شفقناافغانستان – سوره فتح چهل و هشتمین سوره قرآن است و در جزء بیست و ششم آن قرار دارد.
«فتح» نامیدن این سوره به دلیل آن است که در ابتدای سوره از فتح مبین (پیروزی درخشان) سخن میگوید.
باشگاه خبرنگاران جوان نوشت: محتوای اصلی سوره فتح پیامآور پیروزی مسلمانان و منتی است که خداوند بر رسولش و مومنان نهاده است. این سوره نوید افزون ساختن مردم توحیدگرا و ارزانی داشتن آرامش دل و جان به آنان، نوید پاداش ایمان، جهاد و اخلاص در آخرت و آمرزش لغزشهای مجاهدان راه خدا، هشدار به کافران، مسلمانان کاهل و منافقان و ترسیم موقعیت والای پیامبر (ص) و هدفهای وحی و رسالت مورد اشاره قرار گرفته شده است.
آیه نخست درباره فتح مبین و آیه ۱۸ درباره بیعت رضوان از آیات مشهور سوره فتح است.
مطالب این سوره درباره بشارت فتح و تاکید بر تحقق خواب پیامبر (ص) مبنی به وارد شدن به مکه و انجام مناسک عمره، اشاره به حوادث مربوط به صلح حدیبیه و نزول سکینه و آرامش بر دلهاى مومنان و واقعه بیعت رضوان، سخن درباره مقام پیامبر (ص) و هدف والاى او، پردهبرداری از کارشکنیهاى منافقان و نمونههایی از عذرهاى واهیشان در مورد عدم شرکت در جهاد، انعکاس تقاضاهاى نابجاى منافقان، معرفی معذورین از شرکت در میدان جهاد، بررسی ویژگیهاى پیروان پیامبر اسلام (ص) و صفات مخصوص آنهاست.
برای تلاوت سوره فتح فضایل زیادی نقل شده است؛
هر کس سوره فتح را قرائت کند، مانند کسی است که همراه پیامبر (ص) در فتح حضور داشته یا مانند آن است که با ایشان در بیعت شجره بوده است.
نقل شده پیامبر اسلام (ص) هنگام نزول این سوره به یارانشان فرمودند: سورهای بر من نازل شد که نزد من محبوبتر و دوست داشتنیتر از همه آن چیزهایی است که خورشید بر آن تابیده است.
از امام صادق (ع) نیز نقل شده: مال و زن و فرزندانتان را با قرائت سوره فتح از تلف، گزند و آسیب حفظ کنید؛ هر کس بر قرائت آن مداومت ورزد روز قیامت منادی از جانب خدا به صورتی که همه بشنوند ندا میدهد: او را به بندگان شایستهام ملحق کنید و او را به بهشت نعمتهای من وارد سازید و از شربت گوارا و سربستهای که به کافور بهشتی مخلوط است، سیراب گردانید.