شفقنا افغانستان: با آمدن فصل بهار مشکلات مردم هزاره و مخصوصا مردم بهسود دو چندان می شود، بهار اگر برای دیگران فصل رویش و سر زندگی باشد، برای مردم هزاره فصل جنگ ، قتل عام ، آتش سوزی و ویرانی را با همراه دارد ، کوچی و گروه تروریستی طالبان با حمایت دولت مرکزی افغانستان، فصل خوش بهار را بر مردم هزاره هر ساله ، با استنادی ، به بذل و بخشش مناطق هزاره نشین توسط عبدالرحمن، به کوچی ها، به خزان تبدیل می کند.
حسن علی عدالتی ، در یادداشتی وضعیت بهسود و جنایت عبدالرحمن را تحت عنوان آیا میدانید در زمان امیر عبدالرحمان در ولسوالی بهسود چه گذشته است؟را بررسی کرده است.
ولسوالی بهسود در این روز ها در صدر اخبار در فضای مجازی قرار دارد چون همه ساله در همین فصل سال ، طالبان و کوچیان مسلح بالای چراگاه ها ، زمین ها و جایداد های مردم تجاوز می کنند دست به قتل ، غارت و چپاولگری می زنند و این جنایت های خود را زیر نام فرمان امیر عبدالرحمن که متهم به نسل کشی و جنایت علیه بشریت است انجام می دهند .
اکنون یک قسمت کوچک از قتل عام و پاکسازی قومی که در زمان امیر عبدالرحمن در بهسود رخ داده است در اینجا نقل و قول می کنم .
مرحوم میر غلام محمد غبار تاریخ نویس مشهور کشور در کتاب ( افغانستان در مسر تاریخ ) در صفحه ۶۷۰ ضمن یادآوری از مظالم امیر عبدالرحمن بالای هزاره ها چنین می نویسد : ( … وقت که بقیه مردم هزاره بعد از ختم جنگهای دوساله به مساکن خود برگشتند آنقدر کم بودند که مثلاً از بیست هزار خانوار بهسود فقط شش هزار خانوار باقی مانده بودند … )
مرحوم غبار از بهسود به عنوان نمونه یادکرده است اما وضعیت و تلفات دیگر مناطق هزاره نشین شبیه بهسود و یا بدتر از بهسود بوده است و بسیاری از شاخه های قومی هزاره ها بصورت مکمل قتل عام شده اند .
چه دردآور و غمبار است که هزاره ها برای بازگشت به سرزمین آبایی و اجدادی شان در ارزگان و حومه قندهار سروصدا بلند نمی کنند اما ناقلین در زیر نام کوچی و طالب هنوز هم در مسیر امیر عبدالرحمن خان حرکت می کنند .