شفقناافغانستان– خودپسندی و خود بزرگ بینی، یکی از عوامل نرسیدن انسان به اهداف زندگی خود است.
به گزارش شفقناافغانستان به نقل از رهروان ولایت انسانهایی که خودسرانه عمل میکنند، غالبا به مقصود خود نمیرسند. امام هادی(علیه السلام) که در آستانه تولدشان هستیم، در حدیثی درباره خودپسندی میفرمایند: «ألعُجبُ صارِفٌ عَن طَلَبِ العِلمِ، داعٍ اِلَی الغَمطِ وَ الجَهلِ؛ خودپسندی مانع تحصیل علم است و انسان را بسوی نادانی و خواری می کشاند.»[بحار الأنوار، ج۶۹، ص۱۹۹] نشنیدن نظرات دیگران و نصیحت آنان براثر غرور و خودپسندی، یکی از موانع مهم پیشرفت است.
با مادیگرا شدن بخشی از جامعه، حس غرور و خودپسندی و بزرگ بینی به افراد دست میدهد؛ ممکن است مادیگرایی نیز با مدارج علمی و غیره همراه شود، و شخص را به راههای خطرناک تر بکشاند. قارون زمان موسی کلیم الله، به مادیات و دانش خود مغرور شده بود، و نصیحت قوم خود را در مورد ترس از عواقب مادیگری، گوش نکرد. «قالَ إِنَّما أُوتیتُهُ عَلى عِلْمٍ عِنْدی[قصص/۷۸] (قارون) گفت: جز این نیست که این اموال از روى دانشى که در نزد من است (دانش به تورات و کیمیاء و تجارت و کشاورزى) به من داده شده است.» و سرانجام گرفتار عذاب الهی شد[قصص/۸۱] برخی از جوانان ناپخته امروزی با مغرور شدن به جوانی و سرگرم شدن با دوستان ناباب، حتی نصیحت والدین خود را هم بر نمیتابند، و روزی متوجه میشوند که متاسفانه دیر شده و آنها گرفتار مواد مخدر و تباهی عمر و آسیبهای دیگر شده اند.
بحار الأنوار( ط- بیروت)، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحیاء التراث العربی، سال چاپ: ۱۴۰۳ ق، ج۶۹، ص۱۹۹٫