شفقنا افغانستان -سیاست علی علیه السلام از هرگونه نقش سیاسی که در متن اجتماع بشر ترسیم شود، مفهوم والاتر دارد. سیاست علی علیه السلام برخاسته از یک بینش ماورایی اسث و نشأت گرفته از یک نگرش فراطبیعی است. زاییده اندیشه پاکی است که قدرت علمی اش آسمانها را درنوردیده است. در منطق نهچ البلاغه، سیاست، حسن مدیریت است امّا نه در رکودوایستایی، بلکه در حرکت و پویایی، در رشد و تعالی در پرواز و شکوفایی. سیاست علی علیه السلام هماهنگ با قرآن و سنت و فطرت پاک بشر بود. در مسیر تکامل و تحقق اهداف مقدس الهی، با هرگونه بدعت و قوانین انحرافی مبارزه می کرد. دیدگاه های معنوی انسان را در جامعه تقویت می بخشید، در توزیع عادلانه درآمدها و جلوگیری از هرگونه بهره کشی نهایت تلاش را می نمود. یاوری ستمدیده، ظلم ستیزی و عدالت گستری را در سرلوحه کار خویش قرار می داد و در ترسیم خطوط زندگی بشر،اندیشه ای به ژرفای دریاها و به گستردگی جهان داشت.
گروهی از انسان های کوته فکر و دنیاپرست، که گوی سبقت را از خفاشان درگریختن از نور ربوده بودند، از پرتو نور هدایت علی علیه السلام و حق طلبی و عدالت گستری او در جامعه ناخشنود بوده و در پرتو سیاستی که منطبق بر قانون الهی بود، عرصه را در رسیدن به اغراض دنیوی و انگیزه های مادی، بر خود تنگ می دیدند، و سیاست شخص فاسدی چون معاویه را که هرگز تقوای الهی نداشت و در رسیدن به مقصود خود از هرگونه ظلم و حیله گری فروگذار نمی کرد، بر سیاست امام علیه السلام ترجیح می دادند. آن حضرت در برابر اینگونه انسان های سبک اندیش و گمراه می فرماید:»وَ اللَّهِ مَا مُعَاوِیَهُ بِأَدْهَی مِنّیِ وَلَکِنَّهُ یَغْدِرُ وَ یَفْجُرُ وَ لَوْلاَ کَرَاهِیَّهُ الْغَدْرِ لَکُنْتُ مِنْ أَدْهَی النَّاسِ؛ وَلَکِنْ کُلُّ غُدَرَهٍ فُجَرَهٌ، وَ کُلُّ فَجَرَهٍ کُفَرَهٌ. وَ لِکُلِّ غَادِرٍ لَوَاءٌ یُعْرَفُ بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ. وَ اللَّهِ مَا أُسْتَغْفَلُ بِالْمَکِیدَهِ، وَلاَ أُسْتَغْمَزُ بِالشَّدِیدَهِ.«(۳۲۶)؛ به خدا سوگند معاویه از من زیرکتر نیست، لیکن شیوه او حیله گری و گنهکاری است. و اگر خیانت و حیله گری ناپسند و خلاف قانون الهی نبود، من زیرکترین انسان های روی زمین بودم. امّا هر فریبکاری تبهکار است و تبهکاران ناپساس و کافرند. و برای هر فریبکار و پیمان شکن در روز قیامت پرچم و نشانه ای است که به آن شناخته می شود. و سوگند به خدا هرگز با فریب غافلگیر نشوم و با سختگیری عاجز و ناتوان نگردم.
و در برخی منابع آمده است:
»لَوْلاَ التُّقَی لَکُنْتُ أَدْهَی الْعَرَبِ.«(۳۲۷)؛ اگر تقوا نبود، من سیاستمدارترین فرد عرب بودم. )البته سیاستی که برخلاف قانون الهی و براساس حیله گری و گناه باشد(.
انتخاب شفقنا:سیمای علی علیه السلام در نهج البلاغه
انتهای پیام