شفقنا افغانستان-مدینه لعلی جمعهشب پس از تلاشهای بسیار جان داد. پدرش آقای لعلی از درد و رنج از دست دادن دخترش می گوید اما او از دیدن زخمیهای بی بضاعت بیشتر ناراحت است و موقع قصه چشم دیدش از زخمیهای جوان دیگر بغضش میترکد و یک تصمیم شجاعانه پس از آن می گیرد. او 500 هزار افغانی به زخمی های رویداد تروریستی بریک مرکز آموزشی در کابل کمک کرده است تا تداوی شوند و آرزو و راه ناتمام دخترش را تکمیل کنند.
این گزارش کوتاه را حتماً ببینید:
همزخم من زمانه زمان درنگ نیست
خاموشیات نشانهی پایان جنگ نیست
صافی بکش تفنگ پدر را برادرم
گل همزبان راکت و بمب و تفنگ نیست
هرچند با زبان قلم داد میزنی
در شهر گرگها بهجز از یک جفنگ نیست
رای تو که ستون «سپیدار»و «ارگ» شد…
دنیای تو به غربت «میرزاولنگ» نیست؟
«غزنی» به سرمهدان هیولا بدل شده
«برچی» بهخون نشسته، برای تو ننگ نیست؟
دنبال کربلا نرو ای همغمم که او
خونین تر و غریب تر از «دهمزنگ» نیست
***
ای آنکه از بساط غمم سفرهات خوش است…
رهبر شدن به جیلک و ریشِ قشنگ نیست
جلاد ازین هزارهکشیها به خود مبال
این شیشه تا همیشه بدهکار سنگ نیست …
***
صافی بکش تفنگ پدر را برادرم!
شلیک کن زمانه زمان درنگ نیست!!!
مهتاب ساحل