شفقنا افغانستان- در گوشه و کنار دنیا هر ملتی آیین‌های خودش را در سوگواری اجرا می‌کند. دفن کردن و سوزاندن تازگی ندارد اما در اینجا می‌خواهیم به فهرستی عجیب‌وغریب از این رسوم بپردازیم که تابه‌حال به گوشتان هم نخورده است:
فامادیهانا
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا زندگی؛ سنتی در میان مردم مالاگاسی در ماداگاسکار است که به‌عنوان چرخاندن استخوان‌ها هم شناخته می‌شود، در این مراسم مردم اجساد نیاکان خود را در فواصل زمانی منظم از گورهای خانوادگی بیرون می‌آوردند و در پارچه می‌پیچند و با آن‌ها به دور گور می‌رقصند و سپس دوباره در اطراف روستا دفن می‌کنند.
بستن به درخت
در این رسم، مرده را به درخت‌های قدیمی که در وسط روستای فرد مرده وجود دارد گره می‌زنند. این کار برای آن‌ها تضمین‌کننده این است که مردگان همیشه در قلب آن‌ها هستند و خودشان هم باید آماده مرگ و زندگی پس از آن باشند.
آویزان کردن تابوت
سلسله‌های قدیمی چین آیینی داشتند که تابوت‌های مردگان را روی تخته‌سنگ‌ها به نمایش می‌گذاشتند. به باور آن‌ها تابوت‌ها باید به آسمان نزدیک باشند تا مردگان بتوانند به بهشت نزدیک شوند. با این کار روح آن‌ها برای پرسه زدن در اطراف تپه‌ها و صخره‌ها آزاد است.
مردار دسته‌جمعی
در این آیین باستانی که توسط مردم بومی شمال غربی اقیانوس آرام انجام می‌شود تمام مردگان یک شهر یا روستا را در یک چاه می‌اندازند و سپس می‌گذارند تا اجساد آن‌ها غذای جانوران وحشی شود. در این روش، خویشاوندان هیچ روش دیگری مانند تدفین و سوزاندن انجام نمی‌دهند. به باور آن‌ها با این کار مردگان دیگر هیچ تعلقی در دنیای واقعی ندارند حتی به بدن خودشان.
گذاشتن جلوی لاشخور
سنت عجیب دیگری است که جماعت پارسی بمبئی آن را احیا کرده‌اند. این آیین که در ابتدا در مذهب زرتشتی رواج داشت در مرحله اول با تمیز کردن جسد مردگان آغاز می‌شد و سپس آن‌ها را بالای برج‌های بناهای مذهبی‌شان به‌عنوان غذای کرکس‌ها می‌گذاشتند. در باور آن‌ها فرد مرده باید از اشکال فیزیکی رها شود و تنها به یک شیوه یعنی بدن روحانی‌اش به زندگی ادامه دهد.
سوزاندن
در این آیین که هنوز هم در دنیای مدرن اجرا می‌شود مرده را روی صفحه‌ای چوبی که زیرش آتش روشن است می‌گذارند. سپس خاکستر جسد سوزانده شده را برای اینکه به بازماندگان نزدیک باشد در یک قوطی نگهداری می‌کند. بعضی‌ها هم وصیت می‌کنند که آن خاکستر را در رود گنگ بریزند.
خفه کردن
در این آیین، مردم جزیره فیجی یکی از اشخاص نزدیک به فرد مرده را می‌کشند! بله درست خواندید. به باور آن‌ها مردگان نباید در جهان دیگر تنها باشند و باید برای آنکه فرایند مرگشان را با درد کمتری بگذرانند یکی از افراد نزدیک آن‌ها را همراهی کند.
آدم‌خواری
در این سنت، مردم پاپوآ گینه‌نو و برزیل بالای سر مردگان خود جشن می‌گرفتند. این رسم که دیگر به‌ندرت اجرا می‌شود احتمالاً متعلق به مردمان گرسنه‌ای بوده است که دنبال غذا می‌گشتند یا در جنگل‌ها فقط با گیاهان تغذیه می‌کردند.
تدفین آسمانی
این آیین که ارتباط زیادی با باور به تناسخ ارواح دارد در محله‌های چینی تبت، چین گه‌ای و مغولستان داخلی اجرا می‌شود. جسد انسان را به قطعات کوچک برش می‌دهند و بالای کوه در معرض حیوانات و مخصوصاً پرندگان می‌گذارند. این کار را برای دور ریختن هرچه سخاوتمندانه‌تر باقی‌مانده بدن مرده انجام می‌دهند.
ساتی
این سنت قدیمی که به مذهب هندوئیسم ارتباط دارد نوعی تنبیه بود که در مورد زنان بیوه انجام می‌شد. درواقع زن بیوه را وادار می‌کردند تا خودش را بسوزاند تا خودش را با احترام به مرگ شوهرش قربانی کند. دلیل اصلی این کار قائل نبودن هیچ جایگاه اجتماعی برای زنان هندو پس از مرگ شوهر است.
انتهای پیام
منبع: واندر لیست
