فروش بی‌سابقه لوازم خانه به دلیل فقر و مشکلات اقتصادی پس از تسلط طالبان بر کابل

شفقنا افغانستان ـ پس از ورود طالبان، بسیاری از مردم کابل به دلیل اوضاع نابه سامان اقتصادی مجبور به فروش وسایل خانه اشان به پایین ترین قیمت شده اند و روز به روز آمار فروش وسایل بیشتر می شود.

به گزارش خبرگزاری شفقناافغانستان به نقل از رادیو آزادی؛ فدا محمد که پیش از این در یکی از دوایر دولتی مامور بود، حالا در بازار کهنه فروشی آمده تا وسایل خانه اش را بفروشد.

او می‌گوید این کار را از مجبوریت می‌کند: “وسایل خانه را برای فروش آورده ام اما کسی به قیمت مناسب نمی‌خرد اگر بخرند بسیار ارزان اگر بفروشم از پول آن هیچ چیز خریده نمی‌توانم از مجبوریت آنرا می‌فروشم سه ماه است که معاش نگرفته ام چه کنم.”

در هر دکان کهنه فروشی کابل که سر بزنید با افراد مختلف روبرو می‌شوید که با ناراحتی و ناامید آمده اند تا اموال شان را به فروش برسانند.

این در حالیست که پیش از این وزارت مالیه افغانستان گفته بود که معاشات کارمندان ادارات دولتی پرداخته می‌شود اما تا کنون این کار صورت نگرفته است.

در کنار فدا محمد میلاد پسر خرد سالی دیده می‌شودکه با مادرش به بازار کهنه فروشی آمده تا وسایل خانه اش را بفروشد.

فروش وسایل دست دوم در یک بخشی از شهر کابل

میلاد می‌گوید پدرش ترکیه رفته و آنها نیز بخاطر بیرون شدن از کشور وسایل خانه شان را می‌فروشند: “من و مادرم آمده ام تا وسایل خانه را بفروشیم پدرم ترکیه رفته است ما اموال را می‌فروشیم تا از یک طریق بتوانیم پیش پدرم برویم.”

پس از تصرف طالبان به کابل شماری زیادی باشندگان این شهر از افغانستان بیرون شدند و خانواده های که باقی مانده اند بخاطر مشکلات اقتصادی دست به فروش اموال خانه شان می‌زنند.

دکان‌های کهنه فروشی و کهنه فروشان که قبلاً هم جنس مستعمل می‌خریدند و هم می‌فروختند اما حالا بیشتر خرید می‌کنند تا فروش.

آنان می‌گویند قبلاً هر جنس را که می‌خریدند آن را دوباره به قیمت مناسب بفروش می‌رساندند اما پس از تصرف طالبان به کابل بازار فروش آنها نیز کم شده است.

غلام قادر یک تن از این کهنه فروشان می‌گوید: “پیش از این کار و بار ما بسیار رونق داشت اما حالا هر چیز که خریداری می‌کنیم آنرا دوباره فروخته نمی‌توانیم مردم پیسه ندارند اقتصاد شان خراب است ما هم در این یک ماه بسیار ضرر کردیم.”

غلام قادر می‌گوید قبل از آمدن طالبان از کهنه فروشی روزانه تا ۵۰۰ افغانی هم درآمد داشت اما حالا این رقم به ۵۰ تا ۱۰۰ افغانی کم شده است.

در کل علت اساسی در فروش وسایل را می توان فقر اقتصادی و ناسازگاری با افکار طالبانیزم و خروج از کشور دانست.