لباس شان نارنجی است. رنگ نارنجی جلب توجه می کند، اما نه بر تن این افراد. آنها کارمندان صفایی شهرها هستند که در وضعیت نامناسبی در افغانستان کار و زندگی می کنند.
به گزارش شفقنا افغانستان، با وجود کمک های فراوان بین المللی به افغانستان، هنوز حتی در پایتخت از ابتدایی ترین امکانات برای صفایی استفاده می شود.
به گفته ریاست تنظیف شهرداری کابل، امکانات موجود این اداره کمتر از ۲۰ درصد نیازمندی های شهر کابل را بر آورده می کند.
اداره تنظیف شهرداری کابل ۳۸۵۰ کارمند دارد که ۶۰۰ تن آنان به پاک کاری پایتخت مشغول اند، پایتختی که جاده ها و کوچه های زیاد و در هم پیچیده ای دارد.
نثار احمد حبیبی غوری، رییس اداره تنظیف شهرداری کابل می گوید امکانات ناچیز با ۶۰۰ کارمند صفایی برای تمیز کردن شهر کابل به هیچ وجه کافی نیست.
هر چند امکانات اندکی ماننده جاروکش های ماشینی برای این اداره آماده شده، اما به علت خراب بودن سرک های کابل از آن استفاده درست صورت نمی گیرد.
شمار زیادی از کارمندان زن در اداره تنظیف شهرداری کابل موظف هستند تا پرچم های افغانستان را برای تزئین جاده ها و مکان های مخصوص تهیه کنند.
اکثر جاروکش ها از ابتدایی ترین امکانات زنده گی محروم اند. معاش آنان بسیار ناچیز است و حتی مخارج اولیه زندگی شان را تامین نمی کند.
داد محمد ۶۳ ساله یکی از جاروکش های شهر کابل است. او در منطقه ای فقیر نشین در پایتخت زندگی می کند. او از بی توجهی دولت به کارمندان تنظیف شهرداری دلخور است. به گفته او “این قشر نارنجی پوش اصلا دیده نمی شوند”.
علاوه براین، در روزهای گرم تابستان گرد و خاک آنها را مریض می کند و در زمستان سردی هوا و گل و لای کارشان را دشوار می سازد. سحرخیر بودن و کار در شیفت شب هم دشواری های دیگر آنان است.
برعلاوه این همه مشکلات، این کارمندان که بیشتر کارشان در کنار جاده هاست، در انفجارها، حملات انتحاری و زد و خوردهای مسلحانه نیز قربانی های زیادی داده اند؛ چرا که آنان بیش از دیگران در معرض خطر قرار دارند. حتی طالبان بر موترهای آنان حمله کرده و آنان را به آتش کشیده اند.
به نوشته دویچه وله، با این همه دشواری این کارمندان خوشحال اند که حداقل توانسته اند این کار را به دست آورند. جامعه افغانستان به شدت از مشکل بی کاری رنج می برد. در سال های اخیر وضعیت اقتصادی افغانستان روز به روز رو به رکود است و کار پیدا کردن دشوارتر شده است.
