متن استعفای آقای اتمر از لون دیگری است. آقای اتمر پیامهای سیاسی واضحی دارد. او مانند استعفایش پس از حمله راکتی طالبان به خیمه لوی جرگه در جوزای سال ۱۳۸۹ خودش را برای یک مانور سیاسی آماده کرده است. اتمر در استعفانامهاش میگوید که «بنابر اختلافات جدی با سیاستها و روشهای سطح رهبری دولت در عرصهی … از این وظیفه استعفا میکنم». تأکید بر اختلاف جدی با سیاستها و روشهای رهبری دولت و ارجاع دلیل استعفایش به این مسأله، نشان میدهد که اتمرِ صبور و عاشق رانندگی در تاریکی آماده شده است تا اختلافهایش را در سیاسیترین صورت ممکن علنی کند.
منابعی در حکومت با رسانهها تأیید کردهاند که از حنیف اتمر خواسته شده بود تا استعفا بدهد. ظاهراً رییسجمهور غنی در حملهی طالبان به غزنی و راکتپرانی این گروه در کابل و اطراف ارگ و مواردی مانند آن غافلگیر شده است. دسترسی رییسجمهور به اطلاعات امنیتی در این خصوص محدود بوده و آشکار شدن این موضوع سبب شده راهی جز خداحافظی با نیرومندترین بازوی حمایتی رییسجمهور نماند. حتا بحث بر سر کنار رفتن رییس عمومی امنیت ملی، وزیر دفاع و وزیر امور داخله نیز طرح شده است. گویا از آنها به دلیل ناکامیهایشان در مدیریت وضعیت امنیتی و افزایش تلفات سربازان دولت خواسته شده که استعفا بدهند.
برای غنی از دست دادن اتمر به هیچ وجه ساده نیست و همین موضوع به نحوی میتواند سطح اختلاف میان او و مشاور امنیت ملیاش را تا حدی آشکار کند. غنی پیش از این اکلیل حکیمی را از دست داده است. ارتباط رییسجمهور با معاون اولش نیز در هالهیی از بیاعتمادی پیچیده شده است. گروه بزرگی از اعضای حکومت کنونی و مقامات پیشین دولت صف واحدی را در مخالفت با غنی تشکیل دادهاند. در چنین وضعیتی، کنار رفتن اتمر و حتا باقی مقامات امنیتی حکومت، میتواند فروپاشی تیم سیاسی ـ امنیتی غنی تلقی شود.
دشوار است که حمدالله محب بتواند در جایگاه مشاور امنیت ملی حکومت کار درخشانی بتواند. محب هنوز یک بروکرات تازهکار است، به عنوان یک کارشناس شبکههای مجازی (سوشیال میدیا) پلههای ترقی سیاسیاش را در زمان اندکی پیموده و نتیجتاً نه تجربهی قابل اعتنای سیاسی دارد و نه میتواند در سطح مناسبات سیاسی یک وزنهی اثرگذار باشد. این گونه به نظر میرسد که بدتر شدن وضعیت امنیتی و وادار شدن اتمر به استعفا، وی را از نظر سیاسی در موقعیت بهتری قرار داده است. ضمن آن که اتمر هرچند همواره خار چشم افکار عمومی بوده اما در نظر جامعه جهانی بیشتر به عنوان یک مدیر آرام و قابل اعتمادتر شناخته شده است. رفتن وی از کنار غنی میتواند به این گمان دامن بزند که او برای انتخابات ریاست جمهوری آماده میشود و نتیجتاً این فرض تقویت میشود که تیم ارگ (در حکومت وحدت ملی) کاندید واحدی در انتخابات آتی نخواهد داشت. گویا در سطح جهانی نیز تشدید اختلافها میان اتحادیه اروپا، بریتانیا و امریکا، توانسته است که جای را برای گزینههای بیشتر در انتخابات آینده وسیعتر کند.
اطلاعات روز
انتهای پیام
www.af.shafaqna.com