شفقناافغانستان– امربه معروف و نهی از منکر، واجب فراموش شدهای است که ترک آن آثار زیانباری در پی خواهد داشت.
به گزارش شفقناافغانستان به نقل از عقیق، امر به معروف و نهی از منکر از اعمال واجبی است که در جامعه امروزی به فراموشی سپرده شده و کمتر کسی به انجام آن اهتمام دارد، غافل از اینکه بسیاری از مشکلات جامعه ناشی از فراموشی این عمل مهم است.
آیین مقدس اسلام در کنار دیگر برنامههای فردی و اجتماعی خود، از پیروانش می¬خواهد که نسبت به آنچه از دیگران می¬بینند بی¬تفاوت نباشند بلکه آنها را به سوی خوبی¬ها فرا خوانده و از بدیها باز دارند. این دو وظیفه اساسی، امر به معروف و نهی از منکر نام دارد.ترک این عمل واجب، پیامدهای بسیار ناگواری از جمله خشم و عذاب الهی را در پی دارد، و در احادیث، خبر از هلاکت و نابودی میدهد که در ادامه برخی از این حادیث، آورده شده است:
امیر المؤمنین(ع): «إِنَّهُ لَمْ یَهْلِکْ مَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ مِنَ الْأُمَمِ إِلَّا بِحَیْثُ مَا أَتَوْا مِنَ الْمَعَاصِی وَ لَمْ یَنْهَهُمُ الرَّبَّانِیُّونَ وَ الْأَحْبَارُ فَلَمَّا تَمَادَوْا فِی الْمَعَاصِی وَ لَمْ یَنْهَهُمُ الرَّبَّانِیُّونَ وَ الْأَحْبَارُ عَمَّهُمُ اللَّهُ بِعُقُوبَهٍ فَأْمُرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ قَبْلَ أَنْ یَنْزِلَ بِکُمْ مِثْلُ الَّذِی نَزَلَ بِهِم.»
امام علی(ع) فرمودند: «همانا علت هلاکت اقوام و ملتهای گذشته چیزی نبوده جز اینکه آنها مرتکب گناهانی شدند و مربیان و علماءشان آنها را نهی از منکر نکردند؛ پس به خاطر همین عذاب خداوند متعال همه آنها را فرا گرفت؛ بنابر این قبل از اینکه اتفاقاتی که برای آنها پیش آمده بر سر شما بیاید امر به معروف و نهی از منکر کنید». بحارالأنوار ج : ۹۷ ص : ۹۰ ح۷۶
امیر المؤمنین(ع): «أَوْحَى اللَّهُ تَعَالَى جَلَّتْ قُدْرَتُهُ إِلَى شُعَیْبٍ ع أَنِّی مُهْلِکٌ مِنْ قَوْمِکَ مِائَهَ أَلْفٍ أَرْبَعِینَ أَلْفاً مِنْ شِرَارِهِمْ وَ سِتِّینَ أَلْفاً مِنْ خِیَارِهِمْ فَقَالَ ع هَؤُلَاءِ الْأَشْرَارُ فَمَا بَالُ الْأَخْیَارِ فَقَالَ دَاهَنُوا أَهْلَ الْمَعَاصِی فَلَمْ یَغْضَبُوا لِغَضَبِی».
امام علی (ع) فرمودند: «خداوند عزوجل بشعیب پیغمبر وحى فرمود که البته من صد هزار نفر از امت تو را عذاب خواهم نمود چهل هزار از اشرار و بدکاران و شصت هزار از نیکان را، پس شعیب عرض کرد پروردگارا این گروه اشرار مستحق و سزاوار عذابند پس جهت عذاب نیکان چیست؟ خداوند فرمود: همانا نیکوکاران در نصیحت و باز داشتن گناهکاران از اعمال زشتشان سستى و سهل انگارى و سازش نمودند و بجهت غضب من بر ایشان، غضب و خشم نکردند».بحارالأنوار ج : ۹۷ ص : ۸۱ ح۳۹
امام صادق(ع): «إِنَّ اللَّهَ بَعَثَ مَلَکَیْنِ إِلَى أَهْلِ مَدِینَهٍ لِیَقْلِبَاهَا عَلَى أَهْلِهَا فَلَمَّا انْتَهَیَا إِلَى الْمَدِینَهِ وَجَدَا رَجُلًا یَدْعُو اللَّهَ وَ یَتَضَرَّعُ إِلَیْهِ فَقَالَ أَحَدُهُمَا لِلْآخَرِ أَ مَا تَرَى هَذَا الدَّاعِیَ فَقَالَ قَدْ رَأَیْتُهُ وَ لَکِنْ أَمْضِی لِمَا أَمَرَنِی بِهِ رَبِّی فَقَالَ وَ لَکِنِّی لَا أُحْدِثُ شَیْئاً حَتَّى أَرْجِعَ إِلَى رَبِّی فَعَادَ إِلَى اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى فَقَالَ یَا رَبِّ إِنِّی انْتَهَیْتُ إِلَى الْمَدِینَهِ فَوَجَدْتُ عَبْدَکَ فُلَاناً یَدْعُوکَ وَ یَتَضَرَّعُ إِلَیْکَ فَقَالَ امْضِ لِمَا أَمَرْتُکَ فَإِنَّ ذَلِکَ رَجُلٌ لَمْ یَتَغَیَّرْ وَجْهُهُ غَضَباً لِی قَطُّ».
امام صادق(ع) فرمودند: «خداوند متعال دو فرشته را مأمور کرد تا شهری را با اهلش ویران کنند؛ زمانی که به شهر رسیدند فردی را یافتند که در حال دعا و تضرع در برابر خداوند بود؛ یکی از آن دو فرشته به دیگری گفت: «این فرد عابد را نمی بینی؟» [آیا می خواهی شهر را با او ویران کنی]؛ آن دیگری گفت: «میبینمش ولی آنچه را که خدا به من دستور داده انجام میدهم»؛ آن ملک گفت: «ولی من تا زمانی که از خداوند متعال کسب تکلیف نکنم دست به کاری نمیزنم»؛ پس به خداوند متعال عرض کرد: «در آن شهر فردی را دیدم که در حال عبادت و تضرع بود» [آیا با وجود آن شهر را ویران سازیم؟] خداوند فرمود: «به آن چیزی که دستور دادم عمل کنید چون آن فرد به هیچ عنوان به خاطر من [نسبت به هیچ گناه و خطایی] غضبناک و خشمگین نشده است». [و هیچ اقدامی در تغییر آن گناهان انجام نداده است.] بحارالأنوار ج : ۹۷ ص : ۸۶ ح
ترک این عمل مهم، علاوه بر پیامدهای فردی،پیامدهایی نیز بر جامعه خواهد داشت که لزوم توجه و اهتمام به این واجب فراموش شده را یاد آوری میکنند.