افغانستان با آب و هوای مناسب برای پروش گیاهان طبی با سابقه‌ای بیش از هزار سال می‌تواند بخش مهمی از صادرات این کشور را به خود اختصاص دهد و زمینه فعالیت و اشتغال هزاران نفر را فراهم سازد.
به گزارش شفقنا افغانستان، استفاده از گیاهان با هدف درمان با تاریخ زندگی انسان همزمان بوده است و یکی از منابع مهم دارویی به شمار می‌آید؛ به طوری که سازمان بهداشت جهانی تخمین زده که بیش از 80 درصد مردم هنوز به درمان‌های سنتی بخصوص درمان با گیاه توجه دارند.
«ابن سینا»،«ابوریحان بیرونی»،»جرجانی» و خاندان «بختیشوع» از دانشمندان طب سنتی در این سرزمین زندگی می‌کرده اند.
شواهد نشان می‌دهد که در افغانستان نیز مردم به درمان با داروهای گیاهی بیشتر از درمان با داروهای شیمیایی توجه و اعتماد دارند.
وضعیت استفاده از داروهای گیاهی در طب سنتی افغانستان، استعدادهای طبیعی این کشور و فرصت‌های شغلی ناشی از کشت و فرآوری این گیاهان در صنعت دارویی از موضوعات مورد بررسی در این گزارش است.
در حال حاضر 11 درصد از زمین‌های افغانستان قابل کشاورزی است و بقیه را کوه تشکیل می‌دهد.
وجود کوه‌های زیاد و تنوع اقلیمی، موجب رویش خود روی گیاهان متنوع دارویی منحصر به فرد شده است و در صورت توجه مسئولین به فرآوری و پرورش این گیاهان در شرایط مناسب، نه تنها نیاز دارویی کشور در داخل مرتفع می‌شود، بلکه زمینه صادرات این محصولات به کشورهای دیگر را نیز فراهم می‌شود که دراین صورت برای افراد بسیاری زمینه اشتغال فراهم می‌شود.
در حال حاضر گیاهان دارویی به صورت غیرکارشناسی و در وضعیت نامناسب فرآوری می‌شود که با ادامه این روند خطر نابودی گونه‌های دارویی وجود دارد.
رئیس دانشکده داروسازی کابل با بیان اینکه گیاهان دارویی سرمایه ملی افغانستان است: گفت، در حال حاضر 133 نوع گیاه دارویی شناسایی شده و در مورد استفاده پزشکان قرار می‌گیرد که گیاهان «رازیانه»، «اسپند»،«زعفران»،«ختمی»، «زوف بوریو» و«پنیرک» از این جمله است.
در گذشته تحقیقات گسترده‌ای توسط کارشناسان افغانستانی و ایرانی در حال انجام بود اما به علت جنگ نیمه تمام رها شد.
در حال حاضر تحقیقاتی توسط سه استاد دانشکده داروسازی در زمینه گیاهان دارویی صورت گرفته است و توجه به صنعت گیاهان دارویی در حد تحقیقات اساتید و دانشجویان باقی مانده مسئولین به این صنعت توجه جدی ندارند.
انتهای پیام