شفقناافغانستان – «مهدی مدبر» روزنامه نگار در یادداشتی ضمن یادآوری قتل عام بی سابقه هزاره های شیعه افغانستان توسط حکومت جابر عبدالرحمن، کوچ اجباری و دیگر فجایع طالبان در ولایت شیعه نشین دایکندی را تکرار همان تاریخ سیاه مردم هزاره می داند.
متن کامل این یادداشت به شرح زیر می باشد: امروز مناطق هزاره نشین در دایکندی را که حدود ۱۳۰ سال قبل، عبدالرحمن خان دستور قتل عام هزاره‌ها را صادر کرد. در پی این دستور، ۶۲ درصد از مجموع جمعیت هزاره‌ها به صورت بی‌رحمانه کشته و شمار زیادی دیگر مجبور به کوچ کردن از سرزمین‌های پدری شان و تن‌دادن به آواره‌گی شدند.
از آن روز، اکنون به عنوان روز سیاه تاریخ هزاره‌های افغانستان یاد می‌شود، اما در تاریخ هزاره‌ها، این روز سیاه هیچ‌گاه به پایان نرسیده و هنوز هم در حال تکرار شدن است.
در زمان عبدالرحمن خان، هزاره‌ها، به‌ویژه در ارزگان، هزاران جریب زمین‌های حاصل‌خیز شان را از دست دادند و این زمین‌ها توسط سربازان عبدالرحمن غصب و به افرادی از قبیله امیر توزیع شد.
اکنون که ۱۳۰ سال از آن روز می‌گذرد، تلاش برای تصرف زمین‌های حاصل‌خیز ارزگان تاریخی از هزاره‌ها همچنان ادامه دارد و این‌بار عبدالرحمن در شکل و شمایل طالبان، برای تصرف این زمین‌ها، کمر بسته است.
آنچه که اکنون در گیزاب، کجران، کیتی، خدیر و پاتو می‌گذرد، در تداوم سیاست تصرف زمین‌های حاصل‌خیز هزاره‌ها و آواره کردن این مردم است.
عبدالرحمن ۱۳۰ سال قبل زمین‌های حاصل‌خیز، رود خانه پر آب و دره‌های سرسبز دهراوود را از هزاره‌ها غصب و به افراد قبیله خود توزیع کرد، اکنون طالبان تلاش می‌کنند با کوچ دادن هزاره‌ها، زمین‌های گیزاب و پاتو را که بخشی از سرزمین‌های ارزگان تاریخی است، تصرف شوند و به هم‌قبیله‌های خود توزیع کنند.
حدود ۴۰ روز از حکومت طالبان می‌گذرد. در این مدت کوتاه، اقدامات این گروه نشان داده که حذف هزاره‌ها از قدرت، کوچ دادن آنها و تصرف زمین‌ها و مناطق شان از سیاست‌های اصلی این گروه است.
بدون شک ابعاد این سیاست در آینده نزدیک بیشتر آشکار خواهد شد، اما متاسفانه تاکنون هیچ نهاد حقوق بشری بین‌المللی به این مسئله توجه نکرده و سیاست آواره کردن هزاره‌ها و کوچ دادن اجباری آنها، در سکوت ادامه دارد.
یاد قربانیان نسل‌کشی هزاره‌ها توسط عبدالرحمن گرامی باد.
به امید روزهای روشن!