شفقناافغانستان-آنچه اهمیت دارد این است که ننگرهار تنها نیست و هسکه مینه هم آخرین مورد از این دست فجایع نخواهد بود.
عطاءالله خوگیانی، سخنگوی والی ننگرهار گفته است که در نتیجه انفجار در مسجدی در ولسوالی هسکه مینه (ده بالا) این ولایت دست کم ۶۲ نفر کشته و ۳۶ نفر دیگر زخمی شده اند.
این انفجار بعد از ظهر روز جمعه (۲۶ میزان) در یک مسجد در ولسوالی هسکه مینه (ده بالا) ولایت ننگرهار رخ داد.
ظاهر عادل؛ سخنگوی صحت عامه ننگرهار گفته است کودکان نیز مشمول قربانیان این انفجار هستند. او اضافه کرده که احتمال افزایش تلفات وجود دارد.
آقای خوگیانی گفت که همه کشته شدگان نمازگزارانی بودند که برای ادای نماز جمعه به مسجدی در هسکه مینه (ده بالا) در ۵۰ کیلومتری شهر جلال آباد؛ مرکز ننگرهار آمده بودند.
تاکنون گروهی مسؤولیت این حمله را بر عهده نگرفته؛ ولی طالبان گفته اند که گروه داعش در این ولایت فعالیت دارد.
با این حال، فرق چندانی نمی کند که داعش مسؤول این حمله ویرانگر و مرگبار باشد یا طالبان یا هر گروه تروریستی دیگری. آنچه اهمیت دارد این است که ننگرهار تنها نیست و هسکه مینه هم آخرین مورد از این دست فجایع نخواهد بود.
دشمن تروریستی سال هاست کمر به انهدام این ملت بسته است و همه روزه در سراسر کشور، انسان های بی شماری قربانی این موج مرگبار خشونت و خونریزی می شوند.
تفاوت زیادی میان نسخه های گوناگون تروریزم نیز وجود ندارد. نام های مختلف، نمی تواند بر ماهیت یگانه و واحد این نیروها سرپوش بگذارد. هریک از گروه های تروریستی، مزدور چند رژیم خارجی و سازمان جاسوسی منطقه و بین المللی است که همه آنها یک هدف مشخص و مشترک دارند و آن، ویرانی و نابودی افغانستان و مردم آن است.
پس آنچه رخ داده، در امتداد همه جنایت هایی قابل ارزیابی است که ده ها سال است در افغانستان جریان دارد. محدود کردن این فاجعه به یک جغرافیای خاص و محدود، کمکی به حل مسأّله نمی کند و چه بسا به تروریست ها و دست های قدرتمند پشت سر آنها این امکان را اعطا خواهد کرد تا از شکل گیری یک نگاه فراگیر ملی به پدیده تروریزم و تعریفی یگانه از «دشمن» در نزد همه طیف های قومی و سیاسی جامعه افغانستان، جلوگیری کند و به این ترتیب، با اقتدار بیشتر به پروژه مرگبار حذف هدفمند آنها ادامه دهد.
این در حالی است که نه میان نسخه های پرشمار تروریست های فعال در افغانستان، توفیر و تفاوتی اساسی و بنیادین وجود دارد و نه قربانیان شان برخلاف تصورات رایج، از هم دور و بیگانه اند.
پشتونی که در ننگرهار کشته می شود با تاجیکی که در شمالی هدف قرار می گیرد یا هزاره ای که در غزنی به رگبار بسته می شود یا ازبکی که در فاریاب به خون کشیده می شود، برای تروریست ها هیچ فرقی ندارند. آنها میان قربانیان شان از این نظر که باید قربانی شوند، فرقی نمی گذارند؛ اما هریک را زیر یک نام متفاوت و بهانه های مختلف می کشند تا قربانیان نتوانند دست به دست هم دهند و در برابر این دشمن بی رحم و خون آشام، متحد شوند.
تروریزم تکفیری، دشمن یگانه شیعه و سنی است؛ اما شیعیان را زیر یک نام می کشد و سنی ها را به نام یا نام های دیگر و این شگرد به دشمن امکان می دهد که اول اینکه پشت نقاب های گوناگون پنهان شود تا به عنوان دشمن واحد، شناخته نشود، دوم اینکه قربانیان مختلف آن از اقوام و مذاهب گوناگون نتوانند علیه آن متحد شوند و آن را از پا درآورند.
این در حالی است که ننگرهار تنها قربانی این موج خون نیست و پیش از این، هزاران نفر دیگر در سراسر افغانستان، به نام ها و بهانه های گوناگون قربانی شده اند؛ به گونه ای که چه بسا صدای دادخواهی آنان به گوش مردم ننگرهار نرسیده و این همان وضعیتی است که امروزه در دیگر نقاط کشور نسبت به فاجعه ننگرهار، جریان دارد.
نیاز امروز ما پرده برانداختن از چهره نفرت انگیز دشمن یگانه ای است که کمر به انعدام و انهدام همه ما بسته است. احناف و شیعیان باید دست به دست همدیگر دهند و علیه تروریزم تکفیری، متحد شوند و این تنها راه غلبه بر این وضعیت فاجعه آمیز، مهار این موج مرگبار و تضمین بقای ما در کنار همدیگر به عنوان ملتی یگانه و هم‌سرنوشت است.
علی موسوی – جمهور
