۱. ائمه (علیهم السلام) همگان را به احیا و یادآوری مصیبت امام حسین (ع) تشویق کردهاند و شعر یکی از راههای احیای مصیبت ایشان است، و امام صادق (ع) [شعرا را] تشویق میکردند که شعر را به سبک عراقی بگویند و این به دلیل تاثیری بود که در مخاطب میگذاشت.
۲. عراق با شعر به دنیایی از غم و اندوه بدل شد، و حالت غم و اندوه حالتی است که انسان چه عراقی باشد و چه غیر عراقی، و چه شعر کلاسیک باشد یا شعر فولکلور، با آن انس میگیرد، و مسئلهی امام حسین (ع) سرور و سالار شهیدان بر قافیههای شعرا هیمنه انداخته است، و شعر [عاشورایی] به خاطر واقعهی کربلا شعری متمایز و خاص شده است.
۳. ما به شما افتخار میکنیم چون به مسئلهی شعائر [حسینی] و احیای آن با موکبهایتان علاقه دارید و همت خود را در این راه به کار بستهاید، و این مواکب و دستهها جدا یک واقعیت نمادین عظیمی دارد.
۴. خود وجود مواکب و دستهجات حسینی یک حالت نفی باطل و ظالم را به نمایش میگذارد، و به همین دلیل است که ستمکاران شدیدترین جنگ را با این شعائر حسینی به راه میاندازند و راه را بر آن تنگ میکنند، با آنکه هیچگونه تاثیری به حال آنها ندارد. باور آنها این است که هر فریادی که از مواکب حسینی بر میخیزد و هر ندایی که به اسم حسین بلند میشود، نوعی اظهار عداوت نسبت به آنهاست.
۵. ما در گذشته شاهد اقداماتی بودیم که [حکام] بر ضد شعائر حسینی در عراق مرتکب میشدند، و این اقدامات شامل حذف و طرد و ممنوعیت هر چیزی بود که به شکلی با امام حسین مرتبط میشد، تا اینکه حتی پیادهروی به قصد زیارت او ممنوع شد، و در دوران اخیر [رژیم سابق] هرکس اقدام به چنین حرکتی میکرد برایش حکم زندان صادر میشد، و این عمل را یک عمل دینی ناصحیح به حساب میآوردند.
۶. هماکنون شاهد یک آگاهی بزرگ دربارهی شعائر حسینی و این آیین نمایان [پیادهروی] هستیم، که حالت نفی ظلم و ستم و عدم تمایل و خضوع نسبت به آن را در خود دارد.
۷. زیارت اربعین زیارت خاصی است که مومن را وادار میکند مسافتها را قطعه قطعه بپیماید تا به مرقد سیدالشهدا (علیهالسلام) برسد، و پیام آن برای مومنی که قدم در راه این زیارت گذارده است نیازمند یک تأمل جدی است.
۸. زیارت امام حسین (علیه السلام) در روز اربعین حال و هوایی اندوهناکتر از روز عاشورا دارد، چرا که در این روز حالت اندوهی که حضرت زینب (علیها السلام) و اسیران و امام سجاد (سلام الله علیه) به هنگام ورود به کربلا تجربه کردند یادآوری میشود.
۹. ما با زیارت اربعین بزرگ شدهایم و مراحل آن را زندگی کردهایم و این همه را از خلال آنچه برایمان از ارباب مقاتل و سیرهها نقل کردهاند و در وصف شاعران و نویسندگان و ذکر مصیبت منبریها آمده است تجربه کردهایم؛ پس این همان حال و هوای زیارت اربعین است، و حال و هوای این زیارت تماما چیزی جز حزن و اندوه نیست.
۱۰. چه امام حسین (علیه السلام) با آن نیروهای وجودی عظیم خود و چه دیگر ائمه (علیهم السلام)، رویاروییشان با منظرهی این روز با سوگ و اندوه بوده است، و در همین حال و هواست که امام رضا (ع) میفرماید: «همانا روز حسین، پلک چشمان را زخمی کرد، و اشک چشمان ما را جاری کرد، و عزیزان ما را خوار کرد».
۱۱. ماجرا و آرمان امام حسین بایستی عبرت و اندوه به بار آورد، و این وظیفهای بر دوش دستاندرکاران مواکب است که این عبرتانگیزی و اندوهناکی را در شعرها و شعارهای حسینیشان فرا بخوانند.
۱۲. امید داریم که صاحبان مواکب، امام حسین (علیه السلام) و آرمان او را در تمام کارهایشان الگوی خود قرار دهند، تا بدین وسیله در وهلهی اول رضای پروردگار و بعد رضای امام حسین (علیه السلام) را به دست آورند.
۱۳. ای دستاندرکاران مواکب بر شما باد که در دستهجات خود بیشترین نظم و انضباط را حاکم سازید؛ چرا که امام حسین علیهالسلام در کار خود نظم داشت و اصحاب خود را با بهترین ترتیب و آرایش سازماندهی کرد، و ماموریت و طرح امام حسین (ع) از آن روز فراتر میرود.
۱۴. ضروری است که دستاندرکاران مواکب تعاملات خود را با مسئولان سازماندهی دستهجات بهبود بخشند، و به علاوه در حفاظت از اموال عمومی و بیتالمال بکوشند.
۱۵. عراق سرزمینی است که شعر آن بدون رقیب است، و شعر حسینی در این میان بیشترین سهم را دارد، خصوصا در شعر فولکلور، و ما نیازمند شعری هستیم که در آن سوگ و اندوه و اشک موج بزند.
۱۶. تلاشهایی که برادران ما در ادارات دولتی و سازمانهای استانی و عتبات مقدسه به کار میبندند بخشی از وظایف آنهاست، پس ما هم باید با آنها همکاری کنیم.
۱۷. احترام به قوانین و دستورالعملهایی که معاونت «شعائر و مواکب و هیئات حسینی» [در عتبهی حسینی] با هدف سازماندهی عملکرد این دستهجات صادر میکند ضروری است.
منبع: شبکه الکفیل
ترجمه: شفقنا