سالروز (به اصطلاح) استقلال را در حالی برگزار می نمایید که نیروهای 37 کشور خارجی دست به هر نوع عمل جنایتکارانه ای که بخواهند می زنند. بمباران های هوایی آمریکایی ها و جولان عرب ها و انتقال داعش و واگذاری همه امتیاز ها به حکمتیار و طالبان، نمونه های بارزی از خودسری ها و وابستگی ها است
به گزارش شفقناافغانستان؛ استقلالی که در یک قرن گذشته توسط دولتمردان و حکومت ها مورد تجلیل قرار می گیرد هیچ توجیه تاریخی در 28 اسد ندارد، در زمان امان الله خان 9 حوت بود و در دوران نادرخان 6 جوزا مطابق با 27 مه.
به اصطلاح روز استقلالی که میراثی از امان الله خان برای افغان ها است، حتی در زمان این شاهِ نیز چندان وجود خارجی نداشت، در دوران جدید نیز تسلط امریکا بر افغانستان بیش از دوران شوروی سابق کشور را بدل به یک مستعمره کرده در حالیکه جشن و پایکوبی برای استقلال در تضاد کامل با اوضاع تاریخی و جاری کشور است.
زمانی استقلال معنا پیدا می کند که کشور با ثبات، از آزادی برخوردار و در اقتصاد شکوفا باشد اما کدام یک از این گزینه ها را حکومت وحدت ملی دارد؟
اشرف غنی که شیفته شاه امان الله خان می باشد و همواره خود را میراث دار این شاه و موظف به سرانجام رساندن اصلاحات آن دوران، طی چهار سال گذشته عملکردی جز سلطه گری، براندازی اختلاف های قومی، فراهم کردن زمینه های قدرت یابی گروه های تروریستی و گسترش دامنه جنگ نداشته است.
اصلاحاتی که به دوران امانی معروف است در روزگاری که حتی برخوردار از امنیت یک قرن قبل نمی باشد توهم های مقامی را نشان می دهد که با انحصار قدرت، یک کشور را قربانی خواست های یک قومیت کرده در حالیکه مردم پشتون نیز جز اولین قربانیان جنگ و ویرانی ها می باشند.
چه بیست و هشتم اسد به عنوان روز استقلال جشن گرفته شود و چه روز دیگر، برای سرزمینی که در سلطه کامل کشوری چون امریکا توسط سیاست تروریست پروری پاکستان هر روز در آتش جنگ می سوزد و پای رقبای منطقه ای در مناسبات سیاسی داخلی باز، در بزرگداشت از کدام استقلال، روزهای سرافکندگی و درد مردم را به تجلیل می نشیند؟
اگرچه یک قرن از دوران به اصطلاح استقلال افغانستان می گذرد اما همچنان کشور با وجود برخورداری از امتیاز جغرافیای استراتژیک در سیاست قبیله ای رو به سقوط است و زیر سلطه امریکا و عرب ها و دیگر کشورها، دم زدن از استقلال و خودکفایی تمسخری بیش نیست.
ارگ نشینان همواره از چنین روزی با شکوه و عزت استقبال می کنند که در تاریخ این سرزمین وجود نداشته و ندارد.
امان الله خان نه قهرمانی برای افغانستان است و نه شاهی اصلاح طلب بلکه به مانند تمامی قدرتمندان این سرزمین خودکامه بود و قومگرا و حال پس از یک قرن و تجربه های تلخ بیشمار، همچنان رهبرانی بنام پشتون، سلطه جویان قدرت هستند با سیاست خاک گرفته قوم برتر.
و اما اینک، بزرگداشت سالروز (به اصطلاح) استقلال افغانستان را در حالی برگزار می نمایید که نیروهای 37 کشور خارجی دست به هر نوع عمل جنایتکارانه ای که بخواهند می زنند. بمباران های هوایی خودسرانه آمریکایی ها و جولان عرب ها و انتقال داعش و واگذاری همه امتیاز ها به حکمتیار و طالبان، نمونه های بارزی از این خودسری ها و وابستگی ها است.
شبکه اطلاع رسانی افغانستان
انتهای پیام
www.af.shafaqna.com
