امرالله صالح؛ رییس پیشین امنیت ملی می‌گوید که صلح یک نیاز ملی است؛ اما آتش بس کنونی به معنای صلح نیست. او با طرح پرسش‌هایی در باره سرنوشت جنگ و صلح، خواستار پاسخ به تردیدهای مشروع خود شده است.
به گزارش شفقناافغانستان-آوا؛ رییس پیشین امنیت ملی با انتشار متنی در باره آتش بس میان دولت و طالبان و پیامدهای آن برای صلح و ثبات در کشور نوشته است که «ما آگاهی از بحث استراتژیک ، منطقوی و دلایل اجماع جهانی مبنی بر اینکه به یکباره‌گی طرفدار آتش بس اند، نداریم. این آتش بس هیچ ربطی به ابتکار رییس جمهور افغانستان ندارد. او سخنگوی این طرح است نه مهندس و مبتکر آن.»
به نوشته آقای صالح، اگر اشرف‌غنی مهندس و مبتکر این طرح می بود نباید دستور دوازده ماده ای خود را که گفته بود طالبان مسلح داخل شهرها نشوند را زیر پا می‌کرد.
رییس پیشین امنیت ملی گفته است که دستور این بود که اگر طالبان می‌خواهند به ساحه دولتی داخل شوند باید ثبت نام نمایند و سلاح خود را به پسته های دولتی موقتا تسلم دهند؛ اما به گفته وی، هزاران طالب تا دندان مسلح داخل چندین شهر افغانستان شده اند.
به باور این مقام پیشین امنیتی، اگر طالبان بپذیرند که این آتش بس را با مشخص ساختن ساحه کنترول دوطرف تمدید نمایند، در آن‌صورت طالبان امروز با طالبان ماه رمضان فرق دارند؛ یعنی امروز به دلیل مبهم بودن روش تطبیق آتش بس، طالبان توانسته اند ساحه کنترول خود را تا پل کوته سنگی کابل، گسترش دهند؛ در حالی که هیچ مامور دولتی اجازه رفتن به ساحات آنها را ندارد.
امرالله صالح ادامه داده است که هیچیک از رهبران حوزه ضد طالبان نمی‌دانند که این تحولات دراماتیک و سریع، بر چه چیزی استوار است. آیا امریکا به یک تفاهم بزرگ با پاکستان رسیده است؟ آیا هدف این است که با این نمایش زمینه تداوم قدرت یک حلقه خاص فراهم شود؟ آیا هدف این است که با این کار روابط پنهانی طالبان با روسیه و ایران برهم بریزد؟ آیا کشتن ملا فضل الله توسط قوای خاص امریکا جزء توافقات پنهانی بود؟ آیا سرازیر شدن طالبان به شهرهای زیر سلطه دولت و آن‌هم به‌صورت منظم واقعا یک نیت انسانی و نیک است و یا اینکه یک عملیات فریبنده و غافلگیر کننده است؟ اگر این آتش بس بر هم خورد آیا دولت توانایی دفاع از شهرهایی را که اکنون هزاران طالب در آن جابه‌جا شده است دارد؟ ایا اگر در صورت شکست این آتش بس طالبان در ده ها نقطه کابل جنگ را آغاز نمایند و با حمله به سرک میدان هوایی کابل یگانه مسیر مطمئن رفت و آمد رهبری دولت با ولایات را فلج سازند دولت توانایی خنثی سازی ده ها حمله در شهر کابل را دارد؟
رییس پیشین امنیت ملی همچنین پرسیده است که فرض بفرمایید طالبان این آتش بس را تمدید نمایند و در روزهای آینده ۲۰ هزار نفر را داخل کابل سازند در آن‌صورت سیاست دولت چیست؟
آقای صالح سؤال کرده اس که چرا طالبان یک شبه تن به آتش بس دادند در حالی که از نظر مشروعیت، حکومت حامد کرزی در حالت بهتری قرار داشت. آیا به گفته آقای کرزی صلح و جنگ در جیب دیگران است و ما صرفا قربانی و بازیچه هستیم؟
به نوشته این مقام پیشین امنیتی، همین اکنون سه پرچم در کشور وجود دارد: بیرق ملی که از آن دولت دفاع می‌کند، پرچم طالبان که از آن نیز با سلاح حراست می‌شود. استفاده از پرچم مخلوع حکومت مجاهدین نیز به عنوان نماد ضد طالب در حال گسترش است. سیاست دولت برای جلوگیری از فروپاشی ملی بر اساس خطوط سمتی چیست؟
امرالله صالح در پایان تصریح کرده است که «همه صلح می‌خواهیم»؛ اما این شامل دشمنان ما نمی‌شود. این خاک ده ها بار قربانی ساده اندیشی شده است. تا آن‌زمان که مطمئن نشده ایم اعتماد نمی‌کنیم… ما با آنکه از صلح را استقبال می‌کنیم؛ اما تردیدهای مشروع ما را باید پاسخ بدهند. ما زخم خورده ایم؛ اما نمرده ایم.
انتهای پیام
www.af.shafaqna.com
