شفقنا افغانستان_ طی محفلی رساله توضیح المسائل آیت الله العظمی واعظ زاده رونمایی شد.
به گزارش خبرگزاری شفقنا افغانستان، پس از رحلت آیت الله العظمی محقق کابلی، اینبار آیت الله العظمی واعظ زاده در کابل اعلام مرجعیت نموده و رساله توضیح المسائل خود را رونمایی کرد.
علی امیری، استاد دانشگاه با اشاره به بیانیه خوانده شده توسط آیت الله واعظ زاده نوشت: بیانیه آیت الله واعظ زاده را در روز اعلام مرجعیت شان میتوان نوعی «منشور ملی مرجعیت دینی» دانست. چند نکته در این بیانیه وجود دارد که نشان میدهد نهاد مرجعیت شیعی نیز از روند دگردیسی های ساختاری و کارکردی در امان نبوده و بادهای تغییر نه تنها برگ و بار و شاخه که تنه و ریشه این درخت کهنسال را به تکان آورده است. این نکتهها به نظر من از این قرار است:
یکم. آیت الله واعظ زاده مرجعیت خود را در چارچوب منافع و مصالح یک کشور ـ ملت تعریف کرده است. ابن بدان معنا است که او به الزمات دنیای جدید تن در داده و می کوشد آن را رعایت کند.
دوم. نکتۀ دوم به نسبت مرجعیت و دولت باز می گردد. آیت الله هیچ خط و نشان شرعی بر حکومت نکشید. برعکس بر انتخابات آزاد، تقویت نهادهای امنیتی، حکومت عرفی و حقوق شهروندی تأکید کرد. گفت نه عضو حکومت است نه مخالف آن، اما می تواند ناصح امین آن باشد.
سوم: انحصار حقیقت را در دین یا مذهب خاص مردود دانست. شیعه یکی از دهها مذهب در اسلام و اسلام یکی از دهها دین در جهان است. در دنیا برتری از آن دستۀ است که از منطق و عقلانیت بیشتر بر خوردار باشد. در آخرت داوری با خداوند است. این رویکرد جدال فرقه ی و دینی را تقلیل می دهد. دو بار از ابوحنیفه با قید جمله دعاییه «رحمت الله علیه» یاد شد.
چهارم: بیانیه پر بود از اصطلاح «مردمم». یعنی آیت الله مرجع شیعیان خاص در درون مناسبات ملی آن کشور است و نه مرجع همه شیعیان. تأکید بر اهمیت مردم و اینکه پیامبر و کتاب برای مردم است، رویکرد تازه است. از این رو اگر مرجعیت برای مردم است، مردم می تواند بر آن نظارت داشته باشد و از آن شفافیت بطلبد.
پنجم: آیت الله نسبت خود را با واقعیت سیاسی جامعه خود هم روشن کرد. گفت عضو هیچ حزب سیاسی نیست، اما از «جریان مقاومت عدالتخواهی» دفاع کرده و خواهد کرد. اینکه مرجعیت بی التفات به واقعیت سیاسی جامعه خود نیست، نکتۀ بسیار مهم است. یعنی دیگر مرجعیت ناگزیر است که الزامات ملی را درک و رعایت کند.
ششم: به استنباط من مرجعیت شیعه در جهان عرب و ایران هم روز به روز از نوعی آرمانشهرگرایی دینی فاصله می گیرد و رویکرد اجتماعی و ملی می یابد. در بیاینه آیت الله واعظ زاده هم میان «مصالح علیای تشیع» و «منافع خاص شیعیان افغانستان» به طور قاطع تفکیک شده بود. این یعنی ساماندهی مرجعیت دینی در چارچوب مناسبات ملی.
هفتم: اعتماد به نفس علمی آیت الله هم ستودنی بود. گفت در ۱۸ سال گذشته مقلد نبوده و از اجازۀ روایات و گواهیهای اجتهاد خود به تفصیل سخن گفت. مرجعیتش را هم در ضمن یک بیانیه به دقت تنظیم شده اعلام کرد و مقامات سیاسی و مذهبی و بزرگان دینی اهل سنت را نیز در محفل دعوت کرده بود. حضور زنان هم مشهود بود و ارزش سمبلیک داشت. این ها همه نشان وزش بادهای تغییر است. و این خوب است.