شفقناافغانستان- پیش می آید گاهی که دستها را به دعا بالا می بریم و با خلوص دل دعا می کنیم. با رعایت کامل آداب با این حال مستجاب نمی شود. باز هم دعا می کنیم و باز هم و… اما خبری از استجابت نیست. به اخلاص خودمان شک می کنیم یا گاهی زبانم لال به رحمت پروردگارمان.
به گزارش شفقنا به نقل از اهل البیت علیهم السلام در این حال شاید لذت شنیدن این حدیث زیبا از امام زین العابدین (ع) کمتر از استجابت دعایمان نباشد:
ایشان فرمودند:«المؤمِنُ مِن دُعائِهِ علی ثلاثٍ: اِمّا أَنْ یُدَّخَرَ لَهُ و اِمّا أَن یُعَجَّل لَهُ وَ اِمّا أَن یُدفعَ عَنهُ بَلاءٌ یُرید أَنْ یُصیبَهُ».(تحفالعقول، ص ٢٨٧)
دعای مؤمن خالی از یکی از این سه بهره نیست: یا برای آخرت او ذخیره میشود و یا حاجتش برآورده میگردد و یا بلائی که مقدر بوده به او برسد از او دفع خواهد شد.
دعایمان اگر در دنیا مستجاب نشده راه دوری هم نرفته است. اندوخته صندوقچه اعمالمان شده است برای روزی که دستمان خالیست. یا سپری شده است در مقابل بلایی که می توانست روزگارمان را سیاه کند.
انتهای پیام
www.af.shafaqna.com