هجوم نیروهای انگلیسی و لشکرکشی ارتش سرخ به خاک افغانستان باعث ایجاد ادبیات مقاومتی شد اما حضور شهید مزاری در کابل به این نوع از ادبیات رنگ و بوی تازه داد.
سیر ادبیات مقاومتی (پایداری ) و نقش شهید مزاری در تعالی آن موضوع مصاحبه خبرنگار خبرگزاری شیعیان افغانستان (شفقنا افغانستان) با سید ابوطالب مظفری شاعر سرشناس کشور می باشد، که در این ارتباط آقای مظفری بیان داشت: ادبیات پایداری به ژانری گفته می شود که مردم یک کشور وقتی در هجوم یک عده خارجی قرار می گیرند و مقاومت صورت می گیرد . در واقع شاعران می خواهند این مقاومت مردم علیه نیروهای خارجی را در غالب شعر منعکس سازند . مثلا کشور افغانستان وقتی مورد هجوم نیروهای شوروی قرار گرفت و مردم در مقابل آنان ایستادگی کردند ، شاعران سروده های خود را در مضمون استقامت مردم در مقابل نیروهای هجومی بیان می کردند به این گونه سروده ها ادبیات پایداری (مقاومتی) گویند. البته ادبیات پایداری یک معنای عام هم دارد ، برخی از افراد این ادبیات را به معنای اعتراض می دانند در این نوع ادبیات بیشتر به خواسته های شخص شاعر پرداخته می شود ، در اینجا ما با این معنا اصلا کاری نداریم . سروده های ادبیات پایداری معمولا در بازه ی زمانی خاصی صورت می گیرد ، کوتاه مدت است . قدرت تحریک و برانگیختگی دارد ، از زبان چند لایه پرهیز می کند و معمولا صریح و یک لایه است ، زبان واقع گرا است .
وی در ادامه افزود : در افغانستان دو دوره ادبیات مقاومتی صورت گرفت . یکی در دوره ای که انگلیسی ها به افغانستان هجوم آوردند و سه جنگ عمده بین مردم و نیروهای انگلیسی شکل گرفت . در این دوران جنگ ادبیاتی ایجاد شد که مردم در کوچه و بازار و مکان های مختلف به آن می پرداختند . با همین موضوع ما در حال حاضر کتاب هایی با عنوان منظومه های جنگ نامه که به سبک شاهنامه سروده شده است ، داریم و بیشتر به توصیف شجاعت های رهبران و افراد جنگجوی افغانستانی که در مقابل انگلیسی ها مقاومت کردند ، سروده شده است . دوره ی دوم ادبیات مقاومتی بعد از اتحاد شوروی سابق بوجود آمد که همزمان با انقلاب مردم بود . در این دوران نیز عده ای از شاعران همسو با مردم به سرودن اشعار ایده آل ها ، آرزوها و تفکرات مقاومتی در سه کشور افغاستان ، پاکستان و ایران پرداختند . از جمله شاعران سرشناس و مطرح ادبیات مقاومتی می توان به اشعار استاد خلیل خلیلی اشاره کرد .
مظفری حضور شهید مزاری در مقاومت سه سال جنگ غرب کابل را نقطه عطفی برای شعر و ادبیات پایداری عنوان کرد و گفت : دیدگاه عموم شاعران که جریان شعر عدالت خواهی را بعد از شهادت شهید مزاری رقم زدند ، عموما دیدگاه مثبتی است ، در دوران قبل از مقاومت سه سال جنگ غرب کابل ، ادبیات ما یک ادبیات انتزاعی و شخصی بود و یا در موضوعات بی ارتباط با جامعه و به دور از تاریخ وقایع مردم صورت می گرفت . در واقع شاعران به زندگی خویش و رنج های مردم و … توجهی نداشتند اما مقاومت سه سال جنگ غرب کابل استاد مزاری و بعد از آن جریان طالبان تعدادی از شاعران را به سمت نوعی شعر هدایت کرد که اکنون به عنوان شعر عدالت خواهی یاد می کنیم . این جریان ، شعر را از انزوا گرایی ، بی توجهی به واقعیت های اجتماع و … دور کرد و شاعران را وارد حقایق زندگی مردم کردند و شهید مزاری بود که به بحث بی عدالتی و ستم و ظلم پرداخت که عده ی کثیری از جامعه را در بر می گرفت . در حال حاضر شعر عدالت خواهی یکی از شاخه های پر قدرت شعر افغانستان است . دقیقا شعر عدالت خواهی حول محور افکار شهید مزاری بود . شهید مزاری بود که راه مبارزه علیه ظلم و ستم را پیشنهاد کرد و با یاران خویش ایثار و فداکاری را در جامعه اجرا کرد و این آغاز و الگویی شد برای شاعران که اشعار عدالت خواهی را بسرایند .
انتهای پیام