شفقنا افغانستان – از زمان ظهور گروه طالبان در افغانستان تا اکنون، نام این گروه همواره با کلمه «انتحار» و «انتحاری» پیوند داشته است؛ پیوندی که مقام‌های طالبان هیچگاه آن را انکار نکرده‌اند و تنها برای آن از کلمات «استشهادی» و «فدائی» استفاده کرده‌اند.
به گزارش خبرگزاری شفقنا افغانستان، طالبان پس از تسلط دوباره بر افغانستان، همچنان نیروهای انتحاری را در بدنه ارتش خود حفظ کرده‌اند.
ارتش طالبان در حال حاضر دارای یک واحد ویژه نیروهای انتحاری با هزاران عضو است که همه آماده انجام حملات انتحاری درون مرزی و فرامرزی هستند.
در مصاحبه‌های که از شماری از نیروهای انتحاری طالبان در رسانه‌ها منتشر شده، آنان آمادگی خود را برای انجام حملات فرامرزی از جمله در پاکستان اعلام کرده‌اند.
طالبان در بیست سال اخیر و در جنگ علیه نیروهای حکومت پیشین افغانستان و نیروهای بین‌المللی نیز به صورت بی‌سابقه از مهاجمان انتحاری استفاده کردند.
مهاجمان انتحاری طالبان اما کم‌تر به اهداف نظامی حمله کردند. آنان عمدتاً محلات غیرنظامی از جمله آموزشگاه‌ها، مساجد، ورزشگاه‌ها، سالن‌های عروسی، محلات تجاری، اتوبوس‌های شهری و ساختمان‌های دولتی غیرنظامی، حمله کردند و غیرنظامیان از جمله زنان و کودکان را کشتند.
اما به نظر می‌رسد که طالبان در چهار سال اخیر، علاوه بر تربیت و آموزش مهاجمان انتحاری، در تلاش بوده‌اند که به تجهیزات قابل استفاده برای اهداف انتحاری نیز دست یابند.
«تلاش برای ساخت پهپاد انتحاری»
روزنامه بریتانیایی «دیلی میل» اخیراً گزارش داده است که طالبان در حال ساخت پهپادهای انتحاری و آزمایش هستند؛ پهپادهای که می‌توانند به فراسوی مرزهای افغانستان حمله کنند.
بر اساس گزارش این رسانه، پایگاه «اسایاس» در ولایت لوگر در جنوب کابل که دودهه توسط نیروهای ویژه بریتانیا مورد استفاده قرار می‌گرفت، اکنون محل آزمایش پهپادهای انتحاری طالبان است.
به‌نوشته‌ی دیلی میل، پهپادها در یکی دیگر از پایگاه‌های سابق به‌نام کمپ فینیکس ساخته می‌شوند که مرکز اصلی ایالات متحده برای تدارکات و آموزش نیروهای افغانستان در طول جنگ با طالبان بود.
این رسانه آورده است که پس از خروج پر هرج‌و‌مرج نیروهای خارجی از افغانستان در سال ۲۰۲۱، انبوهی از تجهیزات نظامی رهاشده در کمپ فینیکس، توسط طالبان مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.
منابع اطلاعاتی گفته‌اند که تعدادی از پروازهای آزمایشی هواپیماهای جنگی «انتحاری» یا «کامی‌کازه» که براثر برخورد با اهداف منفجر می‌شوند، با موفقیت در پایگاه سابق «اسایاس» در ولایت لوگر انجام شده است.
به‌نوشته‌ی دیلی میل، برخی از آن‌ها اخیرا در حمله به منطقه‌ی مرزی پاکستان نیز مورد استفاده قرار گرفته است.
گفته می‌شود که توسعه‌دهندگان طالبان چندین مدل پهپاد، از جمله «ام‌کیو-۹ ریپیر»، آمریکایی و «شاهد-۱۳۶» ایرانی را کپی می‌کنند.
«طالبان چگونه پهپادها را توسعه می‌دهند»
بر اساس گزارش دیلی میل، طالبان برای توسعه پهپادها با استفاده از قطعات به‌جامانده از نیروهای ناتو و قطعات خریداری شده از روسیه و ترکیه، شماری از کارشناسان بین‌المللی را استخدام کرده‌اند.
این رسانه افزوده است که در جمع این کارشناسان، یک مهندس مظنون به ارتباط با شبکه القاعده که گفته می‌شود در بریتانیا تحصیل کرده، نیز شامل است.
مقام‌های اطلاعاتی به دیلی میل گفته‌اند که متخصصان ترکیه، چین، روسیه، بلاروس و بنگلادش برای برنامه‌ی پهپاد طالبان مورد استفاده قرار می‌گیرند.
منابع اطلاعاتی گفته‌اند که یک روس از نزدیک با برنامه‌ی ساخت پهپادهای طالبان همکاری می‌کند و مهندسان طالبان را در سفرهای آموزشی به کشورهای دیگر که روی توسعه‌ی هواپیماهای بدون سرنشین کار می‌کنند، همراهی کرده است.
دیلی میل نوشته است که مهندسان طالبان که چندین نفر از آنان در دانشکده‌ی مهندسی دانشگاه کابل در دودهه حضور نیروهای بریتانیایی و امریکایی در افغانستان تحصیل کرده‌اند، به‌دنبال افزایش توانایی مسافت پرواز و ظرفیت حمل مواد منفجره‌ی پهپاد هستند.
منابع اطلاعاتی فاش کردند که برنامه‌ی توسعه‌ی هواپیماهای بدون سرنشین طالبان برای حداقل دو سال اجرا شده است و «توانایی آن به‌طور قابل توجهی در حال گسترش است».
دیلی میل اضافه کرده است که این پروژه سازمان‌های اطلاعاتی غربی را نگران می‌کند، «زیرا طالبان بدنام بدوی به‌دنبال توسعه‌ی هواپیماهای بدون سرنشین پیشرفته هستند که قادر به حمله به دشمنان خارج از مرزهای خود اند».
این رسانه گفته است طالبان همچنان به دنبال استخدام یک متخصص پهپاد اهل افغانستان هستند که با نیروهای ویژه بریتانیا همکار بوده و در خواست پناهندگی اش در بریتانیا رد شده است.
یکی از منابع به دیلی میل گفته است که این فرد «با تخصص‌اش برای برنامه‌ی هواپیماهای بدون سرنشین مناسب است و به همین دلیل است که طالبان ماه‌ها به‌دنبال او بوده‌اند. او درباره‌ی بسیاری از انواع پهپادهای در دست توسعه اطلاعات دارد.»
دستیابی طالبان به پهپادهای انتحاری و مهارت توسعه آن، می‌تواند در گام اول یک زنگ خطر برای کشورهای همسایه افغانستان باشد.
این گروه در صورت دستیابی به این پهپادها، می‌توانند در درگیری‌های مرزی با همسایه‌های افغانستان از آن استفاده کنند؛ چنانچه دیلی میل مدعی شده است که یکبار از این پهپادها علیه پاکستان استفاده شده است.
این امر زمانی بیشتر نگران کننده می‌شود که بدانیم درگیری‌های مرزی میان طالبان و کشورهای همسایه در نزدیک به چهار سال اخیر افزایش چشم‌گیر داشته است.
بنابراین، دستیابی طالبان به پهپادهای انتحاری یک تهدید جدی اولیه برای کشورهای همسایه افغانستان به شمار می‌رود و پس از آن امنیت منطقه را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد.
