نکات مهم درباره آموکسی سیلین
طریقه مصرف:
این مقدار برای بزرگسالان: ۵۰۰ میلی گرم هر ۱۸ تا ۲۴ در سه نوبت یا ۲۵۰ میلی گرم هر ۸ ساعت می‌باشد.
مقدار مصرف برای کودکان (حداقل ۴۰ کیلوگرم): ۲۵۰ میلی گرم خوراکی در هر ۸ ساعت یا ۸۷۵ میلی گرم در هر ۱۲ ساعت
احتیاط ها:
اگر به آنتی بیوتیک‌های پنی سیلین حساسیت دارید، آن را به پزشک خود اطلاع دهید. آنتی بیوتیک‌های پنی سیلین شامل آمپی سیلین، دیکلوکساسیلین و پنی سیلین هستند.
در صورت ابتلا به بیماری کبدی و کلیه، خونریزی و مونونوکلئوز با پزشک در میان بگذارید.
این دارو تاثیر دارو‌های ضد بارداری را کم می‌کند. در طول درمان تا زمان بهبود کامل، راه‌های دیگری را برای کنترل بارداری انتخاب کنید.
حتی اگر علائم بیماری تان با دیگری مشابه است، داروی خود را با سایر افراد به اشتراک نگذارید.
در صورتی که بعد از درمان یا در طول درمان دچار اسهال خونی شدید، از دارو ضد اسهال استفاده نکنید و به پزشک مراجعه کنید. اسهال خونی ممکن است نشانه‌ی عفونت جدید در بدن شما باشد.
قبل از مصرف، مایع درون ظرف را تکان دهید.
در نظر داشته باشید، آموکسی سیلین عفونت ویروسی را درمان نمی‌کند.
این دارو ممکن است در نتایج آزمایشات شما تاثیر بگذارد، پس باید مصرف آموکسی سیلین را به معالج خود گزارش دهید.
اگر از آموکسی سیلین مایع در یخچال نگه داری می‌کنید، ۱۴ روز بعد از مخلوط کردن دور ریخته شود.
اگر از آموکسی سیلین مایع در دمای اتاق نگه داری می‌کنید، ۷ روز پس از مخلوط، دیگر استفاده نشود.
اگر یک نوبت را فراموش کردید، از مصرف هر دو نوبت باهم صرف نظر کنید و به مصرف ادامه‌ی دوز مصرفی بپردازید.
۶۰ درصد آن از طریق ادرار دفع می‌شود.
نیمه عمر آن در بدن ۶۰ دقیقه است.
این دارو برای کودکان و افراد مسن پیشنهاد نمی‌شود.
می‌توان دارو را همراه غذا یا بدون غذا مصرف کرد.
اگر در بلع دارو مشکل دارید، می‌توانید از قرص جویدنی استفاده کنید.
اگر به دلیل شرایط درمانی، مجبور به مصرف طولانی مدت آموکسی سیلین هستید، در بازه‌های مختلف آزمایش دهید و سلامت کلیه و کبد خود را چک کنید.
تاثیر دقیق این دارو روی بارداری و شیردهی مشخص نیست، در صورت بارداری یا شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
محل و شرایط نگه داری:
دور از دسترس کودکان، در دمای ۱۵ تا ۲۰ درجه سانتی گراد نگه داری شود. دارو به هیچ عنوان نباید یخ بزند.
عوارض:
برخی عارضه‌های پدید آمده پس از مصرف آموکسی سیلین، نشانه‌های رفتار آلرژیک بدن شما نسبت به دارو است. این نشانه‌ها عبارتند از: کهیر، تنفس دشوار، تورم گلو و واکنش‌های شدید پوستی. موضوع مهم در مشاهده عوارض این است که ممکن است همه‌ی عوارض نام برده شده، در فرد مشاهده نشود، ولی بیشترین عارضه‌هایی که مشاهده شده است اسهال، بثورات و تهوع می‌باشد. در صورت مشاهده عوارض ذیل، باید فورا به پزشک مراجعه شود.
عوارض جانبی رایج:
مدفوع سیاه یا سفید، گرفتگی شکم و حساسیت معده به لمس، درد معده، خونریزی لثه، مشاهده تاول یا شل شدگی در پوست، نفخ، ادرار خونین، خون دماغ، تب، تورم عمومی بدن، سر درد، دوره‌ی قاعدگی سنگین، عطش، التهاب مفاصل، خارش، کاهش ناگهانی اشتها، حالت تهوع و استفراغ، درد قفسه سینه، لرز، مدفوع به رنگ خاک رس، سرفه، ادرار تیره، مشکل در تنفس، مشکل در بلع، سرگیجه، تپش قلب، احساس ناراحتی غیر متعارف، کمر درد، درد و سوزش هنگام ادرار کردن، رنگ پریدگی، پف کردن پلک، تورم زبان و لب و گلو، سرخی چشم، تنگی نفس، زخم شدن لب، پدید آمدن لکه‌ی سفید روی لب، تورم غدد لنفاوی، خون ریزی و کبودی غیر معمول، خستگی و خواب آلودگی شدید، کاهش وزن، استفراغ خونی، تغییر رنگ پوست و چشم به رنگ زرد.
عوارض جانبی کمتر رایج:
احساس طعم بد و ناخوشایند در دهان، تغییر ناگهانی در رفتار، گیجی، تشنج، تغییر رنگ دندان، بی خوابی، مشکل در خواب، لکه سفید روی زبان و در گلو و بثورات.
