شفقناافغانستان-بیانیه استاد سرور دانش معاون دوم رئیس جمهور در مراسم معرفی داکتر نجیب الله خواجه عمری سرپرست وزارت تحصیلات عالی (وزارت تحصیلات عالی- 4 عقرب 1396)
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای داکتر پوهنمل نجیب الله خواجه عمری سرپرست محترم وزارت تحصیلات عالی، معینان و رؤسای وزارت تحصیلات عالی، رؤسا و استادان پوهنتون ها، استاد فاروقی مشاور رئیس جمهور و رئیس پوهنتون کابل، همکاران ما از دفتر رئیس جمهور و شورای امنیت ملی، مهمانان عالیقدر، حضار گرامی، خانم ها و آقایان! السلام علیکم و رحمت الله و برکاته.
امروز خوشحالیم که در محفل معرفی سرپرست و کاندید وزیر تحصیلات عالی جناب آقای داکتر خواجه عمری حضور داریم. در ابتدا تعیین ایشان را به این سمت به خود ایشان و هیأت رهبری وزارت تبریک می گویم و برای ایشان در انجام این وظیفه مهم و خطیر آرزوی موفقیت می کنم. پنج ماه پیش در یک محفلی مشابه داکتر عبداللطیف روشان را در همین جا به عنوان سرپرست وزارت تحصیلات عالی معرفی کردیم. براستی در این پنج ماه ایشان برای یک سلسله اصلاحات و پیشرفت ها در تحصیلات عالی در حد توان، فعالیت ها و تلاش های زیادی از خود نشان دادند که قابل تقدیر است و من از طرف رهبری حکومت از ایشان تشکر می کنم. اما به هر حال در اداره همواره تغییر و تبدیلی ها و یا استعفاها یک امر رایج و معمول است. برای داکتر روشان در انجام وظایف بعدی آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم امروز که کاندید وزرای ما به ولسی جرگه معرفی می شود، وکلای ما با احساس مسئولیت و با روحیه ملی و همکاری با حکومت به همه کاندیدان رأی تأیید بدهند تا در حکومت به مسأله سرپرستی خاتمه داده شود.
حضار گرامی!
وزارت تحصیلات عالی یکی از ادارات مرکزی و کلیدی حکومت و سکاندار حرکت علمی کشور و مسئول کدر سازی و تربیت هزاران جوان بااستعداد و پرتلاش و ارتقای ظرفیت بشری آنان برای رهبری و مدیریت جامعه ما است. یادم هست که در محفل معرفی آقای روشان مشکلات و چالش های تحصیلات عالی و ضرورت ها و اولویت های این سکتور را به تفصیل مورد بحث قرار دادیم که امروز به آن بحث ها بر نمی گردیم به خاطر این که فرصت کافی وجود ندارد و دقایقی بعد باید همراه با کاندید وزیران محترم، به ولسی جرگه حضور پیدا کنیم. اما لازم می بینم فهرست وار اشاره کنم که چند مسأله از اولویت های جدی تحصیلات عالی است که باید جناب کاندید وزیر و سرپرست جدید وزارت به این اولویت ها توجه کند. در این میان، استقلال مسلکی و مالی تحصیلات عالی، نصاب درسی و ارتقای کیفیت، ارتقای علمی دوامدار استادان پوهنتون ها، راه اندازی برنامه تحقیق و پژوهش در مراکز آکادمیک، اصلاح قوانین و مقرره ها و لوایح مربوطه، مسأله بورسیه ها و اهمیت سکتور خصوصی در تحصیلات عالی از جمله مسایل مهم و بسیار تأثیر گذار در بهبود سیستم تحصیلات عالی کشور است. اما در کنار موضوعات یاد شده که در گذشته به تفصیل در باره آن ها صحبت کردیم، لازم می بینم امروز توجه شما را به دو مطلب بسیار مهم دیگر هم جلب کنم:
1. مطلب بسیار مهم، ضرورت رسیدگی وزارت تحصیلات عالی و رهبری پوهنتون ها به مشکلات محصلین و محیط تحصیلی در داخل پوهنتون ها است. ما باید بدانیم که اگر عنصر استاد یک رکن عمده در تحصیلات عالی است، محصل عنصر مهم تر و بلکه هدف اصلی تحصیلات عالی است. هدف از تحصیلات عالی، آموزش و تربیه جوانان و آماده کردن آنان به عنوان کدرهای متخصص برای رهبری آینده جامعه است، ولی با کمال تأسف باید گفت که امروز وضعیت فعلی پوهنتون ها نسبت به محصلان، یک زنگ خطر جدی را به صدا درآوده است. داستان خودکشی زهرا خاوری، محصلی که در ماه های آخر فراغت خود قرار داشت و والدین و دوستانش، چشم به انتظار فراغت او بودند، نباید یک امر عادی تلقی شود. من این رویداد تلخ و غم انگیز را به خانواده و دوستان زهرا خاوری و به همه محصلان و خانواده بزرگ تحصیلات عالی تسلیت می گویم. البته باید تأکید کنم که برخلاف برخی از شایعات، نه استعفای داکتر روشان و نه تعیین داکتر خواجه عمری هیچ ارتباطی به این حادثه دردناک ندارد. ولی این رویداد تلخ نشان دهنده مشکلاتی است که اطراف مراکز تحصیلات عالی ما را احاطه کرده است.
در این رابطه کسانی هم کوشش می کنند این قضیه را سیاسی و قومی جلوه دهند که به هیچ صورت کار درستی نیست. این قضیه اولا باید از نگاه عدلی و قضایی به صورت بی طرفانه تحقیق و بررسی شود و نتایج آن به اطلاع همه مردم رسانده شود و ثانیا من از رهبری وزارت تحصیلات عالی و ریاست محترم پوهنتون کابل جدا می خواهم که جدا از جوانب عدلی و قضایی، علل و عوامل مربوط به مسایل داخلی محیط تحصیلی را نیز به طور همه جانبه و دقیق بررسی کند. غیر از قضیه زهرا خاوری، داستان های زیاد دیگری از نحوه نمره دادن ها و سخت گیری های بی جا و حتی برخوردهای تعصب آمیز قومی و زبانی و مشکلات داخل لیلیه ها شنیده می شود و حتی بدتر و تأسفآورتر از همه حکایت هایی است که از سوء استفاده های جنسی و اذیت و آزار دختران در پوهنتون ها نقل می شود. براستی به زبان آوردن این نوع سخنان شاید به دلایلی درست نباشد، ولی برادران و خواهران گرامی، استادان عزیز و عالیقدر! از کتمان کردن و سکوت کردن و لب فروبستن مشکل حل نمی شود. شاید ما بخواهیم زبان ببندیم و روی همه چیز سرپوش بگذاریم، ولی نمی توانیم در دنیای تکنالوژی امروز، جلو قدرت غیر قابل کنترل رسانه ها و شبکه های اجتماعی را بگیریم. این حکایت ها اگر از زبان یک نفر و ده نفر نقل می شد، شاید می گفتیم که انگیزه های شخصی در میان بوده است، ولی وقتی صدها نفر به طور مستند شهادت می دهند آیا می توان گفت که همه آن ها دروغ و افترا است؟ آیا این مایه ننگ نیست که دختر محصلی به هم صنفی هایش و حتی مدیر تدریسی پوهنحی به دختران توصیه کند که «هیچ وقت تنهایی به اطاق استادان مرد نروید!» آیا این قابل قبول است که یک دختر با این همه شرایط سخت و دشوار از دورترین و فقیر ترین نقاط کشور با شور و شوق فراوان، خود را به پوهنتون برساند ولی وقتی وارد پوهنتون شود، یا دست به خودکشی بزند و یا پوهنتون را برای خود جهنمی ببیند که آرزو کند هر چه زودتر از شر آن خلاص شود!
استادان عالیقدر! شما نباید اجازه دهید که اخلاق فاسد و اندیشه تاریک عده محدودی از استادان، دامن پاک و اندیشه تابناک همه شما را آلوده کند. باید پوهنتون های ما از این آلودگی ها تصفیه شود. اگر رهبری وزارت تحصیلات عالی دست به اصلاحات نزند، می ترسم روزی فرا رسد که این رویدادها تبدیل به یک اعتراض ملی و یک انفجار مهیبی شود که باعث پشیمانی همگان گردد.
من به وزارت تحصیلات عالی پیشنهاد می کنم که یا در خود وزارت و یا در پوهنتون ها یک معاونت خاص و یا ریاست امور فرهنگی و تربیتی نیز ایجاد کند تا به این آفت های فکری، فرهنگی و اخلاقی رسیدگی کند. آموزش آلوده به فساد، انحراف و افراطی گری هیچ سودی برای جوانان و مردم ما ندارد. ما در کنار کسب علم، باید انسانیت، اخلاق، اعتدال، انصاف و عدالت را هم بیاموزیم و جوانانی تربیت کنیم که نمونه و الگوی عدالت خواهی و حق طلبی و وطن دوستی باشند، نه انسان های عقده ای و پر از کینه و نفرت و تندروی.
2. مطلب دوم این است که ما نباید اجازه دهیم در پوهنتون های ما تفرقه و تعصب قومی، مذهبی، لسانی و سمتی دامن زده شود و عده ای از جوانان ما استفاده ابزاری کنند و خشونت را دامن بزنند. امروز دشمن تلاش می کند که بین اقوام و گروه های مختلف اجتماعی و فرهنگی ما فضای بی اعتمادی و بلکه کینه و نفرت و تفرقه ایجاد نماید. تنها جایی که ما می توانیم با این توطئه ها مقابله کنیم و دسایس دشمن را در نطفه خفه بسازیم مکاتب و پوهنتون های ما است. جوانان ما در داخل پوهنتون ها و لیلیه ها اجازه ندهند که دستان پلید بیرونی به هر نام و عنوانی بین آنان تبلیغات زهرآگین به راه بیندازند و تخم نفاق بپاشند. جوانان ما باید ضمن احترام به تنوع و تکثر قومی و مذهبی و زبانی جامعه خود، بر هویت ملی، وحدت ملی، منافع مشترک ملی و فرصت ها و تهدیدات مشترک و به آبادانی، رفاه و ترقی کشور بیندیشند. ما از هر قوم و مذهبی که هستیم و با هر زبانی که تکلم می کنیم، یک ملت هستیم و نشان داده ایم که برای منافع ملی و در مقابل دشمنان خود، همگی متحد و در یک صف هستیم.
من متأسفم که امروز گاهی از کاهی کوهی ساخته می شود و گاهی هم به کوه های بزرگ حقایق، به اندازه پر کاهی اهمیت داده نمی شود و عده ای هم آگاهانه یا ناآگاهانه از هر بهانه ای برای کمپاین خود، بر ضد حکومت، پروپاگند به راه می اندازند. به عنوان مثال چند روز پیش با نشر یک مکتوبی از وزارت داخله هیاهویی علیه حکومت و رئیس جمهور به پا کردند که گویا رئیس جمهور هدایت داده در قطعه خاص ضد شورش از قوم تاجیک کسی جذب نشود. این که این مکتوب چگونه تهیه شده و چگونه نشر شده و آیا کدام اشتباه قصدی یا سهوی وجود داشته یا نه، تحت بررسی قرار دارد، اما مهم حقیقت قضیه است که به گونه دیگر تبلیغ می شود. من آمار و ارقام تشکیل این بخش از پولیس را یادداشت کرده ام که از همین محفل می خواهم که جزئیات آن را برای همه مردم گزارش دهم تا همه بفهمند که حقیقت چیست و در عین حال چرا علیه حکومت دست به تبلیغات ناروا می زنند.
قوماندانی عمومی امن و نظم عامه دارای هشت لوا است که مجموع تشکیل آن به شمول افسر و ساتنمن 13049 نفر است. از این مجموعه از نگاه ترکیب قومی، 7030 نفر تاجیک، 3287 نفر پشتون، 918 نفر هزاره، 683 نفر اوزبیک، 199 نفر پشه ای، 20 نفر بلوچ، 25 نفرنورستانی، 89 نفر عرب، 29 نفر ایماق و 77 نفر ترکمن هستند. همچنین قطعه ضد آشوب که جزء همین قوماندانی است، متشکل از 500 نفر است که از نگاه ترکیب قومی، 391 نفر تاجیک، 60 نفر پشتون، 29 نفر هزاره و 11 نفر اوزبیک، 5 نفر پشه ای، 3 نفر عرب و 1 نفر بلوچ هستند. آیا با این ترکیب این ادعا درست است که قوم بزرگ تاجیک ما از این قطعه پولیس حذف شده است؟ آیا نباید نتیجه بگیریم که دست های پیدا و پنهان در صدد ایجاد تفرقه قومی هستند؟
حضار گرامی!
نکته ای را که در پایان سخنانم باید یادآوری کنم این است که ما در رهبری حکومت وحدت ملی، به سکتور معارف و تحصیلات عالی، جایگاه و اولویت خاص قایل هستیم. به همین جهت در این اواخر به تاریخ 6/8/96 حکمی از طرف رئیس جمهور صادر شده مبنی بر تأسیس شورای عالی علمی و فرهنگی تحت ریاست شخص رئیس جمهور با 19 عضو از همه مقامات و نهادهای مربوطه به منظور تقویه بنیه علمی و ارتقای کمی و کیفی تحصیلات عالی، معارف و سایر فعالیت های علمی و فرهنگی دولت و این یک خبر بسیار امیدوار کننده است. به این جهت از رهبری جدید وزارت تحصیلات عالی می خواهم که با جدیت برنامه های خود را آغاز و تعقیب کنید و مطمئن باشید که به تمام معنا حمایت های رهبری حکومت وحدت ملی پشت سر شما است.
در پایان ضمن عرض تبریک مجدد به جناب داکتر پوهنمل خواجه عمری کاندید وزیر و سرپرست وزارت تحصیلات عالی، برای ایشان و همه منسوبین و هیأت رهبری وزارت تحصیلات عالی آرزوی موفقیت می کنم.
زنده باد افغانستان
پاینده باد وحدت ملی مردم افغانستان
السلام علیکم و رحمت الله و برکاته.
