شفقناافغانستان- درسها و تجارب از دنیای سیاست نشان میدهند وقتی سفیر دولتی در جغرافیای دولت شما بر تعاملات داخلی و سیاسی کشور تان سخن میگوید، یا سخن آخر و مهم را میگوید، به همان پیمانه گستردگی بحران نمایانتر و پیچدهتر میشود.
نماینده دولت بیگانه زمانی چنین کار غیر متعارف دیپلوماتیک را انجام میدهد که تاثیر استراتژیک بر وضعیت دارد. اینجا شما هدف را نمیسازید بل ابزاری هستید برای هدفیکه سفیر آن را تمثیل میکند.
سفیر نظر به علوم روابط بینالملل و حقوق بینالملل ممثل اراده دولت در نظام سیاسی دولت میزبان است.
هر قدریکه سفیر از حیطهء تعاملات دپلوماتیک پا برون یا فرا تر میگذارد، به همان پیمانه حاکمیت سیاسی دولت میزبان مورد تهدید قرار میگیرد.
بیچارگی ما همیشه در نبود همآهنگی درونی و سیاسی ماست. چرا نهادی، حزبی، شخصیت جذاب و قابل قبول نمیتواند تضادهای سیاسی ما را که یک پدیدهء معمول در سیاست است وساطت، نمایندگی و یا حل و فصل کند.
این ضعف که بر گرفته از نبود اجماع درونی است، سبب شده است که خارجیها یا از واشنگتن و یا از مسکو و مضحکتر از همه از اسلامآباد و … بر دولتمردان ما حکم برانند. راستش و با پوزش باید بگویم «جای شرم دارد».