شفقنا افغانستان- سقوط غزنی توسط طالبان در حالی صورت می گیرد که چهار روز از آغاز حمله طالبان به این شهر می گذرد، اما خبری از نیروهای نظامی دولت نیست.
تقی امینی استاد دانشگاه و کارشناس مسایل سیاسی در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری شفقنا افغانستان اظهار داشت : یک سردرگمی بین مردم و شاید هم برخی رسانه ها موجود باشد و سوالهایی ایجاد شده که چرا وضعیت غزنی اینطور شد و هیچ کس صدای فریاد کمک خواهی غزنی را نشنید.
وی عنوان کرد : پیش فرض اکثریت مردم و رسانه ها این است که طالبان نیروی مخالف حکومت است و اگر طالبان به جایی حمله کند حکومت هم با طالبان وارد جنگ می شود و دشمن را زمینگیر می کند و در این جنگ جامعه بین المللی و ناتو هم از دولت و مردم افغانستان حمایت می کند، این چیزی است که توقع می رفت و مردم و رسانه ها انتظارش را داشتند.
امینی تصریح کرد : اگر ما قضیه را اینگونه ببینیم به جواب درستی نمی رسیم و به تناقضاتی می رسیم که پاسخگویی را دشوار می کند.
این استاد دانشگاه بیان داشت : بیش از چهار روز است که غزنی در آتش جنگ می سوزد، اما خبری از نیروهای کماندو و هواپیماهای ناتو نیست، با اینکه همه خبر داریم نیروی هوایی ارتش افغانستان می تواند مواضع طالبان را بمباران کند.
صبح امروز شاه حسین مرتضوی سخنگوی حکومت در فیسبوک خود نوشته است که نیروهای کماندو به نزدیکی غزنی رسیده اند، غزنی تا کابل سه ساعت راه دارد اما نیروها در چهارمین روز تازه به نزدیکی شهر رسیده اند.
تقی امینی با اشاره به اینکه غزنی یک شهر استراتژیک برای افغانستان است، ادامه داد : برای حفاظت از شهر استراتژیک غزنی هیچ کس کاری نکرد، نیروهای ایالات متحده که همه جا را می توانند بزنند و از کسی اجازه هم نمی گیرند، در جریان جنگ و سقوط غزنی هیچ کاری نمی کنند و با اینکه از سالها و ماهها قبل به این منطقه واقف هستند و می دانند که غزنی در چه وضعیتی قرار دارد اما سکوت می کنند.
وی افزود : نیروهای اسپیشل فورس افغانستان که در کابل مستقر هستند، رفتنشان به غزنی شاید بیشتر از سه ساعت طول نکشد، اما می بینیم که سه روز از آغاز ناآرامی می گذرد اما خبری از نیروهای کمکی حکومت نیست و شهر غزنی آماج حملات طالبان قرار می گیرد.
وی خاطرنشان کرد : این نشانه ها به ما می گوید که فرضیه دشمنی دولت و طالبان غلط است، ما باید دنبال فرضیه دیگری باشیم که این تناقضها را پاسخ بدهد.
این استاد دانشگاه گفت : دولت افغانستان و طالبان و همینطور کشورهای عضو ناتو و مخصوصا آمریکا به یک توافق دست یافته اند که قسمتی از جنوب از جمله غزنی به طالبان داده شود و محل قرارگاههای طالبان باشد، بهمین دلیل کماندوها اجازه ورود نمی گیرند، ناتو وارد ماجرا نمی شود و نیروهای بین المللی هم سکوت می کنند.
تقی امینی ابراز داشت : در اینجا باید متاسفانه به این واقعیت اذعان کنیم که اشرف غنی و حکمتیار و طالبان و برخی کشورهای بین المللی با هم هماهنگ هستند و به هر دلیلی در برابر کشتار و سقوط طالبان در غزنی سکوت می کنند، والا دولت اگر بخواهد در غزنی بجنگد به راحتی می تواند دشمن را زمینگیر کند.
وی با اشاره به حجم وسیع حملات سنگین طالبان به شهر غزنی گفت : برای اینکه طالبان غزنی را بگیرند نیاز به آمادگی، پایگاه و تجهیزات دارد، این ممکن نیست مگر اینکه این جنگ از قبل سازماندهی شده باشد.
وی اذعان داشت : در یک تصویر کلان مردم افغانستان به طرفی سوق داده می شود که یک حکومت مرکزی ناکارا فاسد و تبعیض پیشه در کابل باشد و یک نیروی غیر منسجم غیرقابل کنترلی مثل طالبان بخشهایی را در کنترل بگیرد و گروه شورشی مثل داعش هم برخی کارها را بکند. مردم افغانستان و مخصوصا اقلیتها در این وضعیت قربانی هستند و نمی توانند به این راحتی از مخصمه نجات یابند.
تقی امینی در ادامه گفت : برداشت من این است که حکومت اشرف غنی و حلقه حاکم در ارگ ریاست جمهوری که از نام قوم پشتون هم استفاده می کند از ابتدای روی کارآمدن با دامن زدن به اختلافات قومی، نژادی، منطقه ای و زبانی و با آوردن آقای حکمتیار به درون دولت(که چندین بار مساله زبان را مطرح کردند)، تلاش دارد تا نزاعهای قومی و منطقه ای و زبانی را گسترش دهد و افغانستان بسوی نزاع داخلی پیش برود.
وی با اشاره به دوران حکومت حامد کرزی گفت : همانطور که در اوایل حکومت آقای کرزی گفته بود من از طالبان نمی ترسم اما از اتحاد شمال می ترسم و در عمل هم بارها به کمک طالبان رفت و آنها را از خود می دانست، امروز هم همان سناریو در حکومت تطبیق می شود و آقای غنی ترسی از داعش و طالب ندارد و با آنها مشکلی هم نخواهد داشت. می توان گفت که دولت با طالبان و داعش هماهنگ و همسو است.
تقی امینی دادن سرزمین به طالبان را به هدف استقرار حکومت قومی در افغانستان تعبیر کرده و عنوان کرد : مردم افغانستان قربانی این طرز تفکر هستند، جامعه جهانی از حقوق بشر و دموکراسی سخن نمی گوید بلکه از صلح چشم بسته با قاتلان حرف می زند، در چنین شرایطی اقلیتهای قومی آشکارا مورد تبعیض قرار می گیرند، به آنها حمله می شود و حقشان پایمال می شود.
تقی امینی در بخش دیگر سخنانش گفت : وضعیت افغانستان بسوی بحران از سوی ارگ و حداقل اگر نگوییم با حمایت می توانیم بگوییم پیش چشم جامعه جهانی مدیریت و نظارت می شود، حمله طالبان به شهر غزنی یک نمونه است، بعد از آن ولسوالیهای غزنی و جاهای دیگر نمونه های بارز این پلان هستند.
وی تصریح کرد : آنها نمی خواهند که هیچ قومی بجز پشتونها در راس قدرت باشند حتی اگر لازم باشد با طالبان یکجا می شوند و از هر روش غیرمشروع دیگری هم استفاده می کنند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه حکومت غنی و حلقه اطرافش به این نتیجه رسیده که حکومت کابل را تنها با حمایت خارجیها نمی تواند به خود منحصر کند، گفت : خیزشهای مردمی برای حفاظت از مردم نیروهایی هستند که برای حفظ قدرت غنی او را ناکام می کنند و او مجبور است برای بقای قدرت از نیروهای شری مثل داعش و طالب استفاده کند تا در قدرت بماند، آنها حتی حاضرند مردم را قربانی این خواسته خود بکنند.
وی افزود : تا مدتی قبل اگر کسی دولت و حکومت را متهم به فاشیست و قوم گرایی و همکاری با طالب و داعش می کرد، مردم و رسانه ها با تردید می نگریستند اما فکر نکنم حالا جای شکی باقی مانده باشد که این دولت چه موضعی در مقابل دشمنان مردم افغانستان دارد.
تقی امینی گفت : آستانه تحمل مردم کم کم به پایان می رسد و فقط یک مرحله مانده و آن این است که مردم مجبور شوند دست به اسلحه ببرند و مناطق خودشان را آزاد کنند اما بخاطر تغییر شرایط اجتماعی و سیاسی و وابستگی های شدید اقتصادی در افغانستان آن مرحله بسیار دشوار خواهد بود.
سیدجمال الدین سجادی
انتهای پیام