شفقنا افغانستان-حکومت با نظارت بیشتر و تامین مالی علما و مساجد کشور می تواند روز به روز مانع پیشرفت افراط گرایی در کشور شود.
به گزارش شفقنا افغانستان؛ مولوی عبدالرحمن رحمانی، نماینده مردم بلخ در پارلمان افغانستان و رئیس شورای علمای احناف زون شمال در گفت و گوی اختصاصی با شفقنا افغانستان، نظارت بیشتر حکومت به مساجد و کار علما و امامان جماعت کشور را یکی از راه های اساسی جلوگیری از ترویج افراطیت در سطح کشور بیان کرد.
مشروح مصاحبه ایشان با شفقنا به شرح زیر می باشد:
شفقنا افغانستان_شورای احناف و تشکلی را که شما رهبری می کنید چه فعالیت هایی در افغانستان دارد؟
جامعه های علمی و خصوصا جوامع روحانی فعالیت های مشخصی دارند. ما در افغانستان یک دانشگاهی را به نام دانشگاه ام القری تاسیس کردیم که بیش از ۷۰۰ دانشجو دارد و چهار لیسه دولتی که مربوط به همین دانشگاه است.۳لیسه پسرانه و ۱لیسه دخترانه. لیسه دخترانه ما با ۱۷۰۰ محصل در ولایت بلخ قرار دارد و ۳۲ استاد و همچنین لیسه های دیگر تحت عنوان لیسه های رحمانی که در کابل فعالیت دارند و در مدارس دینی نیز که مربوط به دولت هم نیست جامعه الاحناف فعالیت داشته است که باید ائمه و خطبا بر وقف احناف از آن ها حمایت شود. زیرا جنگ سردی که در افغانستان و دیگر کشورهای مذهبی جریان دارد جنگ مذهبی است. جامعه ما توانست الحمدلله در ۳۴ ولایت در سطوحی که دست باز دارد که ۶ هزار و ۷۰۰ تن از مدرسین خودت با خودت باش مربوط به همین جامعه احناف است. ۶۰ ۶۴ هزار نفر از جمله افراد ما هستند که همگی راجستر شده هستند و این ۶۷۰۰ نفر هر کدام در ساحل خود در جهت دین فعالیت دارند و بر علیه تفکرات تکفیری مبارزه می کنند و عوام را در برابر تفکرات تکفیری که تازه ظهور کرده اند بسیج می کنند همچنین طلبه ها طلبه های ایران داریم که علم شان کم است و سعی می کنند پایه علمی خود را قوی کند و برای آینده از طریق درس تعلیم و تبلیغ و فراگیری مذهب حنفی باشد مذهب حنفی واقعی یک مذهب وسیع در دهه سوم و چهارم اسلام بوده است تا به این دوره و اکثر جناح های تکفیری منکر اصول مذهب حنفی و مذاهب اسلامی هستند در این راستا روشنگری و تبلیغ ما بیشتر بوده و انشالله هم جایگاه خاصی را در جامعه ی افغانستانی پیدا خواهیم کرد.
شفقنا افغانستان:همواره در افغانستان از دغدغه های مذهبی مردم سوء استفاده شده است و همانطور که میدانید وهابیت و اهل تسنن نمی توانند از یک آدرس صحبت کنند جامعه علما چه فعالیت هایی را انجام داده تا این تفاوت را برای مردم مشخص کند ؟
همانطور که قبلا گفتم در سطوح مختلف به اندازه صلاحیت هایی که داریم و مربوط به علمای احناف میشود از صلاحیتهای خود استفاده کرده ایم چه از طریق رسانه ها و چاپ کتاب ها که اینجانب نیز ۳۶ کتاب دارم و چه سایر فعالیت ها، علمای احناف از طریق استخراج مسائل از کتاب ها و در دسترس محصلین و متعلمین خصوصا نوجوانان قرار دادن و از طریق منابع خصوصاً حوزه های علمیه تبلیغ خود را دارند، زیرا در تبلیغ و همگانی ساختن این مسائل ما دست باز داریم یعنی هنوز دولت نتوانسته در برابر تبلیغ مذهبی ما مانع ایجاد کند.
با وجود اینکه امروز جهان کفر هم کوشش می کند که اختلافات مذهبی رونق بگیرد و تعدادی را پیدا کنند که بر ضد مذهب تبلیغ می کنند خصوصاً گروه های تکفیری که در سال های اخیر در افغانستان رشد کردند اینها یکی از اهداف شان این هست که اختلافات مذهبی در افغانستان را دامن بزنند. متاسفانه دولت افغانستان هنوز از خود استقلال ندارد و بسیاری از تصمیمات آنها در سایه استراتژی بیرونی ها بوده ،گرچه که در بعضی از مناطق رادیوها و تلویزیونهای را ایجاد کردهاند یا دانشگاه و پوهنتون هایی را ایجاد کردند که فعالیت های خود را دارند اما در محدوده ساحات مشخصی است که هنوز عمومی نشده است .
شفقنا افغانستان:همانطور که ما شاهدیم در انتخاب علمایی که تبلیغ دین می کنند از طرف دولت نظارتی وجود ندارد و در بعضی از ولایات مدارس دینی و مساجد دیده میشود که افکار تکفیری را گسترش میدهند به نظر شما وظیفه شورای علما در مقابل این موضوع چیست؟
جامعه احناف و دیگر جوامع علمای افغانستان بهتر بر این نوع فعالیت ها نظارت داشته است و اینکه مورد هدف قرار میگیریم و در طی این سال ها بسیاری از علما را از دست داده ایم خود خبر از تاثیر فعالیت های جوامع علمایی افغانستان می دهد.
ما کسانی را از دست داده ایم که از آدرس دین و مذهب حنفی فعالیت داشتند و وابسته به هیچ کشور بیرونی نبودند. اما دولت ما چون از خود استقلالی ندارد که تقریباً ۱۴ هزار مسجد و خطیبی را که دولت راجستر دارد که از ۱۵۰ هزار مسجد میباشد در همین مساجدی که راجستر دولت است تا ۳۰۰۰ ۳۵۰۰ را دولت به خطیبان معاش میدهد.
خطیبان راجستر دولت در سال ۵۴ خطبه را ارائه می دهند و محتوای این خطبه ها از طریق وزارت ارشاد ریاست مساجد و اوقاف ولایات به نشر می رسد به آن نیز پابند نیستند این موضوع چند وجه دارد یک وجه این است که بسیاری از اعمال دولت مورد تایید علما است از اینرو فاصله علما از کارکرد دولت و منشور دولت و از خطبه های تسهیل شده دولت مسلح دارند دولت نتوانست که علمای دین واقعی را راضی کند با اینکه راهکار را خوب میداند و علمای واقعی انتقاد بر عملکرد نادرست دولت داشته از این رو دولت پذیرش ندارد و علما نیز فاصله گرفتند و جریانهای تکفیری و تشریحی که برای فعلاً تبلیغ وهابیت و سلفی گری را می کنند بسیاری از مسائل دینی و عقیدتی و فرهنگی افغانستان و بسیاری دیگر از کشورها که اینها سران مسائل انتقاد دارند تهدید میکند دولت نتوانست کنترل کند چون اکثر آنها از مساجد رسمی و مدارس غیر رسمی تبلیغ میکنند مدارس رسمی که وابسته به دولت باشد فعالیتشان محدود است و آن قدر نمی توانند که با دست باز کار کنند.
شفقنا افغانستان: با توجه به گذشته دینی و تاریخی که مردم ما و پایبندی به اصول مذهبی، امروزه شاهد ظهور گروه های تکفیری جدید شده ایم؟
مانع بزرگی که بر سر راه فعالیتهای علمای افغانستان است دولت است همانطور که قبلا گفته شد تمام این علما پذیرفته نشدهاند که علمای ما بتوانند معاش بگیرند و از دغدغه های روزگار راحت باشند و گروه های تکفیری از این ضعف استفاده کرده و دست باز دارند حتی به استخدام شاگرد یا یا بعضی از کسانی که در خط فکری آنها هستند پول های هنگفتی را خرج میکنند تعداد مساجد ای را که به عنوان جمعیت اصلاح در افغانستان که اهل توحید ایجاد کردهاند که از منبع های بخصوص مالی تغذیه میشوند و زمانی که مسجد اعمال می شود به مردم تاکید کرده اند که امام مسجد باید از طرف خودمان باشد آن هزینه را آن گروه پرداخت کردند و مردم از سر ناآگاهی میگویند خوب است امامان مسجد از طرف شما باشد ما یک نماز را از سر برای خدا می خوانیم و این موانع را ما برای علمای مذهبی ما ندیده ایم که مرجع و منبعی که دلسوز واقعی به دین اسلام باشد هنوز سراغ نداریم.
شفقنا افغانستان:پیشنهاد مشخص جنابعالی برای برگزاری کنفرانس های این چنینی که در جهت تقریب مذاهب باشد چیست؟
در باب تقریب مذاهب که البته ایران یگانه کشوری است که بسیار فعالیت داشته و کارکردشان چشمگیر است و نتیجه اش ملموس است شکر الله سعیهم ایران بسیار فعالیت داشته و طی دو یا سه سال اخیر که من هم حضور داشتم این انطباق بزرگی را گرفتهایم.
در کشورهای اسلامی زمزمه هایی که از این طریق برپا می شود با وجود اینکه موتور توطئه و دست هایش در کشورهای کفر نیز به سرعت در چرخش است که سعی می کنند مانع چنین اجلاس شوند و وحدت فکری و مذهبی را از بین ببرند اما در کنار این موضوع بیداری علمای اعلام و جریان های بزرگ اسلامی نیز در حال گسترش است. درست است که این فعالیت ها را داریم اما کافی نیست زیرا موانعی که بتواند جلوی این پیشرفت را بگیرد بیشتر است.
ایران در این موضوع تنهاست چون ما داریم کشورهایی را که تحت عنوان کشور اسلامی اما بر ضد این حرکت هستند.
شفقنا افغانستان-به نظر شما دستاورد کنفرانس وحدت برای افغانستان به هیئتی که از افغانستان آمده اند چه بوده؟
دستاورد های قبلی انطباقی بوده است که علمایی که به اینجا تشریف میآورند احساسات درستی را به افغانستان منتقل کنند. چگونه بتوانند این احساسات را همگانی کند. کسانی که در سطوح بالای سیاست مثلا رئیس جمهور اسبق وزرای کابینه و یا وکلای پارلمان می توانند تا حدی دفاع از چنین کنفرانسهایی داشته باشند و هدف این اجلاس ها را به طور مشخص بیان کند که هدف آن وحدت فکری مسلمانان و اندیشه های اسلامی است همچنین گامی عملی است برای تقریب مذاهب که می تواند برای دسایس شوم دشمن سد بزرگی باشد.
اینکه باید برای این گفته های ما مشتری باشد و این موضوع هنوز در افغانستان فعال نیست که از طریق مجامع و تشکلهای اسلامی از طریق کمیتههای فرهنگی از طریق نهادهای مردمی است اما کسی که یک نهادی را در افغانستان ایجاد میکند در ابتدا در راس این کمیته ها قرار می گیرد باید از لحاظ فکری و مالی مورد حمایت قرار گیرد حداقل ما یک مبلغ را از یک ولایت، به ولایت دیگر میفرستیم در امدادرسانی به او دست باز داشته باشیم تا این فعالیتها تاثیر خود را داشته باشد.