی زندگی می کنند اما دوست دارند شبهای قدر گلشهر باشند.
نگاهم کرد و گفت : پس حتما به خاطر داشته باش که در گزارشت بنویسی این مراسم تنها برای مهاجرین افغانستانی نیست، بلکه ما ایرانیها نیز در طی سالهای سال در کنار برادران افغانستانی خودمان بوده ایم، این مراسم نمایش سند برادری ماست.
آمدم بیرون و از خانواده ها عکس گرفتم، باران نم نمک می بارید و هر کس در حال خودش غرق بود، برای همین فلاش دوربین را خاموش کردم تا مزاحم کسی نباشم.
دلم برای چند لحظه گرفت، برای اینکه دیگران در حال دعا بودند و من در حال عکاسی، با خودم گفتم کاش من هم مثل تمام مهاجرین می نشستم یک گوشه ای و با نوای روح بخش دعای جوشن کبیر پرواز می کردم.
دوربین را خاموش کردم و کنار دیوار تکیه دادم، به نوای زیبای دعا گوش سپردم و سعی کردم مثل بقیه لذت عشقبازی با خدا را بچشم، راستی هر کسی دعایی می کند، من چه دعایی بکنم؟ هر چه خواستم برای خودم چیزی بخواهم شرم کردم، وقتی آدم به در خانه خدا می رود باید چیز بزرگی بخواهد، چیزی که ارزش دعا کردن داشته باشد.
زیر نم نم باران، در کنار صدها مهاجر دلشکسته تنها یک دعا کردم :
اللهم عجل لولیک الفرج، خدایا مهدی صاحب الزمان را برسان!
گزارش و عکس: سیدجمال الدین سجادی
انتهای پیام
