شفقنا افغانستان- رسول اکرم(صلیاللهعلیهوآله) در سال چهلم عام الفیل، سیزده سال قبل از هجرت، در سن چهل سالگی به رسالت مبعوث شد. وقتیکه حضرت محمد مصطفی(صلیاللهعلیهوآله) برای عبادت و تصفیه روح و نفس، به غار «حراء» رفته بو، فرشته الهی بر وی ظاهر شد و این فراز از آیات الهی را برایش فرود آورد: «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ، خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ…[علق/۱-۲] بخوان به نام پروردگارت که آفرید؛ انسان را از علق آفرید…».
به گزارش شفقنا به نقل از رهروان ولایت حال سوال مهم این است که هدف از بعثت انبیاء الهی به خصوص بعثت آخرین پیام آور الهی چه بوده است؟ یا به عبارت دیگر هدیه آخرین رسول حق برای بشریت چیست؟
به عنوان مقدمه باید عرض کنم که عصر حاضر عصر تکنولوژی، عصر انفجار اطلاعات، عصر اختراعات و اکتشافات بسیار مهم و اساسی برای بشریت به حساب میآید. پیامهای صوتی و تصویری در عرض چند ثانیه به آن سوی کره خاکی ارسال میشود، سفرهایی که بشر با پای پیاده و یا با حیوانات اهلی میتوانست طی کند در طی ماهها و شاید سالها طول میکشید، ولی در عصر حاضر شاید در عرض چند ساعت، شخصی با هواپیماهای غولپیکر میتواند کره زمین را دور زد. بسیاری از امراض و بیماریها به طور خارقالعادهای مهار شدهاند.
اما سوال اساسی این است که آیا این پیشرفت خارق العاده در تمام زمینهها، توانسته است که راحتی مطلق و سعادت و آرامش را برای بشریت به ارمغان آورد یا نه؟ قطعا این سوال منفی است به خاطر اینکه ما در عصر حاضر، شاهد آن هستیم که بزرگترین جنایتهای بشری در طول تاریخ در همین عصر، اتفاق میافتد؛ در طی ۱۰۰ سال اخیر بزرگترین جنگهای بشری به وقوع پیوسته است. در جنگ جهانی دوم، بیش از ۵۵ میلیون انسان به کام مرگ فرستاده شدند.[۱] این درحالی است که کل کشتههای تاریخ جنگهای بشر، به این حد نمیرسد.
نزدیک به ۵۰۰ سال است که بشریت از استعمار و استثمار رنج میبرد، منادیان حقوق بشر و دوستداران دمکراسی و آزادی، به نام این کلمات دهنپرکن، به کشورهای دیگر لشگر کشی میکنند. از گروههای تروریستی و تکفیری، و دیکتاتورها حمایت میکنند. ما شاهدیم که هر روز در منطقه مهم خاورمیانه، انسانهای بیشماری به کام مرگ فرستاده میشوند. به اسم آزادی کشورهای دیگر را یا تحریم میکنند و یا با کودتا از هستی ساقط میکنند.
ما شاهد آن هستیم که در کشورهای به اصطلاح متمدن، تظاهرات و اعتراضهای خیابانی فراوانی صورت میگیرد، یا به خاطر بیعدالتی است، یا به خاطر ظلم و ستم صاحبان قدرت و ثروت است. خلاصه مغز کلام اینکه بشریت هیچگاه نتوانسته خوبی و سعادتمندی را به بشریت هدیه دهد. از این مقدمه نتیجه حاصل میشود که باید کسی باشد تا بشریت را از این بربریت و فساد و تباهی نجات دهد.
هدف از بعثت انبیاء
مهمترین شعار هر پیامبری دعوت به توحید است. دعوت به توحید در حقیقت به معنای رها شدن از تمام بتها و طاغوتها و استعمارگران و استثمارگران میباشد. «وَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ مِن رَّسُولٍ إِلّا نُوحِی إِلَیْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلّا أَنَا فَاعْبُدُونِ [انبیاء/۲۵] و پیش از تو هیچ پیامبرى را نفرستادیم، مگر آنکه به او وحى کردیم که معبودى جز من نیست، پس (تنها) منرا پرستش کنید».
این آیه شریفه یکی از مهمترین رسالتهای مبعوثین از طرف خداوند عالم را بیان میکند و آن پذیرش توحید، و نفی تمام ظلمها، طاغوتها، شیاطین درون و برون میباشد. بشر امروز بسیار بسیار بیشتر از بشریت دیروز به این شعار اساسی نیازمند است. وی باید از هیولای درون، و از هیولای تکیه بر بتها و قدرتهای پوشالی سر باز زند تا بتواند گم گشته خویش را باز یابد.
امیرالمومنین(علیهالسلام) در توصیف عرب قبل از جاهلیت اینگونه میفرماید: «خداوند، پیامبر اسلام را هشدار دهنده جهانیان مبعوث فرمود تا امین وحی الهی باشد. آنگاه که شما ملت عرب، بدترین دین را داشتید و در بدترین خانهها زندگی میکردید و میان غارها، سنگهای خشن و مارهای سمّی خطرناک و فاقد شنوایی، به سر میبردید. آبهای آلوده مینوشیدید و غذاهای گلو آزار میخوردید. خون یکدیگر را میریختید و پیوند خویشاوندی را میبریدید. بتها میان شما پرستش میشد و مفاسد و گناهان شما را فرا گرفته بود. خدا، پیامبر اسلام(صلیاللهعلیهوآله) را زمانی فرستاد که مردم در فتنهها گرفتار شده، رشتههای دین پاره شده و ستونهای ایمان و یقین ناپایدار بود…. راه رهایی، دشوار مینمود و پناهگاهی وجود نداشت. چراغ هدایت، بینور شده و کوردلی همگان را فرا گرفته بود. خدای رحمان معصیت میشد و شیطان یاری میگردید.
ملتها در خواب عمیقی فرو خفته بودند. فتنه و فساد، جهان را فرا گرفته بود. اعمال زشت رواج یافته بود. آتش جنگ همه جا زبانه میکشید و دنیا، بینور و پر از مکر و فریب گشته بود. هوا و هوس بر مردم چیره شده بود…. نادانیهای جاهلیت، پست و خوارشان کرده بود و در امور زندگی سرگردان بودند و بلای جهل و نادانی دامن گیرشان بود».[۲]
این اوصافی که امیرالمومنین(علیهالسلام) در توصیف عرب جاهلی قبل از اسلام میشمارد دقیقا حال و روز بشر امروز هم هست. بشر امروز، غرق در شهوات، هوای و هوس، در پی ریختن خون ضعیفان، پرستش طواغیت و ظالمین و استعمارگران است. در عین ادعای فضل و دانش، در گمراهی و ضلالت و جهالت مدرن به سر میبرد.
قرآن کریم برای رهایی بشریت از این مخمصه چنین میفرماید: «هُوَ الّذی بَعَثَ فِی اْلأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی ضَلالٍ مُبینٍ [جمعه/۲] اوست خدایی که در میان جمعیت درس نخوانده، پیامبری را از جنس خود آنان مبعوث کرد، تا آیات الهی را بر آنان بخواند و آنان را پاک سازد و کتاب و حکمت تعلیم دهد، هر چند پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند».
همانطور که از آیه شریفه استفاده میشود، یکی از اهداف بعثت را خواندن آیات الهی بر آنها، و تزکیه و پاک کردن دل و جان آنها میداند تا از گمراهی و ضلالت رهایی یابند.
در روایت دیگر رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله) هدف از بعثت خویش را چنین بیان میکند: «من مبعوث شدم تا فضائل اخلاقی را کامل کنم».[۳]
نمونههایی از اخلاق نیک پیامبر(صلیاللهعلیهوآله)
رسول خدا(صلیاللهعلیه وآآله) بردبار، شجاع، عادل و پاک دامن بود. درهم و دیناری، شب نزد او نمیماند، مگر آنکه آن را به نیازمند میرساند.[۴] از همه باحیاتر بود، به چهره کسی خیره نمیشد؛ دعوت آزاد و برده را میپذیرفت؛ از خوردن غذای حلال خودداری نمینمود؛ در وقت غذا خوردن تکیه نمیداد؛ روی سفره نمینشست؛ بر هر چه حاضر بود مانند اسب، الاغ، شتر و استر سوار میشد و بر پشت مرکب خود برده و غیر برده را سوار میکرد.[۵]
شیر گوسفندان را خود میدوشید. آب وضوی شب را خود تهیه میکرد. چون خادمش در آسیاب کردن خسته میشد، به او کمک میکرد. در کارها به اهل خانه یاری میرساند و با دست خود، گوشت را خرد میکرد. هدیه را میپذیرفت، اگر چه جرعهای شیر بود. خشمش برای خدا بود و هرگز برای خویش غضب نمیکرد. گاهی از شدت گرسنگی به شکم خود سنگ میبست.[۶]
بنابراین اینکه رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله) فرمودند: «من مبعوث شدم تا مکارم اخلاقی را به کمال برسانم» مقصود صفات کمالی و سجایای با ارزش انسانی است که کرامت نفسانی و ارزش روحانی و معنوی به انسان عطا میکند نه صرفا تعداد معدودی خُلق نیکو که در آداب معاشرت به کار میروند، گر چه حضرت این آداب و اخلاق نیکوی اجتماعی را نیز به نحو اکمل به مسلمانان نمایاندند اما هدف اصلی بعثت ایشان، ایجاد مکارم اخلاقی در نفوس مسلمانان بود.
در جهان امروز، جای اخلاق، بسیار بسیار خالی است. اگر تمام انسانهای کره خاکی، به خصوص مسلمانان خواهان رسیدن به مجد و عظمت تمدن اسلامی هستند، باید روی بیاورند به قوانین اسلامی که رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله) آنها را برای رهایی بشر از ظلم و جهالت، آورده است.
_______________________________________
پینوشت
[۱]. منبع
[۲]. نهج البلاغه، خطبه ۲۶.
[۳]. «اِنَّما بُعثِتُ لِاُتَمَّمَ مَکارِمَ الأخلاقِ». بحارالانوار، ج۱۶، ص۲۱۰.
[۴]. مولی محسن فیض کاشانی، المحجّه البیضاء، چ دوم، قم، جامعه مدرسین، ج۴، ص۱۲۳.
[۵]. همان.
[۶]. کاظم ارفع، سیره عملی اهل بیت(علیهمالسلام) و حضرت محمّد(صلیاللهعلیهوآله)، چ سوم، تهران، فیض کاشانی، ص۳۲-۳۳.
انتهای پیام