به گزارش شفقنا ورزشی، از همین راه رؤیای بزرگ بالا بردن جام طلایی قهرمانی جهان را به هدفی کاملاً قابل دسترس تبدیل کرده‌اند. آن‌هایی که به فینال رسیده‌اند و خود را برای این بازی مهم آماده می‌کنند، بدون شک همگی این شایستگی و البته این عطش را دارند که بعد از پایان این بازی نام خود را در فهرست انحصاری و باپرستیژ کسانی که فاتح جام جهانی شده‌اند، ببینند و در کارنامه‌شان این عنوان چشم‌نواز بدرخشد: «برنده جام جهانی…»
فرانسوی‌ها با شایستگی و از مسیری سخت به فینال جام ۲۰۱۸ رسیدند و حالا آدرین گنیگولد خبرنگار فرانسوی فیفا برای اینکه ثابت کند آبی‌ها شایسته قهرمانی در جام هستند و می‌توانند و باید آن را به خانه ببرند، سه دلیل را ذکر کرده است.
انسجام
چه در فاز و دفاعی و چه در حرکت رو به جلو، فرانسه در تمام این تورنمنت تیمی منسجم و تأثیرگذار نشان داده است. آمار در این زمینه به خوبی گویای همه چیز هست:
– از زمان شروع جام جهانی، فرانسه فقط ۹ دقیقه در جریان بازی‌ها از حریف خود، عقب بوده است.
– انگولو کانته با ۴۸ بار توپگیری بیشترین آمار را از این نظر در جام جهانی روسیه داشته است، بیشتر از هر بازیکن دیگری در این تورنمنت.
– هوگو لوریس هر هفت شوت اخیری که به سمت چهارچوب دروازه او زده شده را مهار کرده است.
– دیدیه دشان، با هشت برد در ۱۱ بازی اخیرش (۷۳ درصد برد) نسبت به تمام مربیانی که در این جام حضور دارند و دست‌کم ۱۰ بازی مربی تیم‌شان بوده‌اند، بالاترین درصد برد را در کارنامه دارد.
– مقابل آرژانتین، کیلیان امباپه تبدیل به جوان‌ترین بازیکن از زمان پله (۱۹۵۸) شد که توانسته دو گل در یک بازی مرحله حذفی جام جهانی به ثمر برساند.
همه این آمار به خوبی نشان می‌دهد که فرانسه از هر نظر (دفاعی و هجومی و مربی و ستاره) شایستگی فتح جام را دارد…
روحیه تیمی
روبرتو مارتینس سرمربی بلژیک پیش از دیدار مرحله نیمه‌نهایی تیمش مقابل فرانسه گفت: «جام جهانی به ستاره‌ها احترام نمی‌گذارد، بلکه فقط برای تیم‌ها احترام قائل است.» او درست گفت. شاگردان دیدیه دشان نمونه کاملی از با هم بودن و روحیه تیمی را در این جام به نمایش گذاشتند. از جنبه فوتبالی هر بازیکنی می‌تواند سهمی تأثیرگذار در جریان بازی داشته باشد یا گلی حیاتی را برای تیمش به ثمر برساند. برای اثبات این موضوع کافی است نگاهی به لیست گلزنان این تیم از شروع مرحله حذفی جام بیندازیم: مدافعان، هافبک‌ها و فوروارد‌ها همگی در این راه سهیم بوده‌اند. از نظر روابط و صمیمیت، فرانسه تیمی است که همه بازیکنان نیمکت‌نشین آن (که همگی ستاره‌های بزرگی هستند) با هم‌تیمی‌های خود بابت هر گل جشن می‌گیرند، در واقع تنها ستاره این تیم، خود «فرانسه» است. آن‌ها به یک گروه متحد تبدیل شده‌اند. از دروازه‌بان سوم تا مأمور امنیتی تیم، از بازیکن ثابت تا دستیار سرمربی، همگی صد درصد در مسیر تیم متعهد و سهیم هستند. این ویژگی تیمی است که شایستگی به دست آوردن بهترین‌ها را دارد.
تاریخ
فرانسوی‌ها بیست سال بعد از اولین و تنها قهرمانی‌شان در جهان، در آستانه تکرار این افتخار هستند. اتفاق جالب این است که تیمی که سد راه آنهاست کرواسی است، تیمی که هنوز هم به دنبال انتقام از شکستی است که در نیمه‌نهایی ۱۹۹۸ مقابل فرانسه داشت. اگر فرانسه فاتح بازی امشب شود، دیدیه دشان به اولین نفر بعد از ماریو زاگالو و فرانتس بکن‌باوئر تبدیل می‌شود که توانسته جام جهانی را به عنوان مربی و بازیکن فتح کند.
برای فرانسه همه مواد لازم برای طبخ کیک شیرین قهرمانی آماده است و کواکب و آسمان‌ها نیز گویا طالع خوشبختی را برای این تیم نوشته‌اند: ۲۰۱۸ می‌تواند سال تحقق دومین رؤیای آبی باشد.
 
کرواسی حالا فراتر از این پیش رفته و در آستانه بردن جام جهانی به خانه خود است، اتفاقی که آن‌ها را به تیمی جدید در فهرست قهرمانان همیشگی جام جهانی تبدیل می‌کند.
هر چهار سال یک بار، ملت‌ها این شانس را دارند تا نام خود را در عرصه جام جهانی مطرح کنند و به دیگر جهانیان نشان دهند چه ویژگی‌ها و توانایی‌هایی دارند. کرواسی حالا فراتر از این پیش رفته و در آستانه بردن جام جهانی به خانه خود است، اتفاقی که آن‌ها را به تیمی جدید در فهرست قهرمانان همیشگی جام جهانی تبدیل می‌کند. آن‌ها سال ۱۹۹۸ تجربه کسب رتبه سوم را در جام جهانی داشته‌اند. در نیمه‌نهایی امسال، انگلیس را شکست دادند تا نگذارند فوتبال به خانه اش برگردد. دلایل زیادی وجود دارد که کروات‌ها را شایسته قهرمانی در بازی امشب نشان می‌دهد. این چند دلیل نمونه‌ای از آنهاست.
یک واحد منسجم
کرواسی برای موفقیت وابسته به یک نفر نیست، مثل پرتغال که به قدرت گلزنی بی‌نظیر کریستیانو رونالدو تکیه می‌کند یا مثل آرژانتین که تمام امیدش به نبوغ و جادوی مسی است یا مثل آلمان که تونی کروس را راه حلی برای شکستن سد دفاعی حریف می‌داند. در تیم کرواسی، همه وظایف خود را می‌دانند. حتی لوکامودریچ هم که در خط هافبک تکنیک و نبوغ خود را هر لحظه به رخ می‌کشد از شرکت در کار‌های دفاع غافل نمی‌شود و به دفاع برمی‌گردد تا توپ را بگیرد و آن را به خط هافبک بیاورد و پاسی خوب برای مهاجمان یا بازیکنان کناری ارسال کند. آن‌ها «خودخواهی» را در خودشان و در تیم‌شان از بین برده‌اند. در مرحله حذفی جام جهانی، کرواسی هر نوع اتفاق دراماتیکی که برای یک تیم و یک ملت ممکن است اتفاق بیفتد را تجربه کرد. در مرحله یک‌هشتم، آن‌ها دانمارک را در ضربات پنالتی و به سختی شکست دادند. در یک‌چهارم، مقابل روسیه میزبان در آخرین دقایق برد را از دست دادند تا باز هم کارشان به ضربات پنالتی بکشد و در نیمه‌نهایی مقابل انگلیس، به یک کام‌بک معجزه‌آسا نیاز داشتند تا باخت یک بر صفر را به برد ۲ بر یک در وقت‌های اضافه تبدیل کنند. بدون فداکاری و شجاعت و اتحاد گذر از این موانع سخت، امکانپذیر نبود. اگر آن‌ها به همین سبک بازی در نبرد حیاتی امشب هم ادامه دهند شایستگی ایستادن بر بالاترین سکوی فوتبال جهان و خلق یک اتفاق تاریخی را دارند.
بیرون آمدن از سایه تیم ۹۸
یکی از طرفداران سرسخت و البته حرفه‌ای کرواسی در جریان جام جهانی گفت: حمایت از تیم ملی این کشور بسیار کم بوده. با این وجود هرچه بازی‌ها جلوتر رفت، کروات‌ها بیشتر به تیم ملی خود ایمان آوردند و نگرش مثبتی به این تیم پیدا کردند. شاگردان زلاتکو دالیچ در اکثر اوقات با تیم رؤیایی جام جهانی ۱۹۹۸ که به مقام سوم رسید، مقایسه می‌شدند طوری که گویا آن تیم بهترین تیم تاریخ بوده و هرگز تیمی بهتر از آن برای کروات‌ها در تورنمنت‌های مختلف وجود نخواهد داشت، اما بعد از چند نتیجه خوب از سوی یاران دالیچ، حالا این تیم توانسته از زیر سایه نسل ۹۸ بیرون بیاید و حتی از آن‌ها جلو بزند و به فینال برسد، آن هم مقابل تیمی که فاتح جام جهانی ۱۹۹۸ شد، یعنی فرانسه. کروات‌ها می‌خواهند امشب اولین ستاره و معتبرین ستاره را به پیراهن تیم ملی کشورشان اضافه کنند.
روحیه ملی
بهتر است برای اینکه دلایل شایستگی کرواسی بابت قهرمانی در جام جهانی را بررسی کنیم، نگاهی نیز به اوضاع داخلی این کشور داشته باشیم. طی چند سال گذشته این کشور درگیر مسائل سیاسی، فساد و اعتراض‌های ملی و سراسری بوده است. گاهی اوقات این درگیری‌ها و اختلاف‌ها به مرز بحران رسیده و مردم دنبال این بودند چیزی برای فراموشی این اوضاع پیدا کنند و ذهن‌شان را با آن سرگرم کنند. یک منبع الهام‌بخش و روحیه‌بخش که آن‌ها را از اوضاعی که دور و برشان می‌بینند دور نگه دارد. دلیلی برای فراموش کردن و دلیلی برای به جلو رفتن. از آغاز جام جهانی، کروات‌ها رفاقت و اتحاد را جایگزین اختلافات کردند درست مثل کاری که بازیکنان تیم ملی این کشور درون زمین انجام می‌دهند. در جریان بازی نیمه‌نهایی مقابل انگلیس، شهر زاگرب پایتخت کرواسی پر شده بود از جمعیتی که مشتاقانه خواهان پیروزی تیم ملی کشورشان بودند. پیش از این، زاگرب محل اصلی اعتراض‌ها علیه دولت بوده و در اکثر مواقع نیز اعتراض‌های زاگرب به درگیری و بحران منجر شده است. بالکان‌ها حالا تشنه موفقیت و قهرمانی در جام جهانی هستند و این می‌تواند بهترین دارو برای فراموش کردن همه اتفاقات تلخی باشد که در سال‌های اخیر تجربه کرده‌اند.
 
منبع: خبرورزشی
انتهای پیام
www.af.shafaqna.com