شفقنا افغانستان – «احمد ضیاء رفعت» استاد دانشگاه کابل تأکید نمود که تلاش برای سیاسی کردن بحث زبان و تفکیک دری از فارسی تنها یک هیاهو گری سیاسی است و نمیتواند آسیبی به زبان فارسی وارد کند اما این برخورد ها می تواند باعث تفرقه افکنی بین اقوام مختلف شود.
رفعت در گفتگو با خبرنگار شفقنا افغانستان در کابل خاطر نشان ساخت که تلاش برای تفکیک دری از فارسی تنها یک هیاهو گری و غوغای سیاسی است که باعث شده نا آگاهانه در مورد زبان فارسی داوری های این چنینی رخ دهد که هیچ مبنای علمی ندارد.
به بیان این استاد دانشگاه کابل این داوری های غیر علمی از نظر زبان شناسان و جامعه علمی افغانستان مردود است و به جز این که باعث تفرقه و نفاق شود راه به جایی نخواهد برد.
رفعت معتقد است که این مشکلات به دلیل این رونما می شود که برخی صاحبان رسانه نسبت به زبان اشراف کامل ندارند.
به بیان وی صاحبان رسانه هنوز به خوبی درنیافته اند که زبان میتواند چه اهمیتی را در رشد عالی فرهنگ و رابطه بین زبان و تفکر داشته باشد.
رفعت خاطرنشان ساخت که این چنین تلاش ها زبان فارسی را تخریب نمی کند و از این جنبه که باعث دوری اقوام از یکدیگر می شود ما را در ابعاد دیگری گرفتار میکند.
ضیاء رفعت خاطرنشان ساخت که این‌گونه برخوردها نمیتواند در ریشه زبان فارسی تأثیری ایجاد کند و کسانی که بخواهند با هیاهو گری سیاسی زبان را مدیریت کنند و به سمت و سویی که خود می خواهند بکشند شکست خواهند خورد چراکه علم این مجال را به آن ها نخواهد داد پس آنچه که به‌جا می ماند غوغا گری های سیاسی با پیامد های نفرت پراکنی است.
به عقیده رفعت ما اگر به آسیب هایی در مورد زبان برمیخوریم این ها بیشتر حاصل خود جامعه زبانی است که باید آرام آرام رفع شود.
به گفته ضیاء رفعت در حوزه زبان شناسی علمی متأسفانه توجه زیادی نه به زبان دری شده و نه هم به زبان پشتو.
این استاد دانشگاه کابل به این عقیده هست که رسانه ها یکی از عنصر هایی هستند که می توانند در تخریب و پالایش زبان نقش داشته باشند.
رفعت تصریح نمود که متأسفانه رسانه های افغانستان بیشتر با زبان برخورد سطحی کرده اند.
احمد ضیاء رفعت حکومت را در قسمت مشکلاتی که نسبت به بحث زبان ایجاد شده را مقصر دانست.
رفعت در این رابطه بیان داشت: حکومت هیچ برنامه قوی و سازنده ای برای حمایت از زبان ندارد و از همین لحاظ است که ما شاهد سعی در تخریب زبان در یک سطح هستیم اما این تخریب زبان بیشتر حاصل غفلت و ناآگاهی صاحبان رسانه نسبت به زبان می باشد؛ یعنی اکثر صاحبان رسانه هنوز به خوبی درنیافته اند که زبان میتواند چه اهمیتی را در رشد عالی فرهنگ و رابطه بین زبان و تفکر داشته باشد.
تهیه و تنطیم مصاحبه توسط ابراهیم کریمی
