شفقنا- در کتاب معالی البسطین نوشته ملامهدی حائری مازندرانی؛ ترجمه رضا کوشاری در ذکر وقایع شب عاشورا صفحه ۴۸۴ چنین آمده است:
از امیرالمومنین علی(ع) نقل شده که آن حضرت به ابی عبدالله(ع) سفارش کردند که همیشه این شبها را احیا کند، شب عید فطر، شب عید قربان، شب اول محرم و شب دهم محرم، شب اول رجب و شب نیمه شعبان تا آنجا که میتوانند در این شبها دعا و نماز بخوانند و قرآن تلاوت کند و ابیعبدالله(ع) این شبها را احیا مینمود. به خصوص در آن شب عاشورا در کربلا که آن حضرت میدانست شب آخر عمر مبارکشان است. (۱)
و نیز در کتاب دستور المذکرین به نقل از پیامبر گرامی(ص) آماده که آن حضرت فرمودند: هرکسی شبهای عاشورا احیا کند گویی که عبادتش مطابق با عبادت همه ملائک است و کسی که در این شب به کارهای خیر بپردازد، خدای تعالی به او اجر و پاداش هفتاد سال عمل صالح را خواهد داد.(۲)
سیدابن طاووس در کتاب اقبال میگوید: بدان که مثل شب عاشورا آقا ابی عبدالله(ع) به همراه اصحاب و عزیزانش تا صبح با خواندن نماز و دعا و تلاوت قرآن احیا کردند در حالی که آنها بخواهند تا آنها نیز در کنارشان با آن حضرت بجنگند و حسین و عزیزانش را به خاک و خون بکشند و اهل بیتش را به اسارت ببرند.(۳) و چه خوب است کسانی که شب عاشورا را احیا می کنند و یاد آن حضرت و اهل بیت (ع) و اصحابش باشند و در غم و اندوه آنها شریک باشند.
هماهنگونه که ابیعبدالله(ع) در آن شب تا صبح قرآن تلاوت میکردند و دعا میخواندند و استغفار میکردند و طلب آمرزش داشتند اصحابش نیز همه مشغول عبادت و راز و نیاز با خدا شدند و هرکدام دعا و یا تلاوت قرآن می کردند.(۴)
و چنان هم همه ی دعاهایشان در فضا پیچیده بود همانگونه که زنبور بدور کندوی عسل خود سر و صدا به پا میکنند و عدهای در حال قنوت و عدهای نشسته و شب عجیبی بد آن شب، گویی که همه می دانستند امشب شب استثنایی و شب تقرب الی الله است.(۵)
منابع:
۱. وسائل الشیعه جلد ۸، صفحه ۱۰۹، بحار جلد ۸۸ صفحه ۱۲۳ و جلد ۹۴ صفحه ۸۸
۲. بحار حلد ۹۵ صفحه ۳۳۶
۳. بحار جلد ۹۵صفحه ۳۳۶، الاقبال صفحه ۵۵۵
۴. بحار جلد ۴۵ صفحه ۲
۵. بحار جلد ۴۵ صفحه ۳۹۴
انتهای پیام