شفقناافغانستان- دولت افغانستان طرح صلح با مخالفان مسلح را ارائه کرد.
به گزارش شفقناافغانستان،دولت افغانستان امروز در دومین نشست «پروسه کابل» طرح صلحی را ارایه کرد که دارای نکات برجسته و منطقی و در عین حال جدیدی نیز هست. مخالفان مسلح دولت افغانستان طیف وسیعی از گروه های تروریستی و مسلح را شامل می شود که عمده ترین آن ها گروه طالبان است. گروه طالبان در طی روزهای اخیر پیشنهاد مذاکرات صلح را با دولت آمریکا داده است که به نظر منطقی نمی رسد و نشانه ای از تمرد این گروه نیز می تواند تلقی شود.
آن ها اگر واقعا می خواهند صلح کنند، طرح دولت افغانستان بهترین چارچوب است و بیایند در این چارچوب با دولت افغانستان مذاکره کنند. در غیر آن صورت دولت افغانستان به طور قاطع در برابر هرگونه عمل تروریستی و تداوم جنگ از سوی گروه های تروریستی مبارزه خواهد کرد.
متن طرح دولت افغانستان به شرح زیر است:
پیشنهاد صلح ما، برای طالبان!
حکومت وحدت ملی به دنبال یک صلح واقعی و پایدار با طالبان آشتیپذیر است. ما به تساوی مشترک تمامی افغانها و حق زندگی صلحآمیز و با وقار، به شمول طالبانی که از خشونت دست بردارند، باورمند هستیم. ما این پیشنهاد را بدون پیششرطی، به منظور دستیابی به موافقتنامه صلح که شامل موارد ذیل باشد، ارایه میکنیم:
۱- تأمین حقوق و مکلفیتهای تمامی اتباع (بهویژه زنان) مطابق قانون اساسی؛
۲- پذیرفتن قانون اساسی و یا تعدیل آن مطابق احکام قانون اساسی؛
۳- پیشبرد فعالیتهای نیروهای دفاعی و امنیتی و خدمات ملکی در مطابقت با قانون؛
۴- اجازه ندادن برای هیچ گروه مسلحی که با شبکههای تروریستی فراملی، سازمانهای تبهکار فراملی و نهادهای دولتی و یا غیر دولتی که به دنبال نفوذ در افغانستان میباشند.
ما گامهای ذیل را بهمنظور آشتی و مصالحه پیشنهاد میکنیم:
۱- یک روند سیاسی: آتشبس، شناخت به عنوان حزب سیاسی، ترتیبات اعتماد سازی انتقالی و انتخابات فراگیر، معتبر، آزاد و عادلانه؛
۲- یک چارچوب قانونی: بازنگری قانون اساسی، عدالت و حل شکایات، تطبیق قوانین و فرامین، رهایی زندانیان و حذف نام آنان از لست تحریمها؛
۳- سازماندهی مجدد نهادهای دولت: حاکمیت قانون و اصلاحات، توسعه و انکشاف متوازن، استقرار مجدد مهاجرین و بیجا شدگان داخلی؛
۴- امنیت: تأمین امنیت برای تمامی اتباع و همچنان کسانی که خواهان آشتی بوده و مجدداً به دولت مدغم میگردند؛
۵- توسعه و انکشاف اقتصادی/اجتماعی: رشد فراگیر و پایدار، دسترسی مساویانه به زمین و داراییهای عامه، مبارزه با فساد، برنامههای ملی اشتغالزایی، ادغام مجدد مهاجرین و جنگجویان سابق؛
۶- حمایت و مشارکت جامعه بینالمللی: حمایت مالی دیپلوماتیک، حذف تحریمها و وضعیت جنگجویان خارجی؛
۷- روشهای تطبیقی، تعیین اهداف عاجل، کوتاه مدت و میان مدت و نظارت و تأیید میکانیزمها و ترتیبات.
از طالبان توقع میرود تا، نظریات خویش را در مورد روند صلح، که هدف آن کشانیدن آنها به مثابه یک سازمان به گفتگوهای صلح می.باشد، ارائه نمایند. دولت افغانستان در مورد اینکه کی به صلح رو میآورد، پیشداوری نمینماید، چون این روند خود منتج به شناسایی کسانی که صلح را رد مینمایند و آشتیپذیر نیستند، میگردد.
حکومت وحدت ملی به گشایش دفتر طالبان، صدور پاسپورت و آزادی سفر به آنها، کمک در از میان برداشتن تحریمها، دسترسی آنها به رسانهها و انتقال خانوادههای آنها موافقت خواهد نمود. شورای عالی صلح که توسط یک تیم مسلکی حکومت حمایت میگردد، تیمی را به منظور مذاکرات معرفی خواهد نمود؛ تیمی که زنان و اعضای جامعۀ مدنی نیز در آن عضویت خواهند داشت. محل برگزاری ترجیحاٌ کابل بوده ولی گزینه های دیگر میتواند منجمله کشور های اسلامی غیر دخیل در این جنگ، یکی از دفاتر ملل متحد و یا کشور ثالث باشد.
انتهای پیام
www.af.shafaqna.com