شفقنا افغانستان-انتخابات یکی از مولفه های دموکراسی است، شرکت آزادانه، کاندید شدن، رای دادن، حمایت کردن و حتی رای ندادن بخشی از حقوق شهروندی است.
افغانستان بعد از طالبان اولین انتخابات خود را در سال ۱۳۸۳ برگزار کرد و حامد کرزی توانست با اخذ اکثریت آرا بعنوان اولین رییس جمهور منتخب مردم بر کرسی ریاست تکیه بزند.
پس از آن در سال ۱۳۸۴ اولین انتخابات پارلمانی نیز برگزار شد و مردم توانستند نمایندگان خود را انتخاب کنند.
افغانستان در چهارده سال اخیر شش انتخابات را پشت سر گذاشته، سه انتخابات ریاست جمهوری و سه انتخابات پارلمانی و این بدان معنی است که مردم افغانستان سهم خودشان برای رسیدن به ملت ایده آل را انجام داده اند.
هر چند در انتخابات ریاست جمهوری قبلی و انتخابات پارلمانی اخیر اما و اگرهایی وجود دارد و میزان مشارکت مردم در پروسه انتخابات کم شده، اما بازهم می توان گفت افغانستان در حال گذراندن دوران گذار بسوی دموکراسی هستند.
انتخابات پارلمانی افغانستان
مردم افغانستان برای سومین بار در ۲۸ میزان ۱۳۹۷ به پای صندوقهای رای رفتند تا نماینده مورد نظرشان را انتخاب کنند.
سومین دوره انتخابات پارلمانی که با سه سال تاخیر برگزار شد، توانست ۶۶ درصد واجدین شرایط رای دهی را با خود همراه سازد.
کارشناسان معتقدند علل اصلی اینکه انتخابات پارلمانی با کاهش رای دهندگان روبرو شد، ناامنی، تهدیدات امنیتی و عدم اعتماد بخاطر تقلب در انتخابات قبلی می باشد.
از مجموع ۲۵۰ کرسی پارلمان ۳۳ کرسی سهم ولایت کابل است و در انتخابات اخیر بیش از ۸۰۰ تن برای رسیدن به این ۳۳ کرسی خود را کاندید کرده و به رقابت پرداختند.
در یک اقدام غیرمنتظره کمیسیون رسیدگی به شکایات انتخاباتی افغانستان، انتخابات پارلمانی برگزار شده در ولایت کابل را به دلیل آنچه که تقلبها و جرایم انتخاباتی گسترده خوانده شده، باطل اعلام کرد.
باطل اعلام شدن انتخابات ضربه مهلکی بر پیکر دموکراسی نیم جان افغانستان بود.
مردم نسبت به انتخابات دلسرد شده اند و احساس می کنند که پروسه انتخابات بیش از آنکه مشق دموکراسی باشد، سرپوشی برای تقلب گسترده است.
میلیونها دلار هزینه کاندیداها برای رقابت به باد رفت و معلوم نیست پشت پرده کابل چه می گذرد.
و باز هم مثل همیشه این مردم هستند که با حضور خود دموکراسی را مشق می کنند و مجبورند مشق بدخط دموکراسی که بر دیوارهای شهر نقش بسته را هر روز بنگرند.
انتخابات با تمام مسایلش تمام شد و حالا چهره شهر نازیباست، هر طرف پوسترهای نصفه نیمه باقیمانده و معلوم نیست چه کسی حاضر می شود دوباره شهر را از این نازیبایی نجات دهد!
سیدجمال الدین سجادی