شفقناافغانستان-در حالیکه رییس جمهور غنی کمپاین وسیعی بر ضد افراد مسلح غیر مسوول را به راه انداخته و تا این دم زورمندان و قلدران مهمی را دسته بسته تا زندان کابل رسانده؛ زورمندان پارلمانی را نیز در این اواخر به زوال سوق داده است.اخیراً کمیسیون شکایات انتخاباتی، طی یک اقدام بی سابقه؛ اسامی 25 نامزد احتمالی به ولسی جرگه را از فهرست نامزدان حذف کرده و آرزوی شان برای تکیه زدن بر کرسی پارلمان آینده را با خاک یکسان ساخته است.
کمیسیون ویژۀ بررسی شکایات انتخاباتی اسامی 25 تن را از لیست نامزدان احتمالی برای ولسی جرگه حذف کرده؛در این میان نامهای فوزیه کوفی نمایندۀ برحال ولایت بدخشان،گل مراد نمایندۀ ولایت ننگرهار،شاه وزیر “تره خیل” برادر ملا “تره خیل کوچی”، سید جعفر نادری،شیرولی احمدزی،الله گل مجاهد،شایسته خان احدی و مجیب الرحمن څمکنی؛ به چشم میخورد که متهم به رهبری گروه های مسلح غیرقانونی،غصب زمین و تخطی های حقوق بشری هستند.
قبل از این اقدام ؛ حکومت وحدت ملی سلسلۀ بازداشت زورمندان در سراسر کشور را آغاز کرده بود که به شکل گسترده یی از سوی مردم مورد ستایش و حمایت قرار گرفته است، اما
اما پرسش این است:
با وجود آنکه حکومت وحدت ملی نسبت به حکومت گذشته؛ در حال حاضر کارهای زیادی انجام داده؛ چرا حلقات خاصی بیشتر از پیش بر حکومت انتقاد میکنند؟
هرچند مردم از حکومتداری و زمامداری حامد کرزی رییس جمهور سابق؛ نیز ناراض بوده اند،اما با آن هم دیده میشود که ظاهراً سطح نارضایتی بخشی از مردم؛ نسبت به حکومت سابق،از سران حکومت وحدت ملی بالاتر است.
اگر به عمق موضوع نگاه کنیم، هویدا میشود که با توجه به شرایط،امکانات،مساعدت های خارجی، مداخلات کشور دیگر و نیز مخالفان داخلی حکومت؛ حکومت وحدت ملی به تناسب حکومت به رهبری حامد کرزی مؤفق تر بوده و کارهای زیادی برایم مردم انجام داده است.
در حکومت گذشته؛ میلیاردها دالر از جامعۀ جهانی به افغانستان سرازیر شد،مؤسسات زیادی وجود داشت، کشو های کمک کننده زیاد بودند،مداخلات خارجی ها نسبت وضعیت کنونی کمتر بود و مخالفان داخلی حکومت هم انگشت شمارند.
ولی در حکومت فعلی؛ با وجود اینکه بنیاد و اساسش بر مجبوریتها استوار بوده، شمار کشورهای کمک کننده اندک است، مؤسسات(NGO) های بازسازی حضور کمرنگ دارند،سرازیر شدن بی حد و حصر دالر نیز متوقف شده،مداخلات بیرونی به ویژه مداخلات کشورهای همسایه بیشتر شده و به تعداد حلقات ضد حکومتی در داخل کشور نیز افزوده شده؛ با آن هم حکومت توانسته که نسبت به حکومتهای سابق، کار زیادی برای مردم انجام داده است.
اینکه حالا به تناسب حکومت گذشته؛ بر حکومت فعلی انتقادات بیشتر است،دلیل آن این است که در حکومت فعلی برای بلند بردن آگاهی و ذهنیت سازی مردم کار زیاد صورت گرفته، شعور سیاسی ملت بیشتر شده،به آزادی بیان اجازۀ بیش از حد داده شده، به نقد رسانه ها بر حکومت فعلی نسبت به حکومت گذشته آزادی بیشتر داده شده و جریان پخش زندۀ هر کنفرانس حکومت در هر خانه و گوشه و کنار دنیا از سوی رسانه ها دنبال میشود.
پس اکنون مردم نسبت به گذشته در مقابل هر اقدام حکومت واکنش سریع نشان داده میتوانند.
حالا ذهنیت مردم به پختگی رسیده و بسیار به آسانی میتوانند کارکرد های منفی حکومت را نقد و مثبتش را مورد ستایش قرار دهند.
پیش از حکومت وحدت ملی سطح دانش مردم پایین تر بود، سطح پوشش نشست های حکومتی از سوی رسانه به پیمانه یی که حالا در نظر گرفته شده، نبود.
در آن شرایط ذهنیت مردم تا این اندازه انکشاف نکرده بود تا همانند شرایط کنونی حکومت را نقد کنند. در گذشته اگر کسی لب به انتقاد از حکومت می گشود؛ با مشتی دالر از سوی آقای کرزی بسته میشد.وی در طول زمامداری اش؛ همه منتقدین حکومت را به دالر معتاد کرد ه بود و حالا که رییس جمهور غنی مسیر سیل دالر به جیب های این معتادان دالر را در حکومتش بسته؛ آنها نیز بیشتر از پیش بر علیه حکومت قد علم کرده، اتهامات گوناگونی به آدرس وی نثار میکنند.
شماری از مردم حالا بر این باورند که این زورمندان در زمان حکومت آقای کرزی نیز موجود بودند؛ آنزمان چرا حکومت را به چالش کشیده نمیتوانستند و چرا ایجاد بحران نمیکردند؟
پاسخ بسیار واضح است و آن اینکه:
رییس جمهور سابق(حامد کرزی)دهن این زورمندان را با دالر بسته بود؛ هر زورمندی که هوای دریافت نقدینه در سر می پروراند، به دفتر کرزی سر میزدند و وی چند دالری در کیسه های این افراد می نهاد و در نتیجه با دهن بسته از دفترش بیرون میشدند.
پس از یک دورۀ یکسالۀ حکومت وحدت ملی؛رییس جمهور غنی دستگاه حکومت را از تیارخوران زمامداری کرزی تصفیه کرد.
رییس جمور غنی گروه هایی را که به باج گیری عادت کرده بودند،چنان به حاشیه راند که حالا ملت چهره های اصلی شان را شناخته است.
امپراطوران را از قدرت کنار زده و خانه نشین ساخت،باج گیری تیکه داران که به نامهای مختلف از حکومت باج میگرفتند؛نقطۀ پایان گذاشت و این سلسلۀ اصلاحات همچنان ادامه دارد،اما جای افسوس اینجاست که یک بخشی از مردم هنوز هم در انحصار زورمندان قرار دارد و کار های اصلاحی رییس جمهور غنی را تحمل کرده نمیتوانند.
اگر مردم از انحصار زورمندان رهایی یافته از اصلاحات رییس جمهور غنی حمایت کنند؛بدون شک میتوان گفت که پارلمان آینده و در کل نظام حکومتی اصلاح و متعهد به کشور و مردم خواهد بود.
نویسنده: مصطفی کهدامنی
انتهای پیام
www.af.shafaqna.com
