شفقناافغانستان- در چه نوع از نظم جهانی، رئیس اینترپل در خیابان ربوده میشود، یا یک روزنامهنگار در جلوی چشم نامزدش ناپدید میشود؟
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا از سی ان ان، نایس رابرتسون در سی ان ان نوشت: این اتفاقات در نظم جهانیای دیده میشوند که در حال خارج شدن از ریل خود است. جایی که یک کشور به کشور دیگری حمله میکند و سپس در چشم همه نگاه میکند و میگوید که چنین اتفاقی نیافتاده است. ما در جهان واقعی پس از ۲۰۱۶ زندگی میکنیم. جایی که رئیسجمهور قویترین کشور جهان، دونالد ترامپ به راحتی از معاهدات خارج میشود و به سادگی مرتکب خلاف میشود.
قویترین مرد جهان حالا از زیر بار این انتظارات که آمریکا به طور سنتی نظم جهان را تنظیم میکرد، خارج شده و در عوض از متحدانش میخواهد که به دشمنانش فشار وارد کنند.
گرچه رهایی از مسئولیت اخلاقی چیزی است که میتوان به روسای جمهور پیشین آمریکا هم نسبت داد، اما این موضوع در مورد ترامپ، متفاوت است.
در مورد کره شمالی، ترامپ به طور انحصاری با دیکتاور بدنامی مثل کیم جونگ اون دیدار میکند و فقط به خاطر صحبت از توقف برنامه هستهای، و نه هیچگونه اقدام عملی، به او متعهد میشود.
در عین حال، ترامپ به متحدانش، کره جنوبی و ژاپن میگوید که آنها از حالا به بعد باید هزینه امنیت خود را بپردازند. اگر این کار را نکنند، باید در مقابل تهدیدات به تنهایی از خود دفاع کنند. این سخنان، از نگاه ایده «اول آمریکا» قابل ستایش است؛ اما از نگاه متحدان بینالمللی خندهدار است، و از نگاه دشمنان، یک فرصت.
برای ۷ دهه، آمریکا تنها کشوری بود که مسیر حرکت جهان را مشخص میکرد و تلاش میکرد تا نظم جهانی را بر روی ریل خود نگاه دارد. اما هفته گذشته اتفاق عجیبی رخ داد.
یک روزنامهنگار عربستانی به نام جمال خاشقچی در کنسولگری عربستان در استانبول، ناپدید میشود. در سالهای اخیر چنین اتفاقی، با واکنش سخت کاخ سفید روبرو میشد.
مقامات عربستان میگویند که خاشقچی از کنسولگری خارج شده؛ مقامات ترکیه میگویند که او مرده است. یک مقام سعودی هرگونه دخالت عربستان در ناپدید شدن این روزنامهنگار را انکار میکند و میگوید که «ناپدید شدن جمال، به عنوان یک شهروند سعودی، ما را نگران کرده و ما تمام تلاش خود را بر روی تحقیقات برای یافتن او متمرکز میکنیم.»
ترامپ میگوید که او نگران است، چون هیچکس نمیداند که چه اتفاقی افتاده است. مایک پنس، معاون رئیسجمهور میگوید که «جهان نیازمند پاسخ است.» و مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا نیز میگوید که سعودیها باید از تحقیقات برای یافتن خاشقچی حمایت کنند.
عربستان هم این را پذیرفته است؛ اما ظاهرا شبیه زمانی است که با بمبهای ساخت آمریکا، مردم یمن را میکشد و سپس میگوید که آنها را اشتباهی هدف گرفته است.
این اولین فرصت ترامپ نبود که میتوانست با شرکای سعودی خود، برخورد قاطعی داشته باشد، اما آن را از دست داد. ترامپ میخواهد با این رفتارش به ما یادآوری کند که او به میلیاردها دلار معاملات تسلیحاتی با سعودیها در سالهای آتی پایبند است.
از زمانی که ترامپ در اولین سفر رسمی خود به عنوان رئیسجمهور از عربستان دیدن کرد، اتفاقات عجیبی افتاد. محاصره اقتصادی قطر، بازداشت صدها بازرگان به بهانه مبارزه با فساد که منجر به مرگ یکی از آنها در بازداشت شد و زندانی کردن زنان فعال حقوق بشر.
ترامپ دقیقا همان زمانی که باید واکنش نشان بدهد، تصمیم به سکوت میگیرد.
ترامپ در دیدارش با ولادیمیر پوتینف رئیسجمهور روسیه در هلسینکی نیز فرصت دیگری را برای حمایت از نظم جهانی از دست داد. او به جای آنکه از پوتین در مورد حمله به دموکراسی آمریکا سوال کند، شروع به تحسین او کرد که باعث لبخند رضایت پوتین در تمام مسیر سفرش در بازگشت به مسکو شد.
پوتین تنها کسی نیست که ضعف ترامپ را خوانده است.
مدتی پیش یک بازیگر مشهور در چین به دلیل پرداخت نکردن مالیات ناپدید شد و سپس هفته پیش ما شاهد ربودن رئیس اینترپل در این کشور بودیم.
در ونزوئلا یکی از مقامات دولتی از پنجره طبقه دهم ساختمان اطلاعات دولتی به پایین پرت میشود و مقامات ونزوئلایی اعلام میکنند که او خودکشی کرده است.
در مورد عربستان سعودی هم داستان همین است. مقامات ترکیه از طریق منابع مختلفی ثابت کردهاند که ناپدید شدن خاشقچی توسط سعودیها صورت گرفته است. واشینگتنپست حتی در گزارشی نوشته که ویدیوی کشتن او به مقامات اطلاعاتی آمریکا نشان داده شده است.
حالا برنی سندرز، نامزد دموکرات ریاستجمهوری که به نفع هیلاری کلینتن کنار رفت میگوید: «هیچ شکی نیست که رهبران خودکامه در جهان، از ترامپ، به عنوان قویترین مرد جهان الهام میگیرند که او به راحتی به ارزشهای دموکراتیک، رسانهها و قضات مستقل حمله میکند.»